Λύκειο Ελληνίδων Ρόδου: Πάνω από ένας αιώνας προσφοράς στον τόπο

Rodiaki NewsRoom

Των
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΛΛΟΥ
ΕΙΡΗΝΗΣ ΚΩΣΤΑΚΗ
ΜΑΡΙΑΣ ΝΤΟΝΑ*

Η ιστορία μας είναι γραμμένη σε στιγμές και συναισθήματα. Πλούσια τα τελευταία σε όλη τη διαδρομή του Λυκείου Ελληνίδων Ρόδου «Εργάνη Αθηνά». Ψάξαμε την ιστορία του και ρωτήσαμε γι’ αυτήν, την πρόεδρό του Φαίδρα Σπανού:

Πότε ιδρύθηκε το Λύκειο Ελληνίδων Ρόδου, από ποιον ή ποια και πού στεγάζεται;
Το Λύκειο Ελληνίδων Ρόδου «Εργάνη Αθηνά» ιδρύθηκε το 1908, μέσα στη μαύρη τουρκική κατοχή, με την επωνυμία «Αδελφότης Κυριών και Δεσποινίδων Ρόδου Εργάνη Αθηνά» και λειτούργησε μέχρι το 1938, οπότε με διάταγμα του Ιταλού κυβερνήτη αναγκάστηκε να διακόψει τη λειτουργία του. Επαναλειτούργησε το 1946 κάτω από δυσμενείς συνθήκες και τη σημερινή του μορφή έλαβε το 1969.

Τον Δεκέμβριο του 1908 μια συντροφιά γυναικών με επικεφαλής τη διευθύντρια του Καζουλλείου Παρθεναγωγείου, Ζωή Βλαχοπούλου-Πολεμικού, ίδρυση την «Αδελφότητα Κυριών και Δεσποινίδων Ρόδου Εργάνη Αθηνά» με σκοπό να ανακουφίσουν την κοινωνία της Ρόδου από τη φτώχεια, την αμάθεια και με όραμα να καλλιεργήσουν στον γυναικείο κόσμο την ιδέα της εθνικής αποκατάστασης. Αυτή η πρωτοβουλία έμελλε να πάρει σημαντική θέση στην ιστορία του νησιού για τη φιλανθρωπική, κοινωνική και πατριωτική δράση της και να πλουτίσει την ιστορία μας με την ευγενική παρουσία της, αλλά και την ουσιαστική προσφορά της.

Για τη Ρόδο η «Εργάνη Αθηνά», στην κλειστή κοινωνία των αρχών του προηγούμενου αιώνα, στάθηκε μια ριζοσπαστική κοινωνική τομή στη ζωή της γυναίκας που καταξίωσε τα ανθρώπινα δικαιώματα χωρίς ηθική αδράνεια στην υποδουλωμένη ζωή.

Ποιοι ήταν οι βασικοί στόχοι του;
Στην πολύ νεότερη ιστορία του, το «Λύκειο Ελληνίδων Ρόδου Εργάνη Αθηνά» με όχημα τον λαϊκό πολιτισμό παραμένει πιστό στο όραμα των γναικών που το δημιούργησαν. Σκοποί του είναι: Η αναζωπύρωση και διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων και γενικά της εθνικής μας ζωής. Η εξυπηρέτηση της προόδου της Ελληνίδας. Ο διαφωτισμός και η ηθική κυρίως προστασία της μητέρας και του παιδιού στη γενικότερη έννοιά της.

Ποιες οι δράσεις του και η προσφορά του σήμερα;
Για την επίτευξη των παραπάνω σκοπών, οργανώνονται διάφορες δράσεις όπως εκθέσεις για την ανάπτυξη του καλλιτεχνικού αισθήματος με βάση την ελληνική τέχνη, διατήρηση της εθνικής μουσικής μέσα από μαθήματα των δημοτικών μας τραγουδιών και την έρευνα, ανάδειξη της τοπικής μας γαστρονομίας μέσα από την έρευνα, τη συλλογή και την έκδοση βιβλίου. Ακόμη, η συλλογή των τοπικών και δωδεκανησιακών φορεσιών και βέβαια η δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης.

Ένα από τα πιο ωραία κομμάτια της συλλογής σας είναι το ροδίτικο σπερβέρι. Μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτό;
Το σπερβέρι είναι το νυμφοκρέβατο. Είμαστε πολύ περήφανες για αυτόν τον θησαυρό που αποκτήσαμε από το χωριό Κοσκινού. Το ύφασμά του, το κέντημα αλλά και η παλαιότητά του το κατατάσσουν στα ιστορικά κειμήλια της χώρας μας. Πρόσφατα στο πλαίσιο έκθεσης του Μουσείου Μπενάκη με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, συμπεριλήφθηκε και το σπερβέρι, διότι αξίζει να σημειώσουμε ότι και το Μουσείο Μπενάκη έχει στην κατοχή του αντίστοιχο σπερβέρι με αυτό του δικού μας. Υπάρχουν άλλα δύο στο χωριό Κοσκινού και ένα στη Λίνδο.

Πώς έρχεται σε επαφή το Λύκειο Ελληνίδων με την τοπική κοινωνία και κυρίως με τη νεολαία;
Το σωματείο μας λειτουργεί πολλά χορευτικά εργαστήρια για ενήλικες και παιδιά από πέντε ετών και εργαστήρι δημιουργικής απασχόλησης με παιδιά από τεσσάρων ετών. Μέσα από τα εργαστήρια γίνεται μια σπουδαία δουλειά διάδοσης του λαϊκού πολιτισμού σε όλες τις εκφάνσεις του. Χορός, φορεσιά, γαστρονομία, ήθη και έθιμα, τραγούδι, μουσική. Επίσης διοργανώνουμε πολλά σεμινάρια κάθε χρόνο σε συνεργασία τόσο με πολιτιστικούς συλλόγους της χώρας όσο και του τόπου μας».

*Δημοσιεύτηκε στη μαθητική εφημερίδα του 3ου Λυκείου Ρόδου.