Μπάμπης Στατιού: «Ζούμε μεγάλες στιγμές στην πυγμαχία και θα ζήσουμε ακόμα μεγαλύτερες…»
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 829 ΦΟΡΕΣ
Ήταν από τις λίγες φορές που ένοιωσα τόσο οικεία σ’ έναν αθλητικό χώρο που τα… χτυπήματα από τη μέση και πάνω φυσικά, είναι μια καθημερινότητα. Εδώ και χρόνια οι επιτυχίες της ροδίτικης πυγμαχίας, σε εγχώριο κατ’ αρχάς κι εσχάτως σε διεθνές επίπεδο, θεωρώ πως δεν αφήνουν αδιάφορο οποιονδήποτε φίλο του αθλητισμού μας.
Ένας από τους «αρχιτέκτονες» ανάδειξης νέων ταλέντων και χάραξης της πορείας εκείνης προς την επιτυχία, είναι κι ο Μπάμπης Στατιού. Ο ακούραστος εργάτης της ροδίτικης πυγμαχίας για πάνω από τριάντα χρόνια, ξεκινώντας από το γυμναστήριο στον Προφήτη Αμώ στο Φαληράκι με τα χρώματα του Σταυρού Καλυθιών, για να φτάσει σήμερα στην εγκατάσταση του ΔΑΚ «Καλλιπάτειρα» με τη “Rhodes Boxing Academy” ή τον Κολοσσό Καλυθιών, όπως τον έμαθαν οι περισσότεροι από το 2007.
Στις 25 του περασμένου Σεπτεμβρίου είχα την ευκαιρία να κάνω μια ελεύθερη κουβέντα στο Κορακόνερο με τον Μπάμπη Στατιού, από την οποία αναδείχθηκαν σημαντικά στοιχεία για το πώς ξεκίνησε η πυγμαχία στη Ρόδο κι έφτασε πια στο σημείο να καμαρώνει για την κατάκτηση νικών σε επαγγελματικό επίπεδο από τον Στάθη Αντωνά και τον Αλέξανδρο Φάρελ.
Ο προπονητής που έχει το «θράσος», όπως μας είπε, να ονειρεύεται μεγάλα πράγματα και να κάνει τους αθλητές του να θέλουν να φτάσουν ψηλά, ουσιαστικά έδωσε το στίγμα της ελληνικής πυγμαχίας και παράλληλα το… σύνθημα για τη συνέχεια που μπορεί να είναι εξίσου ή ακόμα περισσότερο ανταγωνιστική.
Η ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς εκείνης, όμως, ήταν η παρουσία του Σκοτ Φιτζέραλντ, πρωταθλητή Βρετανίας, και του Στάθη Αντωνά, που έκαναν προπόνηση εκεί κι έδωσαν έναν τόνο… πρωταθλητισμού στην κουβέντα. Στη συνέχεια είδαμε ένα δείγμα από την προετοιμασία των νέων αθλητών κι αθλητριών στον σύλλογο.
Ας ξεκινήσουμε όμως με το ξεκίνημα του Μπάμπη Στατιού στον Σταυρό Καλυθιών, πριν αρχίσει η σημαντική πορεία…
Ήμουνα κάποια χρόνια στο εξωτερικό αλλά συνολικά ασχολούμαι με την πυγμαχία περίπου τριάντα χρόνια. Όταν γύρισα από την Αγγλία πίσω στην Ελλάδα, αποφάσισα να συνεχίσω πιο σοβαρά με το άθλημα στη Ρόδο. Απευθύνθηκα στον πρόεδρο του Σταυρού Καλυθιών, τον Νίκο Κιόττου κι αποφασίσαμε να κάνουμε τμήμα πυγμαχίας στον σύλλογο.
Παρά το ότι δεν υπήρχε χώρος, πήγα στον Προφήτη Αμώ όπου ήταν παλιά στρατόπεδο κι εγκαταστάθηκα. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ήταν σαν να μ’ έστειλε ο… Θεός εκεί. Ο Προφήτης Αμώς από τη μία, ο Προφήτης Ηλίας από την άλλη εκεί στην περιοχή και η πυγμαχία στη μέση… Τα αποτελέσματα ήταν απίστευτα κι έχω το… θράσος και μιλάω και σήμερα ακόμη για μεγάλα πράγματα».
Το επόμενο βήμα με τον Κολοσσό Καλυθιών
«Ο Κολοσσός Καλυθιών ως σύλλογος υφίσταται από το 2007, όταν και ξεκίνησε να καλλιεργεί το ζίου ζίτσου, αλλά στη συνέχεια σταμάτησε να λειτουργεί το τμήμα. Τότε κάποιοι παράγοντές του, ανάμεσά τους κι ο πρόεδρος, ο Μιχάλης Κοντός, μας πλησίασαν και μας ρώτησαν αν θέλουμε ν’ αναλάβουμε.
