Η Ραφαέλα Σπανουδάκη, η Ελληνική πραγματικότητα και το πάθος της για ένα μετάλλιο…

Rodiaki NewsRoom

«Ήταν ένα όνειρο ζωής», είπε από τη Ρόδο κατά την άφιξη της η Ραφαέλα Σπανουδάκη για την πρόσφατη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο.

Η όμορφη αθλήτρια που έκανε ουσιαστικά τα πρώτα της βήματα στη Ρόδο, κατάφερε να φθάσει στο …τελευταίο σκαλί που μπορεί να συμμετάσχει ένας «επαγγελματίας» αθλητής. Να συμμετάσχει δηλαδή στην κορυφαία ίσως στιγμή του Παγκόσμιου αθλητισμού, μια Ολυμπιάδα. Έβαλα τη λέξη επαγγελματίας σε «εισαγωγικά», διότι στην Ελλάδα η πραγματικότητα για τους αθλητές και τις αθλήτριες του στίβου είναι πραγματικά πολύ σκληρή.

Όταν πληροφορήθηκα το ποσό που παίρνει από τον σύλλογο της (ΓΣ Ηλιούπολης) έπεσα από τα σύννεφα. Δεν αποτελεί αυτό αιχμή για το σωματείο, εξάλλου ξέρουμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για τα ερασιτεχνικά σωματεία στις μέρες μας. Αλλά εξοργίστηκα όταν συνειδητοποίησα ότι τα χρήματα αυτά είναι πολύ λιγότερα απ’ όσα μπορεί να πάρει ένας «πρωτοκλασάτος» ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα της χώρας μας.

Αν και προσωπικά περισσότερο «ποδοσφαιρικός», αυτή η πραγματικότητα είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεχτή, στη δική μου λογική. Εν πάση περιπτώσει. Επειδή ήμουν στην υποδοχή της Ραφάελας στο αεροδρόμιο, οφείλω να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα με την απλότητα τας. Αλλά και με το γεγονός ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα να απαντήσει στις ερωτήσεις μας για την εμπειρία των Ολυμπιακών αγώνων.

Και παρά το ότι είχε αρκετούς συγγενείς και φίλους που περίμεναν για να την αγκαλιάσουν, δεν βαρυγκώμησε καθόλου και ήταν πρόθυμη να μείνει μαζί μας όση ώρα θέλαμε για την καθιερωμένη δημοσιογραφική κουβέντα. Δεν είδα ένα «καβαλημένο» κορίτσι. Ίσα, ίσα που είδα ένα κορίτσι που είναι φανερό πως δεν σταματάει στο ότι πήρε μέρος σε μια Ολυμπιάδα. Διότι η ίδια τόνισε με πάθος πως ο επόμενος στόχος είναι ένα μετάλλιο. Και βλέποντας τα μάτια της κατάλαβα ότι το εννοεί και ήδη προετοιμάζεται γι’ αυτό…

Δραγάτης Δημήτρης