Εθελοντές αιμοδότες ετών... 18!

Βαρβάρα Μπογδάνου

Μαθητές του «Ροδίων Παιδεία» συμμετείχαν σε εθελοντική αιμοδοσία προσφέροντας το ύψιστο δώρο αγάπης για τον συνάνθρωπο

«H εθελοντική αιμοδοσία αποτελεί το ύψιστο δώρο αγάπης για τον συνάνθρωπό μας. Μία πηγαία πράξη προσφοράς η οποία μέσα σε λίγα λεπτά μπορεί να χαρίσει ζωή σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη». Με αυτό το μήνυμα και γι’ αυτούς τους λόγους ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου «Άγιος Εφραίμ» σε συνεργασία με το δήμο Χάλκης, τη Δωδεκανησιακή Μέλισσα, το Ελληνικό Κολλέγιο Καρδιολογίας, τον Ιατρικό Σύλλογο, το νοσοκομείο Ρόδου, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, την περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, το ΤΕΕ Δωδεκανήσου, την τοπική κοινότητα Αρχαγγέλου και την ΠΟΣΕΑ, διοργάνωσε τη 2η εθελοντική αιμοδοσία «Δημήτρης Κρεμαστινός» στις 26 Οκτωβρίου.

Ο απολογισμός ήταν θετικός καθώς προσήλθαν για να αιμοδοτήσουν πάνω από 50 άτομα προσφέροντας με αυτό τον τρόπο ένα πολύτιμο δώρο ζωής στους συνανθρώπους μας. Μάλιστα, οι μισοί ήταν μαθητές σχολικών μονάδων της περιοχής μας και συγκεκριμένα από το Λύκειο των Εκπαιδευτηρίων «Ροδίων Παιδεία» και το ΓΕΛ Αρχαγγέλου, που συνοδευόμενοι από καθηγητές τους προχώρησαν σε αυτή την σπουδαία πράξη. Σήμερα μιλούν στη «Ροδιακή» δύο από τους μαθητές Λυκείου του «Ροδίων Παιδεία» για την απόφαση να δώσουν αίμα στην ηλικία των 18 ετών και περιγράφουν την εμπειρία τους προτρέποντας τους συμπατριώτες μας να κάνουν το ίδιο και να βοηθήσουν το έργο του συλλόγου.

Ο Κοσμάς Παπαγεωργίου και η Μαρία Σακελλάρη τους οποίους συνόδευσε στην πρώτη τους εθελοντική αιμοδοσία η καθηγήτριά τους Κατερίνα Δέμπελη, είναι ανάμεσα στα φωτεινά παραδείγματα της νεολαίας μας και σίγουρα θα τους ακολουθήσουν και άλλα νέα παιδιά…

Πως αποφάσισες να συμμετάσχεις στην εθελοντική αιμοδοσία που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Ρόδου σε συνεργασία με διάφορους φορείς;
Κοσμάς Παπαγεωργίου: «Ήθελα από μικρός να δώσω αίμα όμως ηλικιακά δεν επιτρεπόταν. Όταν ενημερωθήκαμε από το σχολείο μας, τα Εκπαιδευτήρια «Ροδίων Παιδεία», για την εθελοντική αιμοδοσία και καθώς πληρούσα τα ηλικιακά κριτήρια, δήλωσα συμμετοχή χωρίς δεύτερη σκέψη».
Μαρία Σακελλάρη: «Η αιμοδοσία ως διαδικασία στην αρχή με φόβιζε, επειδή δεν γνώριζα πολλές λεπτομέρειες. Ενημερώθηκα στο σχολείο μας, τα Εκπαιδευτήρια «Ροδίων Παιδεία», με αφορμή τη 2η εθελοντική αιμοδοσία στη μνήμη του Δημήτρη Κρεμαστινού. Από τη στιγμή που ένιωσα ότι θέλω να βοηθήσω και κατάλαβα ότι μπορώ να προσφέρω κάτι πολύ σημαντικό σε κάποιον που το έχει ανάγκη, δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο παρά μόνο να το κάνω και πράξη».

Η οικογένειά σου πώς είδε αυτή την απόφαση που πήρες;
Κοσμάς Παπαγεωργίου: «Συζήτησα το θέμα με τους γονείς μου και αντέδρασαν θετικά, όταν είδαν πόσο πολύ ήθελα να δώσω αίμα και μου το επέτρεψαν».
Μαρία Σακελλάρη: «Η οικογένειά μου ήταν αρωγός στην απόφασή μου και πολύ πιθανόν στο άμεσο μέλλον να γίνουν και τα υπόλοιπα μέλη της εθελοντές αιμοδότες».

