ΕΝΦΙΑ: πραγματικές και αντικειμενικές αξίες συνιστούν τη φούσκα ακινήτων

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Γεώργιος Β. Παπαγεωργίου

Πραγματικές αξίες των ακινήτων είναι αυτές που αναφέρονται στην πραγματικότητα που υπάρχει στην αλήθεια της αξίας των ακινήτων και οι αντικειμενικές αυτές που βασίζονται στην πραγματικότητα αμερόληπτα, που σημαίνει ότι και οι δύο είναι φανταστικές αφού δύσκολα επιτυγχάνεται ο δίκαιος προσδιορισμός της αξίας του ακινήτου που η αγορά με τους δικούς της κανόνες προσδιορίζει, εξού και η λέξη «ΑΕΡΑΣ» που τη συναντάμε στις εμπορικές μισθώσεις, και όλα μαζί αποτελούν την εικονική αξία του ακινήτου που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα, είναι μεροληπτικές.

Η αξία του ακινήτου δεν προσδιορίζεται καθόλου από την περιοχή, αλλά από ουσιαστικούς παράγοντες, όπως η αξία του οικοπέδου, το κόστος κατασκευής και η ποιότητα του υλικού, οι παρεχόμενες υπηρεσίες και άρτια λειτουργικότητα του ακινήτου, η αρχιτεκτονική του όψη και η εν γένει άρτια συμπεριφορά και η αξιοποίηση της φυσικής ενέργειας, στοιχεία που δεν συμπεριλαμβάνουν ούτε οι πραγματικές ούτε οι αντικειμενικές αξίες.

Ακίνητο, διαμέρισμα της περιόδου 1960-1965, δηλαδή σήμερα περίπου 50 ετών, που αγοράστηκε τότε 30.000 δραχμές με τις τότε τεχνικές προδιαγραφές και υλικά που απέχουν κατά παρασάγγας από τα σημερινά, και που δυστυχώς τα άσκοπα ενεργειακά πιστοποιητικά διαπιστώνουν χωρίς να υποχρεώνουν συντήρηση ή ανακατασκευή, σήμερα προσφέρεται στην αγορά με το ποσό των 100.000 ευρώ περίπου τιμή που σε καμία περίπτωση δεν είναι ούτε πραγματική, ούτε αντικειμενική, αλλά απολύτως φανταστική, και έτσι πληρώνει πολύ φόρο ΕΝΦΙΑ, δημοτικά τέλη, συμβολαιογραφικά και υψηλό κόστος μεταβίβασης, εντελώς άδικα.

Τη σύγχυση στα ακίνητα επιδεινώνουν τα ΜΜΕ που κάθε τόσο συνιστούν να τρέξουμε γρήγορα για μεταβιβάσεις και γονικές παροχές - για ένα φαινόμενο που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, αφού η ασκούμενη οικονομική πολιτική και η αγορά στοχεύει στη συγκέντρωση αθέμιτου κέρδους και φόρων, αυτό που στην ουσία ο πρώτος διδάξας υπουργός Οικονομικών κ. Τσοβόλας καθόρισε τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, αισθητά κατώτερες των φανταστικών της αγοράς, για να προστατεύσει τον πολίτη από την εκμετάλλευση και για να προστατεύσει την πρώτη κύρια κατοικία του την οποία να μπορεί εύκολα και οικονομικά να μεταβιβάζει στα παιδιά του.
Άδικη καθόλου αντικειμενική και αμερόληπτη η πολιτική επί των ακινήτων, χρήζει μεγάλων αλλαγών.