Γ. Παρασκευάς: Εάλω η πόλις (νησί)

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Γιάννης Παρασκευάς

Ντυμένοι φίλοι μπήκαν οι οχτριοί, με δώρα πολλά σε αυτούς που ήξεραν, σε αυτούς που τις μπάρες μπορούσαν να τραβήξουν και ορθάνοιχτες οι καστρόπορτες, το έμπα τους να βοηθήσουν.

Με φορεσιές χρυσοκέντητες και τα πουγκιά γεμάτα, τον αδηφάγο της ακολασίας τους οίστρο, στης πόλης τα σοκάκια περιέφεραν, αυτό που τους γυάλιζε κατέγραφαν και τον κατάλογό τους, μέρα με τη μέρα τον μεγάλωναν.

Πολέμου και αντάρα μάχης οι δύσμοιροι της πόλης οι κάτοικοι, ούτε είδαν, ούτε άκουσαν, ανατριχίλα στο κορμί τους ένοιωσαν, όταν ο ψίθυρος ο πρώτος, εάλω η πόλις, που στα σοκάκια αργοσερνόταν, σε κραυγή αγωνίας μετατράπηκε και το χτικιό της ανημπόριας τις ψυχές τους καταπλάκωσε.

Το χώμα κάτω από τα πόδια τους να φεύγει ένοιωσαν, αυτά τα δικά τους, για αυτά που περήφανοι ένοιωθαν, για αυτά που ο θεός και η φύση στον τόπο τους δώρισαν, ξένα να γίνονται, λεία σε αρπακτικά, με τρόπους και μεθόδους, τυλιγμένους στα ψεύτικα νομοθετικά σελοφάν, στο όνομα της ασύδοτης εκμετάλλευσης και πορνικής αξιοποίησης.

Την όποια του τόπου μας ευμάρεια, στον ήλιο και στη θάλασσα στα τόσα χρόνια της ιστορικής διαδρομής του νησιού, οι κάτοικοί του τη στήριξαν, αυτά ορθά και με σύνεση αξιοποίησαν και ο κάθε κάτοικος, το δικό του μερτικό απολάμβανε.
Η απληστία και κατάχρηση στον κατήφορο της απαξίωσης οδηγεί και μακριά δε θα είναι ο χρόνος, που οι υπαίτιοι της άφρονης άλωσης του πλούτου του νησιού, σαν άλλοι, νέοι κερκοπορτίτες, στην ιστορία του νησιού θα καταγραφούν.

Δικαιολογία καμιά δεν στέκει, οι παραλίες, τα ιστορικά μνημεία, ο φυσικός πλούτος, τα εμβληματικά κτήρια ανήκουν στον λαό του νησιού πρωτίστως και η όποια αξιοποίηση τους, οφείλει να γίνεται με κριτήρια κοινωνικής απόδοσης και όχι με κριτήρια ανάλγητης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Βέβαιο είναι ότι όλοι θα μετανοιώνουν, η μεθύστερη μετάνοια δεν φέρνει την εξιλέωση.