Ν. Δούκας: «Το μάρμαρο» το πληρώνουν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι

Rodiaki NewsRoom

Τις απόψεις του για τα τεκταινόμενα στην πολιτική και στην οικονομία, καταθέτει με συνέντευξή του στη «Ροδιακή» ο συμπατριώτης μας κ. Νότης Δούκας.

Ειδικότερα, αναφέρει τα εξής:

Κύριε Δούκα, χαρά μας να σας έχουμε εδώ και να συζητήσουμε μαζί σας. Θέλουμε να ακούσουμε τη θέση σας για όλα όσα χαρακτηρίζουν την εποχή μας και καθορίζουν τις εξελίξεις.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς από το φιλόξενο βήμα σας... Χαιρετίζω τους Δωδεκανησιους και εύχομαι υγεία, αισιοδοξία και δύναμη να ξεπεράσουμε τα δύσκολα για τον λαό μας, τους λαούς του κόσμου.

Ένα πρώτο σχόλιο είναι ότι η οικονομική κρίση είναι καπιταλιστική, προϋπήρξε του πολέμου και είναι αποτέλεσμα του λυσσαλέου ανταγωνισμού των διαφορετικών μεριδίων της Διεθνούς Κεφαλαιοκρατίας.

Η απόλυτα καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν έχει ιδεολογικά χαρακτηριστικά.

Δεν συγκρούονται δύο διαφορετικές ιδεολογικές κοσμοαντιλήψεις και ούτε αποφασίστηκε για την αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας και την υποστήριξη των Ρωσόφωνων του Ντονμπάς.

Όχι, ο πόλεμος αυτός γίνεται ως συνέπεια των οικονομικών συμφερόντων της καπιταλιστικής Ρωσίας με την καπιταλιστική Δύση. Γίνεται για να καθοριστεί σε ποιο στρατόπεδο επιρροής θα ενταχθεί η Ουκρανία και τα αμύθητα πλούτη της πάνω και κάτω από τη γη.

Και η Ελλάδα, κ. Δούκα, σε αυτό το ζοφερό γίγνεσθαι θεωρείτε ότι βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας ή όχι;
Σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι η πλευρά των λαών και όχι των τυράννων του.
Η εποχή μας ως εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό θα είναι εποχή λαϊκών και εργατικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων.

Όσο για την εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς των Αμερικανονατοϊκών και της Ε.Ε. βάζουν τη χώρα και τον λαό σε απρόβλεπτες περιπέτειες μετά τις τελευταίες επικίνδυνες εξελίξεις, η Ελλάδα και θύμα και θύτης.

Ο στόλος μας παίρνει μέρος στην περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, οι ξένες βάσεις γίνονται αιτία να στοχοποιείται η χώρα και ο λαός και Έλληνες στρατιωτικοί περιδιαβαίνουν τον κόσμο υπονομεύοντας τις φιλικές μας σχέσεις με γειτονικούς λαούς. Όσο για τη σχέση μας με την Τουρκία και τον κίνδυνο ατυχήματος ας σκεφτούμε ποιοι κύκλοι επιδιώκουν τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου.

K. Δούκα, έχετε αξιολογήσει τις συνέπειες στη ζωή μας από την οικονομική πλευρά;
Όπως συμβαίνει σε ανάλογες συνθήκες, πάντα το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι πιο αναγκεμένοι, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μικρομεσαίοι επαγγελματοβιοτέχνες, οι αυτοαπασχολούμενοι και βέβαια λόγω των κοινωνικών περικοπών την πληρώνει η υγεία, η παιδεία και η πρόνοια.

Και η ακρίβεια, κ. Δούκα, για αυτήν τι έχετε να πείτε;
H μάστιγα αυτή των πιο ευάλωτων έχει αιτία τα παιχνίδια των πολυεθνικών που την κρίση τους τη φορτώνουν στον λαό, ο οποίος εκβιάζεται και τρομοκρατείται ώστε να μην αντιδρά στην ισοπέδωσή του. Το ηλεκτρικό ρεύμα ως κοινωνικό αγαθό στον σοσιαλισμό, νοείται ως εμπόρευμα από τους καπιταλιστές.

Γι’ αυτούς η εγκληματική για τον λαό απελευθέρωση της ενέργειας δεν ευθύνεται, ούτε το χρηματιστήριο των ρύπων που επιβάλλει η Ε.Ε. αλλά ούτε και το κόστος της πράσινης μετάβασης και ούτε το ευρωπαϊκό χρηματιστήριο που διαμορφώνει τη ρήτρα αναπροσαρμογής.

