Το χωριό «Άγιος Ισίδωρος» και η αδέσποτη αιγοτροφία

Rodiaki NewsRoom

Το πλήγμα στην ανάπτυξη των χωριών και της υπαίθρου

Αναφέρει σε επιστολή του ο κ. Παναγιώτης Κωνσταντάκης τα εξής:

«Η μάστιγα της αδέσποτης αιγοτροφίας δεν είναι πρωτόγνωρη. Ξεκίνησε από τότε που καταργήθηκε η αγροφυλακή. Υποχρέωσε την εγκατάλειψη των αγρών, των αμπελιών και την ελαιοφύτευση. Και αν κάποιοι που θέλησαν να ασχοληθούν με τη «γη», υποχρεώθηκαν να περιφράξουν τα κτήματά τους, υποκείμενοι σε μια πρόσθετη δαπάνη, αρκετά οδυνηρή οικονομικά.

Τα διάφορα χωριά της κεντρικής και νότιας Ρόδου υποφέρουν. Ένα τέτοιο χωριό είναι και ο Άγιος Ισίδωρος.

Ένα χωριό, που πριν από μερικά χρόνια αριθμούσε πάνω από 1.300 κατοίκους και που για να στεγάσει τα πολυάριθμα παιδιά σχολικής ηλικίας έχτισε μεγαλύτερο σχολείο. Οι κάτοικοί του διεκρίνονταν για την εργατικότητά τους, αλλά οι διάφορες συνθήκες της ζωής, τούς υποχρέωσαν να μεταναστεύσουν στην πόλη της Ρόδου και στο εξωτερικό.

Έκτοτε οι άνθρωποι που παρέμειναν στο χωριό και αυτοί οι Σιδερίτες που μένουν στην πόλη της Ρόδου, προσπαθούν να καλλιεργήσουν κηπευτικά, να ασχοληθούν με αμπελουργία, να φυτεύσουν διάφορα δέντρα, κυρίως ελαιόδεντρα, και γενικώς να αξιοποιήσουν τη γη τους. Δεν τολμούν, φοβούμενοι τις ενέργειες των αιγοτρόφων.

Η αδέσποτη αιγοτροφία που ασκείται από μερικούς κατοίκους του χωριού, τους υποχρέωσε να περιφράξουν αυτά τα χωράφια με πολύ μεγάλο κόστος και πολύ κόπο ή τους αποτρέπει παντελώς να ασχοληθούν με τη γη.

Όμως, αυτοί οι λίγοι που διατηρούν αδέσποτα κατσίκια, όχι μόνο δεν τα επιβλέπουν αλλά προκαλούν και δολιοφθορές, κόβουν τα συρματοπλέγματα, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται οι καλλιέργειες.

Βέβαια ο πρόεδρος του χωριού, το συμβούλιο και διάφοροι ευαισθητοποιημένοι κάτοικοί του καταβάλλουν συνεχείς προσπάθειες για την αποτροπή αυτής της κατάστασης, αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Ο Άγιος Ισίδωρος είναι ένα καταπληκτικό, πανέμορφο χωριό, αμφιθεατρικά κτισμένο στο ψηλότερο σημείο του νησιού της Ρόδου, που προορίζεται να χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός και πολλοί θέλουν να επανακατοικίσουν.

Έλεος!

Επιτέλους ας μπει μία τάξη, δεδομένου ότι οι κάτοχοι αιγοπροβάτων επιδοτούνται από το κράτος. Βέβαια η δασική υπηρεσία είναι υπέρ της συνύπαρξης δάσους και ζώων, με την προϋπόθεση ότι τα αιγοπρόβατα θα βοσκήσουν μέσα στο δάσος και ότι θα τα επιβλέπουν οι ιδιοκτήτες τους και όχι στους κήπους, τις καλλιέργειες, τα αμπέλια και τα ελαιόδεντρα».