Ροδιακά: Για ποιο κράτος και ποιες... «κιβωτούς» μιλάμε ακριβώς;

Μιχάλης Μαστής

Το βαθύ κράτος είναι αποδεδειγμένα ανήμπορο ή ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών, εδώ και χρόνια.

Καμία ολοκληρωμένη κρατική δομή και πουθενά! Από πού ν’ αρχίσει κανείς και πού να τελειώσει;
Από τα κρατικά ιδρύματα που σήμερα στηρίζονται και σιτίζονται από δωρεές ιδιωτών, από εράνους και από τη δραστηριότητα των συλλόγων; Από τις τραγικές ελλείψεις;

Από την ολοένα και αυξανόμενη αδυναμία να ανταποκριθούν, πλέον, στα αυτονόητα;
Εφευρίσκει διάφορα κάθε φορά: Επιτροπές διορίζει, σε ιδιώτες αναθέτει έργα και «εργάρες», τις ΔΕΚΟ συρρικνώνει (γιατί λέει το κράτος δεν μπορεί να είναι επιχειρηματίας, αλλά να νταραβερίζεται για τα καλά με τους επιχειρηματίες μπορεί) και πάει λέγοντας.

Κι εμείς καλούμαστε κάθε φορά να «σφαζόμαστε» μεταξύ μας στον μεγάλο καφενέ της χώρας (μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα λένε) για το πόσο απατεώνες είναι ή όχι εκείνοι που αφέθηκαν να αλωνίζουν αναπληρώνοντας το κράτος!

Να το πιάσουμε από την αρχή το νήμα; Ας το πιάσουμε με μια παραδοχή πρώτα: Το ότι κάποιοι τρίβουν τα χέρια τους και χαίρονται μέσα σε όλη αυτή την αναμπουμπούλα. Γιατί άραγε;