Ο Άγιος Ισίδωρος πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς

Rodiaki NewsRoom

Να γίνει ο Άγιος Ισίδωρος σημείο αναφοράς ως πετρόχτιστος οικισμός στο νησί, φαίνεται ότι είναι ο στόχος κοινότητας και κατοίκων τα τελευταία χρόνια καθώς θυμίζει χειμερινό προορισμό της βόρειας Ελλάδας και γίνονται παρεμβάσεις για την αισθητική αναβάθμισή του που αν συνδυαστεί με την ποιότητα ζωής που προσφέρει, γίνεται πόλος έλξης για ντόπιους αλλά και επισκέπτες μας που θέλουν να ζήσουν μία διαφορετική Ρόδο το καλοκαίρι!

Ικανοποιημένοι εμφανίζονται, μιλώντας στη «Ροδιακή», τόσο ο πρόεδρος της κοινότητας κ. Στέλιος Βονάκης όσο και ο αντιπρόεδρος κ. Θανάσης Λυριστής.

Το χωριό των 75 κατοίκων παραμένει «ζωντανό» χειμώνα-καλοκαίρι. Συγκεκριμένα, κατά τη θερινή περίοδο τουρίστες διαμένουν στον Άγιο Ισίδωρο αφού υπάρχουν πέντε-έξι παραδοσιακά σπίτια που έχουν ανακαινιστεί και δίνονται με Αirbnb.

Μάλιστα, όπως λέει ο κ. Λυριστής, αρέσει στους επισκέπτες μας καθώς πρόκειται για ένα ήσυχο μέρος, έχει καταστήματα που μπορούν να πιουν τον καφέ τους και να γευματίσουν ενώ το χωριό είναι «κόμβος» καθώς απέχει 25 χλμ. από τα Λίνδο-Λάρδο, όπως και από το Γεννάδι, 20 χλμ. από την Κάμειρο, 15χλμ. από τη Μονόλιθο ενώ είναι εύκολη η πρόσβαση και στο Πρασονήσι.

Το χειμώνα πάλι, κάθε Παρασκευή-Σάββατο-Κυριακή, οι κάτοικοι αυξάνονται στους 200-300 αφού «μετακομίζουν» εκεί οι Σιδερίτες που μένουν σε άλλες περιοχές του νησιού και καλλιεργούν τα κηπευτικά τους, μαζεύουν τις ελιές τους κτλ.

Χαρακτηριστικό είναι, άλλωστε, ότι το αγαπούν το χωριό τους και δεν χάνουν την επαφή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι έντονη είναι και η παρουσία της νεολαίας στο χωριό που, όπως λέει ο πρόεδρος, είναι δραστήρια.

Εκείνο, λοιπόν, που αναδεικνύει ο ίδιος είναι ότι, τα τελευταία χρόνια, γίνεται μία προσπάθεια για την αισθητική αναβάθμιση του χωριού με έντονο το στοιχείο της πέτρας και κυρίαρχο έργο τα πετρόχτιστα τοιχία στο μεγαλύτερο μέρος του χωριού, ενώ και τα σπίτια είναι πετρόχτιστα.

Αυτό αν συνδυαστεί και με τον στόχο τους που είναι να γίνουν πλακόστρωτα τα σοκάκια που διέρχονται το γραφικό χωριό και ενώνονται με τον κεντρικό δρόμο, αντιλαμβάνεται κανείς ότι θα αναβαθμίσει την εικόνα του χωριού.

Σ’ αυτή την προσπάθεια μετέχουν όλοι: η κοινότητα, ο δήμος και οι κάτοικοι, όπως λέει ο πρόεδρος, ενώ γίνονται και δωρεές από σιδερίτες της διασποράς. Δεν παραλείπει, επίσης, να επισημάνει την πολύ καλή συνεργασία που έχει με τον αντιδήμαρχο της περιοχής κ. Νεκτάριο Φλοσκάκη.

Τα έργα

Έργα που έχουν γίνει εδώ και καιρό, σύμφωνα με τον κ. Βονάκη, είναι τα παρακάτω:

-Νέα πιστοποιημένη παιδική χαρά
-Δύο περιφερειακοί δρόμοι με άσφαλτο
-Δύο νέες πλατείες μέσα στο χωριό
-Νέο πάρκο σε υπερυψωμένο μέρος του χωριού απέναντι απ' την αίθουσα «Νίκος Γκάλης»
-Πετρόχτιστα τοιχία στο μεγαλύτερο μέρος του χωριού
-Πρώτη γεώτρηση στο χωριό
-Τοποθέτηση προστατευτικών κιγκλιδωμάτων σε απότομα και επικίνδυνα σημεία ντου χωριού

-Εγκατάσταση καλλωπιστικών φωτιστικών στις δύο εισόδους του χωριού και περιμετρικά της μεγάλης πλατείας

-Συντηρήσεις κάθε χρόνο του αγροτικού δικτύου του χωριού

Εκείνο, όμως, που θεωρείται ότι θα δώσει άλλη ώθηση και προοπτική στην επισκεψιμότητα στον Άγιο Ισίδωρο, είναι να αποκατασταθεί το μονοπάτι που οδηγεί στην κορυφή του Ατταβύρου. Αυτό έχει χαλάσει μετά τη μεγάλη κακοκαιρία τον Νοέμβριο του 2019 που σημειώθηκαν και κατολισθήσεις στην περιοχή.

Με την αποκατάστασή του αναμένεται να δοθεί ώθηση στην ανάβαση του Ατταβύρου που τα προηγούμενα χρόνια προσέλκυε πολλούς ντόπιους και επισκέπτες αλλά ακόμα και να δώσει ώθηση σ’ αυτή την εναλλακτική μορφή τουρισμού. Το επόμενο διάστημα, η κοινότητα θα καταθέσει σχετικό αίτημα.

Σημειώνεται ότι, προ κορωνοϊού, ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού, ο «Άγιος Ισίδωρος», διοργάνωνε κάθε Άνοιξη ανάβαση στο βουνό, κάτι που θέλουν να συνεχιστεί όταν αποκατασταθεί το μονοπάτι.

Ακόμη, στόχος της κοινότητας το επόμενο διάστημα είναι να γίνει και αντικατάσταση του αρδευτικού δικτύου για τους αγρότες της περιοχής.

Αυτό, αποτελεί και ένα βασικό πρόβλημα το χωριού καθώς αρκετοί κάτοικοι καλλιεργούν κηπευτικά, ωστόσο το αρδευτικό δίκτυο είναι απαρχαιωμένο, εικοσιπέντε χρόνων, και κάθε τρεις και λίγο σπάει, έρχεται συνεργείο από τη ΔΕΥΑΡ το αποκαθιστά και ούτω καθεξής.