Θα ήθελες να μας περιγράψεις την εμπειρία σου;
Κοσμάς Παπαγεωργίου: «Πήγαμε το πρωί στον Ιατρικό Σύλλογο Ρόδου και αντικρίσαμε μερικούς στρατιώτες που μόλις είχαν δώσει αίμα. Μπήκαμε στο δωμάτιο όπου γινόταν η αιμοδοσία και με λίγο άγχος αρχίσαμε να συμπληρώνουμε το ιατρικό ιστορικό μας. Αφού έγιναν οι απαραίτητες μετρήσεις της πίεσης και της αιμοσφαιρίνης, μάς υπέδειξαν πού να κάτσουμε, ώστε να αρχίσει η διαδικασία. Η γιατρός που ήρθε μας καθησύχασε και ξεκίνησε την αιμοληψία. Σε λιγότερο από 10 λεπτά είχαμε τελειώσει ανώδυνα».
Μαρία Σακελλάρη: «Θεωρώ πως ήταν μια εμπειρία ζωής, γιατί πρώτα από όλα δίνεις τη δυνατότητα σε έναν άνθρωπο να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα υγείας που έχει. Επίσης, μέσα από τέτοιες εμπειρίες συνειδητοποιείς πολλά για την αξία της ζωής, γιατί εκείνη τη στιγμή που εσύ είσαι καλά κάποιος παλεύει για τη ζωή του, οπότε αν μπορείς γιατί να μη βοηθήσεις;»

Θα προέτρεπες και άλλα παιδιά της ηλικίας σου , συμμαθητές ή και φίλους σου να δώσουν αίμα; Ποια επιχειρήματα θα χρησιμοποιούσες για να τα πείσεις;
Κοσμάς Παπαγεωργίου : «Σίγουρα οι νέοι οφείλουν να προσφέρουν βοήθεια στους συνανθρώπους τους και, εφόσον είναι τόσο εύκολο και απλό, θα τους προέτρεπα ανεπιφύλακτα να το πράξουν».
Μαρία Σακελλάρη: «Ναι εννοείται ότι θα το έκανα γιατί δεν διατρέχουμε κανένα κίνδυνο δίνοντας αίμα, η διαδικασία διαρκεί λίγα λεπτά της ώρας και είναι ανώδυνη».

Σκέφτεσαι να ξαναδώσεις αίμα σε κάποια άλλη εθελοντική αιμοδοσία μελλοντικά και ίσως να γίνεις εθελοντής αιμοδότης και να δίνεις τακτικά πλέον αίμα;
Κοσμάς Παπαγεωργίου: «Μετά την εμπειρία μου έκανα αίτηση και αυτήν τη στιγμή απλώς περιμένω την ταυτότητα εθελοντή αιμοδότη από το Ε.Μ.Α. (Εθνικό Μητρώο Αιμοδοτών). Οπότε ναι, θα ξαναδώσω αίμα και σκοπεύω να το κάνω για όσο καιρό μπορώ».
Μαρία Σακελλάρη: «Επιθυμώ από εδώ και στο εξής να είμαι εθελόντρια και θα το συνεχίσω όσο μου επιτρέπεται»

Γιατί πιστεύεις ότι σήμερα είναι μικρός ο αριθμός των συμπολιτών μας που δίνουν αίμα και τι χρειάζεται να γίνει κατά τη γνώμη σου για να αλλάξει αυτό;
Κοσμάς Παπαγεωργίου: «Πιστεύω ότι η κοινότητα δεν είναι επαρκώς ενημερωμένη, με αποτέλεσμα πολλοί να φοβούνται ανύπαρκτους κινδύνους»
Μαρία Σακελλάρη: «Κυρίως υπάρχει φόβος για την αιμοδοσία και πολλές φορές για αυτόν τον λόγο δεν μπαίνουν στη διαδικασία κάποιοι άνθρωποι να την πραγματοποιήσουν. Επίσης πολλοί αντιμετωπίζουν διάφορα θέματα υγείας, οπότε ακόμα και αν επιθυμούν να συμμετέχουν, δεν τους επιτρέπεται. Θεωρώ πως για να αλλάξει η κατάσταση πρέπει να υπάρχει καλύτερη ενημέρωση για τα οφέλη της αιμοδοσίας και ενσυναίσθηση που θα μας παρακινήσει να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη».

Στην Ελλάδα αναζητούνται ετησίως 550.000 – 650.000 μονάδες αίματος και μόλις το 53% συλλέγεται από εθελοντές αιμοδότες σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Αιμοδοσίας. Το μεγαλύτερο ποσοστό συλλέγεται από δότες αντικατάστασης, δηλαδή συγγενείς και φίλους του ασθενή, κάτι το όποιο έχει θέσει ως στόχο ο Παγκόσμιος Οργανισμό Υγείας να αλλάξει, και να ικανοποιούνται στο 100% οι ανάγκες για αίμα και αιμοπετάλια από εθελοντές αιμοδότες.