Πάτμος, το νησί της Αποκάλυψης και 6 μοναδικά σημεία της

Rodiaki NewsRoom

Κείμενο - φωτογραφίες: Πέπη Νικολοπούλου sto elculture.gr

Τα στοιχεία που την κάνουν μοναδική: μυστικισμός, ηρεμία, αρχοντιά, φυσικό κάλλος, απόλυτη γαλήνη, κοσμοπολίτικος αέρας στις σωστές δόσεις, χαμηλοί τόνοι.

Λάτρης των Κυκλάδων πολλά χρόνια, αλλά με την Πάτμο πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Ανυπομονούσα να τη γνωρίσω. Έφθασε όμως κι εκείνο το καλοκαίρι που η επίσκεψη στο νησί της Αποκάλυψης ή στην Ιερουσαλήμ του Αιγαίου όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν δεν χωρούσε άλλη καθυστέρηση. Και με αποζημίωσε με το παραπάνω, επιβεβαιώνοντας σε υπερθετικό βαθμό όλα εκείνα τα στοιχεία που την κάνουν μοναδική: μυστικισμός, ηρεμία, αρχοντιά, φυσικό κάλλος, απόλυτη γαλήνη, κοσμοπολίτικος αέρας στις σωστές δόσεις, χαμηλοί τόνοι.

Γιατί όση κοσμικότητα προστεθεί στους ώμους της για μικρά έστω διαστήματα, μπορείς εύκολα να την αποφύγεις δίχως να κρυφτείς, απλά να αλλάξεις δρόμο και συντεταγμένες. Έχει γωνιές για όλους, φθάνει να της ανοιχτείς δίχως να την προκαλέσεις. Και από αυτές τις γωνιές και τα μέρη της ξεχωρίζω κάποια.

Ο βράχος της Καλικατσού και η παραλία Πέτρα

Ταξιδεύοντας κανείς προς τη νοτιοανατολική πλευρά της Πάτμου, καθώς περνάει από την παραλία του Γρίγου μέσα στον ομώνυμο όρμο, απέναντι από το Τραγονήσι ορθώνεται εμπρός σου κάτι το μοναδικό. Ο παράξενος αυτός βράχος της Καλικατσού που πολλοί τον θεωρούν σαν ένα γεωλογικό θαύμα που πολλοί ασκητές επέλεξαν να ζήσουν μέσα στις ζεστές ρυτίδες του. Ένα ιδιόμορφο άγαλμα από βράχια, ακουμπισμένο στα γαλήνια νερά του κόλπου.

Σύμφωνα με τον θρύλο, η Πέτρα της Καλικατσού δεν είναι άλλο παρά η κατάρα μιας μάνας που (κυριολεκτικά) έπιασε τόπο: δελεασμένη από την πανέμορφη θάλασσα τού κόλπου, και ενώ μόλις είχε κοινωνήσει, μια κοπέλα θέλησε να βουτήξει στα νερά της. Η μητέρα της τής το απαγόρεψε, αυτή ωστόσο επέμενε, προκαλώντας τον θυμό τής πρώτης. Εξαγριωμένη, αυτή φώναξε: «Αν πας, πέτρα να γίνεις». Και έτσι και έγινε.

Όσο για το τοπωνύμιο, Καλικατσού είναι το όνομα που δίνεται συχνά στα νησιά στον θαλασσοκόρακα, το μαύρο θαλασσοπούλι που θυμίζει κορμοράνο, και το οποίο δόθηκε γιατί φωλιάζει στον βράχο αυτόν. Κάτσαμε λίγο παραδίπλα του για να τον θωρούμε, μακριά από τις ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες και την οχλοβοή.

Η διαδρομή για την παραλία της Ψιλή άμμου

Αγόρασα ένα ζευγάρι εσπαντρίγιες γιατί δεν είχα μήτε ένα ζευγάρι κλειστά παπούτσια και ξεκίνησα ποδαράτο από την Πέτρα του Διακοφτιού στο μονοπάτι για την Ψιλή Άμμο. Υποψιαζόμουν πως ήταν η Πριγκηπέσσα, η απόλυτη παραλία και το καραβάκι ως επιλογή, το αφήνω για τα βαθιά μου γεράματα. Μια διαδρομή 45 περίπου λεπτών που σε συμβουλεύω να κάνεις μετά τις 17.00 το απόγευμα για να ζήσεις το απόλυτο ηλιοβασίλεμα.

Εδώ μπορείς να ακούς τον ήλιο να βράζει από χαρά όταν βουλιάζει μέσα στα σκοτεινά νερά του Αιγαίου, υπάρχει χώρος να απλώσεις το σεντόνι της χαράς σου. Και μετά, αν έχεις φακό για την επιστροφή αράζεις για το κατσικάκι της ταβέρνας ή επιστρέφεις γοργά γοργά πριν σε πιάσει το μαύρο σκοτάδι.

Η επίσκεψη μας στο Ιερό κάθισμα του Προφήτη Ηλία και στην Παναγία του Γερανού

Αυτά τα Ιερά καθίσματα που στέκουν χρόνια ψηλά, γεμάτα αξιοπρέπεια, τα κοιτάς με δέος. Και σου χαρίζονται αν κάνεις τον κόπο να γίνεις ο μουσαφίρης τους. Το Ιερό Κάθισμα του Προφήτη Ηλία, στα νοτιοδυτικά της Χώρας, βρίσκεται στην κορυφή του υψηλότερου σημείου της Πάτμου ( 260μ). Η θέα από το σημείο εκείνο είναι μοναδική.

