Σάββας Χατζηνικολάου, ένας πρωτοπόρος κι ανιδιοτελής φίλος του αθλητισμού
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 3017 ΦΟΡΕΣ
Όποτε ένας κοντινός με μένα άνθρωπος φεύγει από τη ζωή, παίρνει μαζί του κι ένα κομμάτι δικό μου.
Μια αναφορά στο πλούσιο αθλητικό έργο του Σάββα Χατζηνικολάου είναι επιβεβλημένη, χωρίς βαρύγδουπες και στομφώδεις φράσεις και το παραμικρό ίχνος γραφικότητας.
Μέσω της Φλόγας Ρόδου προσέφερε μαζί με όλους όσοι συνεργάστηκε, σημαντικά στην ανάπτυξη κι ανάδειξη του βόλεϊ, του τζούντο μα και της τοξοβολίας. Ήταν μάλιστα από τους πρώτους σε τοπικό επίπεδο που είχε ορθώς αντιληφθεί το πόσο σημαντικό είναι η κάθε προσπάθεια να χαίρει αναγνώρισης κι αυτό μπορούσε να επιτευχθεί μέσω του Τύπου.
Ήδη από τις αρχές δεκαετίας του 2000, όταν και ξεκίνησε η συνεργασία μας, αξιοποιήσαμε άπειρες ώρες στο να συζητάμε για τα παραπάνω αθλήματα και το πόσο αξίζει ο κόσμος να μάθει ότι η Ρόδος αναδεικνύει πανελληνιονίκες και μέλη Εθνικών ομάδων.
Στην εποχή των fax ακόμη, ο Σάββας πέρναγε απ’ όλες τις εφημερίδες της Ρόδου (τότε ήταν πέντε) κι άφηνε το μακροσκελές συνήθως δελτίο Τύπου με φωτογραφίες σε cd, κάτι πρωτοποριακό κι αληθινά σημαντικό για την εποχή εκείνη.
Τεράστια ήταν και η εθελοντική προσφορά του στα Island Games του 2007 στη Ρόδο, όταν πέραν από το οργανωτικό στην τοξοβολία, το κινητό του ήταν πάντοτε διαθέσιμο για ενημέρωση των εκπροσώπων του Τύπου, σχετική με τα αποτελέσματα.
Φυσικά η διοργάνωση του Ημιμαραθωνίου των Απολλώνων στη μνήμη του αδελφού του, του Τσαμπίκου, ήταν ένα άλλο δικό του πραγματικό αθλητικό επίτευγμα σε συνεργασία με τους λάτρεις των αποστάσεων στο νησί μας.
Μαζί με τον άλλο αδελφό του, τον Μιχάλη, συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε η Ρόδος για κάποια χρόνια να φιλοξενεί το περιφερειακό πρωτάθλημα τζούντο με προσκεκλημένες ομάδες εκτός των δωδεκανησιακών!
Ξεχωριστή ήταν και η εθελοντική προσφορά του στον Σύνδεσμο Κριτών Στίβου Δωδεκανήσου σε διοργανώσεις εντός κι εκτός του νομού, στα κάθετα άλματα και ειδικά στο επί κοντώ.
Αρκούμαι σ’ αυτά τα ολίγα, αν και για τον Σάββα Χατζηνικολάου θα μπορούσαμε να κάνουμε αφιερώματα σελίδων, απλώς γιατί άφησε πλούσιο έργο, χάρις στο μεράκι του και την ανιδιοτελή του αγάπη για κάθε έκφανση του αθλητισμού.
Καλό ταξίδι, λοιπόν, και είμαι σίγουρος πως στο κοντινό του περιβάλλον, αθλητικό και οικογενειακό, υπάρχουν άξιοι συνεχιστές…
ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