Σε κλίμα θλίψης και οδύνης η κηδεία της Νομικής Χαλιπήλια-Ντάλια

Rodiaki NewsRoom

Σε κλίμα θλίψης και οδύνης, τελέστηκε χθες η κηδεία της Νομικής-Νεκταρίας Χαλιπήλια-Ντάλια, ιδιαίτερα γνωστής και αγαπητής συμπολίτισσάς μας.

Η Nομική Χαλιπήλια-Ντάλια έχασε τη μάχη με την επάρατό νόσο και πέθανε σε ηλικία 55 χρονών. Εργαζόταν στον δήμο της Ρόδου και ήταν διευθύντρια των διοικητικών υπηρεσιών. Ήταν σύζυγος του δικηγόρου Αναστάσιου Ντάλια (και η ίδια ήταν νομικός) και μητέρα δύο παιδιών.

Στην κηδεία της παρευρέθηκε αρκετός κόσμος, μεταξύ των οποίων οι βουλευτές Μ. Κόνσολας και Β. Υψηλάντης, ο δήμαρχος κ. Αντ. Καμπουράκης, ο τέως δήμαρχος κ. Φ. Χατζηδιάκος, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Β. Περίδης, πολλοί δικηγόροι και εργαζόμενοι του δήμου Ρόδου.

Ο ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ

Τη Nομική Χαλιπήλια-Ντάλια, «αποχαιρέτησε» ο δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Καμπουράκης, ο οποίος τόνισε τα εξής:

«H Ρόδος σήμερα θρηνεί, για ένα από τα πιο άξια παιδιά της. Που διακρίθηκε, για τη συνεπή και υπεύθυνη προσφορά, στον τόπο μας, και στους ανθρώπους του. Ειδικά, η μεγάλη οικογένεια, των υπηρεσιών του Δήμου Ρόδου, βιώνει με οδύνη, την απώλεια ενός άξιου στελέχους της, που είχε ακόμη πολλά να προσφέρει: την Διευθύντρια Διοικητικών Υπηρεσιών, Nομική Χαλιπήλια-Ντάλια.

Μια εξαίρετη νομικός, και μια υποδειγματική, σκληρά εργαζόμενη μητέρα. Ξεκίνησε την υπηρεσία της στον Δήμο Ρόδου, το 1999 και έδωσε όλα αυτά τα χρόνια, τον καλύτερο εαυτό της, για τη διαρκή βελτίωση των υπηρεσιών και του ανθρώπινου δυναμικού του Δήμου.

Ως Δήμαρχος Ρόδου, θέλω εκ μέρους όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, μαζί με το «Ύστατο Χαίρε», να εκφράσουμε και την ευγνωμοσύνη μας, για το έργο της Nομικής, και για τη φιλότιμη υπηρεσία της. Μέχρι να τη σταματήσει, η μεγάλη, ασύμμετρη μάχη που έδωσε, με την επάρατη νόσο.

Προσωπικά όμως, θέλω να πω ότι σηματοδοτεί και μια βαθιά, ανθρώπινη απώλεια, για μένα. Οι οικογένειές μας υπήρξαν γείτονες. Ένας τοίχος χώριζε τα σπίτια μας.

Έχω πάντα στη μνήμη μου, τη μορφή, του πατέρα της Νομικής, τον γιατρό Κωνσταντίνο Χαλιπήλια. Και εμείς, γειτονάκια από μικρά παιδιά. Οι παιδικές αναμνήσεις, είναι οι πιο ισχυρές, και γι’ αυτό, η οδύνη μου είναι διπλή. Καθώς αποχαιρετώ μια φίλη οικογενειακή, από τα χρόνια της ανεμελιάς, και της αθωότητας, εκεί στην πλατεία Σπόργιτα, του Αγίου Νικολάου.

Θέλω να εκφράσω τα πλέον ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια για την τόσο πρόωρη απώλειά της. Στην οικογένειά της, που θα στερηθεί την αγάπη της, τη φροντίδα της και το χαμόγελό της. Στο σύζυγό της, το Τάσο Ντάλια, στα παιδιά της, που σπουδάζουν, τον Νίκο και τη Μαριάννα, στον αδελφό της Νίκο, στην αδελφή της Βίκυ, στους γονείς, στους συγγενείς και στους οικείους της.

Καλό ταξίδι, Νομική, θα σε θυμόμαστε πάντα!

Σήμερα, μας κατακλύζει όλους ο πόνος και η θλίψη της απώλειάς σου. Βαθιά μέσα μας ωστόσο, νιώθουμε τυχεροί που σε γνωρίσαμε: Γιατί ήσουν πάντα, ένας Ωραίος Άνθρωπος.

Πανάξιος, και δοτικός. Και αυτή η ομορφιά της ψυχής σου, θα μείνει ανεξίτηλη για πάντα στη μνήμη μας.

Ας είναι ελαφρύ πάνω σου, το χώμα της Ρόδου μας, που τόσο αγάπησες».