Όλο το νησί, σε μια ματιά, μια θέα, μια κίνηση περιστροφική του κεφαλιού και όλα είναι εκεί. Ίσως την χαλάσαμε σε μερικά ανύποπτα ζευγάρια που αγκαλιά με ένα μπουκάλι κρασί ήθελαν να απολαύσουν κατ’ αποκλειστικότητα αυτό το μελιστάλαχτο ηλιοβασίλεμα. Το Κάθισμα αναγέρθηκε το 1764 από τον Ιερομόναχο Νεόφυτο από τη Σύμη. Η εκκλησία πανηγυρίζει στις 20 Ιουλίου.

Αλλά και εκεί, στην άκρη της Πάτμου, ανεβασμένη πάνω στο εκκλησάκι της Παναγιάς του Γερανού, ο αέρας με φύσηξε και ψιθύρισε την ομορφιά αυτού του τόπου. Και όταν έφευγα, έδινα τη θέση μου στις μικρές παρέες που ανηφόριζαν. Θα έγραφαν τη δική τους καλοκαιρινή ιστορία σύντομα.

Η απόλαυση όταν φτάνεις τελικά κολυμπώντας στον Αη Γιώργη απέναντι από την παραλία Γερανός

Η παραλία Λιβάδι Γερανού ή Λιβάδι του Ντεληποθητού όπως είναι επίσης γνωστό βρίσκεται μετά τη Βαγιά και τις Δίδυμες παραλίες, στο βορειοανατολικό τμήμα της Πάτμου και απέχει 9 χιλιόμετρα από το λιμάνι, τη Σκάλα. Το Λιβάδι Γερανού, είναι όμορφη και ήσυχη παραλία (εκτός του Αυγούστου που γεμίζει φυσικά), είναι προστατευμένη από τα μελτέμια του καλοκαιριού, αμμώδης με καταγάλανα νερά και αλμυρίκια που μπορείς να αράξεις αν φυσικά προλάβεις χωρίς ομπρέλα.

Η ομορφιά πολλαπλασιάζεται στη θέα του μικρού νησιού που βρίσκεται απέναντι, με το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Αρπάξαμε το sup μας, πήραμε κουπιά και μάσκες και ξεκινήσαμε. Αρχικά φαντάζει δύσκολο, αλλά αν βρεθείς εκεί μια μέρα χωρίς αέρα και με όρεξη για κολύμπι, μην το σκεφτείς. Βούτα και ξεκίνα. Κάνε κατάδυση στα μεγάλα σου βάθη και θα αποζημιωθείς. Θα βρεθείς απέναντι μετά από 15 περίπου λεπτά και θα νιώσεις μια απόλυτη αίσθηση ικανοποίησης και θαυμασμού για τον εαυτό σου, για το νησί, για αυτό τον τόπο.

Τα στενά σοκάκια της Χώρας και το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου

Δίχως στόχο, παρά μόνο για την ομορφιά της στιγμής περιπλανηθήκαμε σε κάθε μικρό σοκάκι της Χώρας. Τα δαιδαλώδη σοκάκια της, σε φλερτάρουν σε κάθε σου βήμα και σε προσκαλούν να πας λίγο πιο κάτω, και από εδώ και από εκεί, ανάμεσα σε θολωτές αψίδες, κλασικά αριστοκρατικά κτίσματα και αρχοντικά. Χαθήκαμε στην ομορφιά της ένα βράδυ, αλλά δεν σταθήκαμε λεπτό. Η συγκέντρωση των απανταχού επισκεπτών του νησιού, γίνεται εκεί στην κεντρική πλατεία, μα τους προσπεράσαμε. Καμία διάθεση για κοινωνικές συνευρέσεις. Μόνο λίγη γαλήνη, λίγο αέρα μιας άλλης εποχής, στα σοκάκια της για όσο αντέχουν τα πόδια μας.

Και την επομένη, όλοι μαζί, συντροφιά, γυρίσαμε το βλέμμα μας προς την αγέρωχη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, που θυμιζει Βυζαντινό Κάστρο. Κτίστηκε το 1088, εκεί όπου πιστεύεται, τόσο από την Καθολική όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία ότι ο απόστολος Ιωάννης συνέγραψε το Ευαγγέλιο και την Αποκάλυψη, κοντά στο σπήλαιο όπου είχε τα οράματα της Αποκάλυψης. Το 1999 κηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Σήμερα, η Μονή, έχει ένα μοναδικό σκευοφυλάκιο, σημαντικές τοιχογραφίες, φορητές εικόνες, αλλά και δώρα από προσωπικότητες όπως η Αικατερίνη η Μεγάλη. Σημαντική επίσης θεωρείται και η Βιβλιοθήκη της, με σπουδαία χειρόγραφα και παλαιότυπα· όλα ψηφιοποιημένα από τον μοναχό Χρυσόστομο.

Μετά από αυτό τον απολαυστικό περίπατο και την ξενάγηση στην ιστορία της Ορθοδοξίας, ξαποστάσαμε, στο Πάνθεον, μια μικρή απολαυστική γωνιά για χταπόδι και ούζο, τα «θαυμαστικά» του καλοκαιριού.

Η Πάτμος είναι φιλόξενη αν την αφήσεις να σου απλώσει το χέρι, είναι απλή αν της επιτρέψεις να παραμείνει ο εαυτός της, είναι βαθιά όμορφη αν δεν την κοιτάξεις από τη σωστή πλευρά του καθρέφτη και είναι αντισυμβατική και απελευθερωμένη αν απλώς εσύ αφεθείς.

Πηγή: elculture.gr