Το καταστατικό, αφού το ήλεγξε η δικηγόρος μας η Κούλα Δημητραδιού, προέβλεπε και την πυγμαχία, οπότε κάναμε εκλογές και ξεκινήσαμε από το 2014 ως Κολοσσός με μεταγραφές των αθλητών μας από τον Σταυρό. Όλο το χωριό των Καλυθιών μάς στηρίζει, όπως και οι επιχειρηματίες του, ώστε να συμμετέχουμε σε αγώνες.
Όταν παρουσιάζεις έργο, οι άνθρωποι του αθλητισμού δεν λένε ποτέ όχι. Θέλω να κάνω ειδική αναφορά στον προπονητή κι αθλητή μας, τον Βασίλη Πελαρδή και στον ιατρό της ομάδας μας, τον Παναγιώτη Γεωργουδή που είναι υπεύθυνος στο Δημοτικό Ιατρείο της Ιαλυσού. Είναι μάχιμος γιατρός και είχε ασχοληθεί με την πυγμαχία στο παρελθόν στον Άρη Νικαίας. Αυτός προσφέρει τα μέγιστα όσον αφορά την ασφάλεια και την υγεία των αθλητών μας».
Για τις υποδομές στην Rhodes Boxing Academy
«Στον σύλλογο προπονούνται είκοσι εννιά παιδιά από δέκα χρονών, αγόρια και κορίτσια. Η πυγμαχία θέλει υπομονή και δουλειά, γιατί δεν μπορεί ο καθένας ν’ ασχοληθεί με το άθλημα. Οι περισσότεροι ξεγελιούνται από βίντεο και τα μεγάλα ονόματα, αλλά όταν έρθουν σ’ επαφή με την πραγματικότητα, βλέπουν ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Η πυγμαχία θέλει πολλές θυσίες. Όσον αφορά το ξεκίνημα, είμαστε ξεκάθαροι προς τα παιδιά. Πρέπει να υποβληθούν σ’ εξετάσεις με υπεύθυνες δηλώσεις και των γονιών τους. Ξεκινάμε από πλήρεις καρδιολογικές εξετάσεις και συνεχίζουμε με μαγνητική εγκεφάλου, οφθαλμολογικές εξετάσεις, ακτινογραφία θώρακος, ακτινογραφία στα χέρια και αιματολογικές πλήρεις εξετάσεις.
Η ευθύνη μας είναι τεράστια και θέλουμε την ασφάλεια. Ασχολούμαστε μ’ ένα δύσκολο άθλημα, δεν έχει αστεία με την πυγμαχία και μας ενδιαφέρει να βγάζουμε πάνω απ’ όλα αθλητές. Δεν το κάνουμε για τα λεφτά, αλλά για την… τρέλα μας.
Ζούμε μεγάλα πράγματα και θα ζήσουμε ακόμα μεγαλύτερα. Εγγυώμαι γι’ αυτό και το λέω δημοσίως. Σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις και στο παλιό γυμναστήριο στον Προφήτη Αμώ, έχουν έρθει παγκόσμιοι πρωταθλητές και πρωταθλητές Βρετανίας. Στον Προφήτη Αμώ ουσιαστικά είναι το «κάστρο» μας.
Είναι σημαντικό ότι τον Σεπτέμβρη τρεις από τους μικρούς αθλητές μας, οι Αποστόλης Ξυαλίνας, Νικήτας Κατσαράς και Μπεν Γιετς, έπαιξαν πρώτη φορά σε διεθνείς αγώνες στην Αμφιλοχία και το Αγρίνιο και είχαν την πρώτη τους εμπειρία με ικανούς αντιπάλους και πολύ κόσμο να τους παρακολουθεί.
Στη διοργάνωση συμμετείχαν έξι Εθνικές ομάδες, από Γεωργία, Αρμενία, Κύπρο, Ρουμανία, Ισραήλ και φυσικά από την Ελλάδα σε Παμπαίδες-Παίδες και Παγκορασίδες-Κορασίδες. Και τη νέα χρονιά όμως θα έχουμε συμμετοχές, γιατί τα πάντα βασίζονται στην εμπειρία».
