Ο άθλος του δωδεκανησιακού beach volley και η «δεξαμενή» ταλέντων

Rodiaki NewsRoom

Είναι πραγματικά ένας άθλος οι διακρίσεις των Δωδεκανησίων στο beach volley και φέτος ως μια τιτάνια προσπάθεια των αθλητών με τους προπονητές τους, των σωματείων και της ΤΕ ΕΟΠΕ Δωδεκανήσου.

Αν σκεφτεί κανείς πως οι ομάδες μας στα τοπικά πρωταθλήματα είναι μετρημένες στα… δάχτυλα του ενός χεριού σε σχέση με άλλες περιοχές της χώρας, χωρίς να υπάρχει και «κράχτης» σ’ εθνική κατηγορία, τότε όλα όσα συμβαίνουν δείχνουν πόσο ταλέντο υπάρχει στον νομό και ειδικά στη Ρόδο και την Κω.

Γενικώς οι κινήσεις ανάδειξης της ανάπτυξης πρέπει να ξεκινούν από την Ομοσπονδία και να δίνονται τα κατάλληλα κίνητρα, ώστε οι ενώσεις και οι επιτροπές ανά περιοχή να δρουν απλώς επικουρικά.
Πραγματικά είναι κρίμα το δωδεκανησιακό βόλεϊ να μην έχει μια ομάδα-εκπρόσωπο της σ’ εθνική κατηγορία, είτε στους Άνδρες είτε στις Γυναίκες.

Το ταλέντο υπάρχει και πρέπει κάπου να διοχετευτεί, προκειμένου η «δεξαμενή» αυτή να μην τροφοδοτεί μόνο συλλόγους από άλλες περιοχές της χώρας. Φυσικά τα αίτια της παραπάνω απουσίας δεν θα τ’ αναλύσω γιατί ως απλός παρατηρητής επισημαίνω ό,τι συμβαίνει και δεν πάει να πει, φυσικά, ότι θέλω να τα βάλω με κάποιον ή κάποιους… Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα και τα ξέρουν όλοι όσοι αγαπούν το βόλεϊ σε κάθε έκφανσή του.

Δεν είναι μυστικό, για παράδειγμα, πως ασχολούνται πολύ λιγότερα αγόρια αναπτυξιακά με το βόλεϊ σε σχέση με τα κορίτσια ή ότι οι ομάδες, όπως και σ’ άλλα αθλήματα, «στριμώχνονται» στα κλειστά για τις προπονήσεις και τους αγώνες εξαιτίας του ότι δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι χώροι που να τους εξυπηρετούν όλους.

Η ΤΕ ΕΟΠΕ Δωδεκανήσου κάνει ό,τι μπορεί βάσει των αρμοδιοτήτων και δυνατοτήτων της, όμως οι δυνάμεις του βόλεϊ στα Δωδεκάνησα είναι πολύ περισσότερες και πρέπει ν’ αναζητηθούν τρόποι ανάκτησής τους. Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθω όταν πρέπει…

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