Όσο για το ύψος της επιδότησης να αναφέρω ένα παράδειγμα.
Πριν στην οικογένειά μου πληρώναμε γύρω στα 200 ευρώ, τα οποία διακανονίζαμε αφού αδυνατούσαμε να τα εξοφλήσουμε. Τώρα ήρθε 650 και μας επιδοτεί τα 50, μα εμείς δε μπορούσαμε να πληρώσουμε τα 200, θα εξετάσουμε τα 650 ή τα 600;

K. Δούκα, τι σας λέει το πολυσυζητημένο Διεθνές Δίκιο; Υπάρχει; Εφαρμόζεται σήμερα;
Το δίκαιο των διεθνών συνθηκών διατηρήθηκε για δεκαετίες και όσο υπήρχε η μάνα της ειρήνης η Σοβιετική Ένωση.
Μετά τη διάλυση της κυριαρχούν ο αναθεωρητισμός (βλέπε Τουρκία) και το δίκιο του ισχυρού (βλέπε ΗΠΑ, ΡΩΣΙΑ, Ε.Ε., ΚΙΝΑ). Η γη ξαναμοιράζεται με αίμα και εκμετάλλευση των λαών. Προχθές ακόμα η ΗΠΑ απείλησαν την Κίνα με πόλεμο αν κάνει μόνιμη βάση στα νησιά Σολομώντα 10.000 μίλια μακριά της, την ίδια στιγμή που μέσω του ΝΑΤΟ θέλει να βάλει πυρηνικά και να κάνει βάσεις σε Ουκρανία, Φινλανδία, Σουηδία, που είναι κολλημένες γεωγραφικά στη Ρωσία.
Σε κάθε περίπτωση, το Διεθνές Δίκαιο θα υπάρχει και θα γίνεται σεβαστό όταν οι λαοί του κόσμου κατακτούν οι ίδιοι ελευθερίες, απορρίπτουν τις ελευθεριότητες που τους παραχωρούν οι εκμεταλλευτές τους όταν ζουν σε ειρήνη, όταν έχουν ψωμί και δημοκρατικά δικαιώματα και όταν η εξουσία τους υπερβαίνει την εξουσία των νόμων της αγοράς νεκροθάφτη των λαϊκών δικαιωμάτων.

Πώς εκτιμάτε τη συνέχεια όσων ζούμε σήμερα αλλά και την προοπτική τους.
Οι κίνδυνοι για την παγκόσμια ειρήνη θα καραδοκούν όσο υπάρχουν ανταγωνισμοί, αντιθέσεις και αντιφάσεις των συμφερόντων των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Νικητές λαοί στον πόλεμο δεν υπάρχουν και ο λαός των νικητών πεινά και ο λαός των νικημένων πεινά. Και σήμερα να γλυτώσουμε τα χειρότερα θα μας ξανάρθουν αύριο.

Ο λαός μας πέρασε και περνά δύσκολα, πιστεύω πως έχει μπροστά του έναν τοίχο να γκρεμίσει. Προϋπόθεση για αυτήν την εξέλιξη είναι καταρχήν η κατανόηση της δύναμής του, η οργάνωση της συλλογικής του πάλης μέσα από φορείς και συνδικάτα που δεν υποστέλλουν τη σημαία του ταξικού αγώνα μπροστά στις δυσκολίες και τις επιθέσεις του αντιπάλου.

Κ. Δούκα, είναι γνωστή η πολιτική και κομματική σας προέλευση, όπως επίσης και η πολύχρονη συμμετοχή και προσφορά σας στο εργατικό κίνημα της περιοχής. Θέλετε να μας πείτε για αυτά;
Πολλές δεκαετίες πορεύτηκα μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ έχοντας πάντα κατά νου πώς να προσθέτω και από ένα λιθαράκι στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου, του μεροκάματου.

Ως μέλος του ΚΚΕ έμαθα να λειτουργώ με τη διαλεκτική σκέψη εναρμονίζοντας τη θεωρία με την πράξη, εμβαθύνοντας σε κάθε ζήτημα ξεχωριστά δίχως να τσουβαλιάζω, χωρίς υπεραπλουστεύσεις, δαιμονοποιήσεις, εξιδανικεύσεις.

Ως περίπου αγράμματος οικοδόμος αναγνωρίζω τις αδυναμίες μου και δεν έχω γνώμη για όλα.

Ως οπαδός της κοσμοθεώρησης του Μαρξισμού-Λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού κρατώ στέρεα την πεποίθηση για τα δίκια της τάξης μου, κυρίως δε διατηρώ ακέραιες τις προσδοκίες μου ότι η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της αργά ή γρήγορα θα καταργήσουν με την επανάστασή τους την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οικοδομώντας ένα εργατικό λαϊκό κράτος, μία αταξική κοινωνία με σοσιαλιστικές κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής.

Επιτρέψτε μου κάτι πιο προσωπικό, γεννήθηκα στο Σουφλί του Έβρου σε δίσεκτους χρόνους, αντρώθηκα στην Αθήνα μέσα στο καμίνι της καθημερινής διαπάλης για την επιβίωση. Μετά από κακουχίες και περιπέτειες έφτασα σε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, όπου ρίζωσα κατακτώντας, θέλω να πιστεύω, την εκτίμηση των Δωδεκανησίων.

Επιχειρώντας την αυτοκριτική μου, όπως όλοι οι άνθρωποι, να πω ότι η υστέρησή μου στα γράμματα και η έλλειψη ευρύτερης γνώσης αντικειμενικά περιόρισαν τις δυνατότητες της προσφοράς μου.

Παρά τα παθήματά μου ειλικρινά προσπάθησα να έχω αρχές απαραβίαστες και να μην απουσιάζω από κανέναν αγώνα για το ψωμί και την προκοπή της τάξης μου.

Σήμερα σχεδόν στα 80 εξακολουθώ να προσδοκώ έναν κόσμο δίκαιο, ειρηνικό, ορατό για τους ανθρώπους που παράγουν τον πλούτο και ζουν την ένδεια και την ανάγκη.