Η πορεία του Στάθη Αντωνά και η σταδιοδρομία του στην επαγγελματική πυγμαχία στην Αγγλία:
«Ο Στάθης Αντωνάς βρίσκεται εδώ κι έναν χρόνο στο Πρέστον της Αγγλίας και προπονείται εκεί με τον Ντέιβιντ Φιτζέραλντ, αλλά έρχεται πολύ συχνά στη Ρόδο για την προετοιμασία του. Ο επόμενος σημαντικός αγώνας του είναι στις 12 Νοεμβρίου στο Wigan Robin Park Center. Είναι η πρώτη φορά που Ροδίτης πυγμάχος αγωνίζεται σε τόσο υψηλό επίπεδο ως επαγγελματίας φυσικά.
Ο Στάθης ξεκίνησε στη σχολή όταν ήταν μόλις εφτά ετών. Είχε έρθει με τον πατέρα του και κατάφερε ήδη από τις μικρές ηλικίες ν’ αναδειχθεί πρωταθλητής Ελλάδος μέχρι και την κατηγορία ελίτ των Ανδρών στην ερασιτεχνική πυγμαχία. Την κατάλληλη στιγμή όμως αποφασίσαμε να στραφεί και στην επαγγελματική πυγμαχία.
Πάντα κάνω τους πυγμάχους που προπονούνται μαζί μου να σκέφτονται μεγάλα πράγματα στη ζωή τους, για να φτάνουν όσο γίνεται πιο ψηλά. Προσπαθούμε να καταφέρουμε το ακατόρθωτο για τα ελληνικά δεδομένα. Σε υψηλό επίπεδο επίσης στην Αγγλία αγωνίζεται κι ο Αλέξανδρος Φάρελ και κάνει προπονήσεις με παγκόσμιους πρωταθλητές στο Μπράιτον.
Ο Αλέξανδρος αναδείχθηκε πρωταθλητής Ελλάδος έως τους Νέους, συμμετείχε σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αλλά συνδυάζει τώρα στο Νιούκαστλ στην Αγγλία τις σπουδές με την πυγμαχία. Είμαι υπερήφανος που δύο αθλητές μου εκπροσωπούν τη Ρόδο και την Ελλάδα σε διεθνές πια επίπεδο».
Για την παραχώρηση του προπονητηρίου στο ΔΑΚ «Καλλιπάτειρα»
«Ο χώρος μάς παραχωρήθηκε κατά την περίοδο της πανδημίας. Το ρινγκ το προμηθεύτηκε η προηγούμενη διοίκηση του ΔΟΠΑΡ με πρόεδρο τον Στέφανο Κυριαζή και στη συνέχεια ο Αλέξανδρος Κολιάδης, αφού είδε την προσπάθεια που καταβάλλουμε, όντας ξεκάθαρος με τα άλλα αθλήματα, αποφάσισε να παραχωρηθεί στην πυγμαχία.
Τήρησε την υπόσχεσή του και ξεκινήσαμε. Παρόλα αυτά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης που προσέφεραν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλα αυτά τα χρόνια στον σύλλογο, αλλά και τους χορηγούς μας.
Στην αρχή εδώ ο χώρος ήταν ένα ερείπιο, όμως μπήκε το ρινγκ κι έγινε ένα σωστό προπονητήριο με προσωπική δουλειά. Τα αποτελέσματα μας δικαιώνουν, γιατί όταν έχεις τις εγκαταστάσεις μπορείς να κάνεις τα πάντα και να φέρεις καινούρια παιδιά στο άθλημα. Εδώ το καλοκαίρι ήρθαν αρκετοί πυγμάχοι από την Αγγλία και σκοπός μας είναι την κατάλληλη στιγμή να διοργανώσουμε σημαντικούς αγώνες στη Ρόδο.
Παλαιότερα είχαν φιλοξενηθεί διοργανώσεις στο Βενετόκλειο, όπως αγώνες Β’ Κατηγορίας Ανδρών και Πανελλήνια Πρωταθλήματα, ως δείγμα της εκτίμησης της Ελληνικής Ομοσπονδίας προς τον σύλλογο και την προσπάθεια που κάνει. Αν και η Ρόδος είναι απομακρυσμένη από το κέντρο, γίνονται οι αγώνες εδώ, γιατί οι αθλητές μας φτάνουν σε σημείο ν’ ανταγωνίζονται κορυφαίους από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τα Γιάννινα ή την Κρήτη.
Αυτό είναι ένα τεράστιο βήμα. Μακάρι και στη Ρόδο να ‘χαμε άλλους δέκα συλλόγους για να υπάρχει υγιής ανταγωνισμός, αλλά είμαστε ο μοναδικός σύλλογος πυγμαχίας στο νησί επισήμως».
