Αυτό που μπορεί να μας σώσει είναι… η λογική της πυραμίδας…

Rodiaki NewsRoom

Μιας και κάθε καλοκαίρι «ανοίγουν» πάντα οι συζητήσεις για τη διάρθρωση των τοπικών κατηγοριών αναφορικά με το ποδόσφαιρο της περιοχής, κρίνω σκόπιμο να καταθέσω μερικές «σκόρπιες σκέψεις», ως τροφή για σκέψη για προβληματισμό, με γνώμονα πάντα την πρόοδο και την ανάπτυξη του αθλήματος.

Το ιδανικό σενάριο διάρθρωσης των τοπικών κατηγοριών πρέπει κατά την προσωπική μου άποψη πάντα να έχει τη συγκεκριμένη μορφή:

-Η Α’ Κατηγορία δεν μπορεί να έχει περισσότερες από 14 ομάδες και φυσικά πρέπει να διεξάγεται σε έναν όμιλο.

-Η Β’ Κατηγορία επίσης πρέπει να διεξάγεται σε έναν όμιλο και δεν μπορεί να έχει περισσότερες από 16 ομάδες.

-Τέλος, η Γ’ Κατηγορία (δηλαδή η βάση), πρέπει να έχει περισσότερες ομάδες σε σχέση με τη Β’ Κατηγορία. Άρα από 16 και πάνω. Πιθανόν και αν κριθεί απαραίτητο να διεξαχθεί σε ομίλους.

Αυτή είναι και η λεγόμενη λογική… της πυραμίδας. Όσο πιο χαμηλά, τόσο μεγαλύτερος πρέπει να είναι ο αριθμός των ομάδων. Όσο πιο ψηλά, τόσο λιγότερος. Μόνο έτσι μπορεί να είναι στέρεο ένα οικοδόμημα. Η βάση έχει πάντα πιο πολλά υλικά και όσο πάμε προς τα πάνω λιγοστεύουν.

Επειδή είμαι σίγουρος ότι θα βρεθούν κάποιοι να αναφερθούν στην ιδιομορφία του νησιωτικού συμπλέγματος, στη δυσκολία των μετακινήσεων, στο οικονομικό σκέλος κτλ, λέω τα εξής.

Μήπως ήρθε η ώρα (λόγω και του υπερβολικά μεγάλου αριθμού των σωματείων) να δούμε ποιοι πραγματικά είναι αυτοί που μπορούν να επιβιώσουν; Ποιοι πραγματικά είναι αυτοί που μπορούν να βοηθήσουν το άθλημα; Ποιοι είναι αυτοί που έχουν να προσφέρουν κάτι;

Δραγάτης Δημήτριος