«Κοχύλι στο Πεντάγραμμο»: 10 χρόνια λειτουργίας γιόρτασε το Εργαστήριο Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής

Rodiaki NewsRoom

«Γιατί έχει πολλή μοναξιά η γραφή.
Μέρες και νύχτες μπροστά στα γραπτά.
Ειδικά τις μικρές ώρες.
Είναι τότε, που ως συγγραφέας
μένεις μόνος σου.
Με την Παρατήρηση, τη Μνήμη,
και τη Φαντασία.
Είναι τότε που μαζί με το έργο σου,
καταθέτεις ένα μέρος του εαυτού σου.
Και πού ξέρεις η αφοσίωση, τι θα φέρει...»
Απόσπασμα από το κείμενο της Σ. Ιωακειμίδου
που παρουσιάστηκε στην εκδήλωση

Η γραφή είναι μια μοναχική διαδικασία. Γράφεις μόνος, σβήνεις μόνος, ξαναγράφεις... Παλεύεις με τα κύματα. Σ’ αυτήν την αγριεμένη θάλασσα, αν είσαι τυχερός, συναντάς πού και πού κανένα «Κοχύλι» να σε περιβάλλει, να σε προστατέψει.

Το Εργαστήριο Δημιουργικής Ανάγνωσης και Γραφής «Το Κοχύλι» είναι ακριβώς αυτό: μια κοινότητα, μια ομάδα που σε κάνει να βγεις από τη μοναξιά της σιωπηρής ανάγνωσης και της γραφής.

Δεν διατείνεται ότι αποτελεί φυτώριο συγγραφέων, αν και δεν το αποκλείει. Είναι μια ανοιχτή αγκαλιά συγγενικών στην καλλιτεχνική πράξη σχέσεων, όπου το κάθε μέλος νιώθει άνετα να δημιουργήσει και να μοιραστεί, να μείνει για όσο το θέλει – να φύγει, αν το χρειάζεται – να ξαναγυρίσει, αν ήρθε η στιγμή.

Γι’ αυτό και φέτος, που έκλεισε τα 10 χρόνια λειτουργίας του, παλιά και νέα μέλη ανταποκρίθηκαν με χαρά, αφοσίωση και ενθουσιασμό στο κάλεσμα του ιδρυτή και συντονιστή του «Κοχυλιού», Πάνου Δρακόπουλου.

Η προτροπή προς τα μέλη του εργαστηρίου ήταν να γράψουν από ένα «κείμενο–γέφυρα» για ένα από τα 15 τραγούδια που τους δόθηκε.

Πρόκειται για τραγούδια παλιά, δοκιμασμένα στον χρόνο, κάποια όχι πλέον τόσο γνωστά, αλλά, πάντα αγαπημένα – με κοινό θεματικό άξονα και προβληματισμό, τα όρια ζωής και θανάτου, τη σημασία των επιλογών και της ευθύνης του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στις προκλήσεις της εποχής μας, αλλά και τη σημασία του ταξιδιού και της πορείας μας μέσα στο χρόνο.

Τα μέλη δούλεψαν κατά μόνας με πλήρη ελευθερία ως προς το περιεχόμενο των κειμένων, τα οποία, στη συνέχεια, η ομάδα επιμελήθηκε.

Ακολούθησαν τρεις συναντήσεις, όπου τα κείμενα σκηνοθετήθηκαν, ώστε να παρασταθούν και να πλαισιωθούν μουσικά υπό τη συνοδεία κιθάρας και φωνής (Π. Δρακόπουλος) και βιολιού (Leida Tahiraj, παλιού μέλους του «Κοχυλιού», που επέστρεψε ως μουσικός ειδικά για τη βραδιά) στη σκηνή της «Ρωγμής του Χρόνου».

Έτσι, όταν το «Κοχύλι» έσβησε τα δέκα κεράκια του την Κυριακή, 5 Φεβρουαρίου, στον κατάμεστο επάνω όροφο της «Ρωγμής», το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει μια οργανική αλληλουχία τραγουδιών και επιτελεστικού λόγου βασισμένου σε πληθώρα κειμενικών ειδών, από ποίηση και πρόζα, μέχρι stand up comedy και θεατρικούς μονολόγους.

Η βραδιά δε θα είχε πραγματοποιηθεί χωρίς την πολύτιμη αρωγή εκλεκτών φίλων του «Κοχυλιού» που στηρίζουν όλα αυτά τα δέκα χρόνια τις δράσεις του εργαστηρίου.

Η γραφή είναι μια μοναχική διαδικασία. Το μοίρασμά της, όμως, με τον αναγνώστη, ακροατή, τον θεατή, τον φίλο, μπορεί να γίνει μια ανεκτίμητη, όσο και αναγκαία εμπειρία πληρότητας.

Αυτήν την πληρότητα επεδίωξε να προσεγγίσει η γιορτή λόγου και τραγουδιού «Κοχύλι στο Πεντάγραμμο» για τα δέκα χρόνια του εργαστηρίου.

Κείμενο: Μαριάννα Νικολάου

«Κοχύλι στο Πεντάγραμμο»
Έγραψαν/έπαιξαν οι: ΕΛΕΝΗ ΚΥΡΜΟΥΖΟΥΔΗ, ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΡΟΥΝΗΣ, ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΜΑΝΟΥΣΑΚΑ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΝΟΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΝΟΣ ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΛΛΗ ΣΙΩΚΟΥ, ΣΟΥΖΑΝΑ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΟΥ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΟΧΥΛΑΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΛΑΔΟΓΕΝΗ, ΜΑΡΟΥΛΙΤΑ ΠΑΠΑΔΟΣΗΦΟΥ, ΜΑΡΙΑ ΠΙΖΑΝΙΑ, ΜΑΡΙΝΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ, ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΖΕΠΠΟΥ, ΒΑΛΙΑ ΜΥΛΩΝΑ.