Σε ποια κατάσταση βρίσκεται όμως η πυγμαχία στη χώρα μας;
«Η Ελλάδα έχει ανέβει πολύ στην πυγμαχία τελευταία, ειδικά στις κατηγορίες Παίδων και Νέων. Η Όλγα Παπαδάτου, για παράδειγμα, στο Πανευρωπαϊκό Γυναικών στη Σερβία πήρε χάλκινο μετάλλιο για πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής πυγμαχίας. Είναι μάλιστα πολύ κοντά στο να συμμετάσχει και στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και με τον Στάθη Αντωνά κάναμε κάποιες συζητήσεις ώστε να έχει παρουσία στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ελίτ μαζί με τις όποιες πιθανότητες πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τίποτα δεν αποκλείουμε, αλλά προς το παρόν μας ενδιαφέρει ο επόμενος αγώνας του στην Αγγλία. Αν όλοι οι αθλητές στην Ελλάδα δουλευτούν σωστά από την Ελληνική Ομοσπονδία, θα φτάσουμε στα μετάλλια, αφού υπάρχουν ήδη επιτυχίες στις αναπτυξιακές κατηγορίες.
Μην ξεχνάμε πως στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πυγμαχίας, πρόεδρος είναι Έλληνας, ο Ιωάννης Φιλιππάτος, επικεφαλής παλαιοτέρα των ιατρών στην Παγκόσμια Ομοσπονδία Πυγμαχίας, που είναι μάλιστα πολύ καλός φίλος. Τον Αντωνά και τον Φάρελ, τους ξέρει από παιδιά».
Για την πορεία της ερασιτεχνικής πυγμαχίας προς την… επαγγελματική με βάση την Αγγλία
«Η δύναμη της επαγγελματικής πυγμαχίας στην Ευρώπη είναι η Αγγλία κι από κει και πέρα όσον αφορά τις χώρες εκτός της γηραιάς ηπείρου, είναι η Αμερική. Η Αγγλία είναι η κορυφή στην επαγγελματική κι ερασιτεχνική πυγμαχία, που είναι δυο τελείως διαφορετικά πράγματα, ακόμα κι όσον αφορά τους αγώνες καθαρά.
Τώρα τελευταία όμως γίνεται προσπάθεια ώστε η ολυμπιακή πυγμαχία να… κινηθεί προς την επαγγελματική, αφού επιτρέπεται να συμμετέχουν και επαγγελματίες αθλητές. Ακόμα και ο τρόπος της διαιτησίας έχει αλλάξει τα τελευταία χρόνια στην ερασιτεχνική πυγμαχία, όπως και οι αποφάσεις των κριτών.
Στην ολυμπιακή πυγμαχία ήταν περισσότερο φανερό το τεχνικό κομμάτι, να σκοράρουν οι αθλητές και να πιάσουν με την άκρη του γαντιού τον πόντο. Τώρα ο πιο δυνατός και ικανός είναι ο νικητής. Φυσικά έχουν αλλάξει οι χρόνοι.
Στην ολυμπιακή πυγμαχία έχουμε τρία τρίλεπτα, ενώ στην επαγγελματική από τέσσερις γύρους και πάνω, μέχρι και δώδεκα για τον τίτλο. Στην ερασιτεχνική πυγμαχία πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς μέσα σ’ εννιά λεπτά πολύ γρήγορα».
Πόσο έχει αλλάξει το άθλημα με το πέρασμα των χρόνων
«Η πυγμαχία άλλαξε πολύ τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά την ταχύτητα κυρίως. Τώρα για να γίνεις αθλητής υψηλού επιπέδου πρέπει να προσέχεις τα πάντα και να ‘σαι στο γυμναστήριο μέσα εφτά μέρες την εβδομάδα, όλο τον χρόνο.
Αυτό το παράδειγμα το έδωσε πρώτος ο Φλόιντ Μεϊγουέδερ, αήττητος για πενήντα δύο αγώνες. Όλα βασίστηκαν στην καθημερινή προπόνηση και η καλή διατροφή για να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Οι πυγμάχοι είναι αθλητές με όλη τη σημασία της λέξης. Ακόμα κι αν ένας πρωταθλητής θέλει να κάνει διακοπές, θα επιλέξει μια περιοχή με γυμναστήριο και για την προπόνησή του. Αυτό ισχύει βεβαίως σε όλα τα αθλήματα σε υψηλό επίπεδο.
Όσον αφορά την πυγμαχία, πρέπει να υπάρχει ο προπονητής, ο διατροφολόγος, ο προπονητής στα βάρη, ο φυσιοθεραπευτής κι ο γιατρός».
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
