Νίκος Γιάννου: O Ροδίτης τραγουδιστής που επανέρχεται με νέο τραγούδι
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 12194 ΦΟΡΕΣ
Η ζωή και η πορεία του, του τραγούδι και η επιχειρηματική δράση που έληξε
Συνέντευξη στη Ροδούλα Λουλουδάκη
Σταθερά ψηλά ο Νίκος Γιάννου. Για τη Ρόδο, για την Αθήνα, για την Κύπρο που είχε κάνει νέα καριέρα. Μόνο επιχειρηματίας δε θα ‘θελε να ξαναγίνει, αποκηρύσσει αυτά τα χρόνια της δραστηριοποίησής του στη Ρόδο γιατί έδωσε πολλά και δεν πήρε τίποτα. Μόνο πόλεμο, κι αγώνα για να κρατηθεί παρότι γεμάτο το μαγαζί.
Στο τραγούδι θα επέμενε αν το πήγαινε από την αρχή. Σ’ αυτό που είναι δυνατός και γεμίζει τα κέντρα.
Έπρεπε από πιο νωρίς να κάνω αυτή την κουβέντα μαζί του. Κάλλιο αργά παρά αργότερα όμως. Με αφορμή το νέο του τραγούδι, ο Νίκος Γιάννου μου λέει για τη ζωή και τις ανησυχίες του, απαντά για το τραγούδι και την πορεία του.
Κλινήρης ενώ είναι αφού μία πτώση του δημιούργησε πρόβλημα στη μέση που θα χρειαστεί χρόνο για να επανέλθει. Από τηλεφώνου λοιπόν κι από καρδιάς η κουβέντα αυτή ενώ οι προβολές του τραγουδιού καλπάζουν!
«Μεγάλωσα σε μία πιο ρομαντική εποχή της Ρόδου, μου λέει. Στο μέσον της δεκαετίας του ‘90 τελείωσα το Λύκειο. Τις εποχές που γίνονταν τα μεγάλα πάρτι έπαιζα ως dj. Τραγουδούσα από πολύ μικρός, ήθελα να μένω μόνος στο σπίτι για να τραγουδάω.
Δεν είχα σκεφτεί όμως να γίνω τραγουδιστής, έγινε τυχαία. Σ’ ένα μπάτσελορ πάρτι που έγινε στο “Melody” πάντρευα τους σημερινούς κουμπάρους μου τον Φώτη Σουλάκη και τη Μίκα Καλούδη.
Εκείνες τις μέρες είχα σπάσει το πόδι μου και καθόμουνα σε μία γωνιά, στενοχωρημένος. Τραγουδούσα μόνος μου, είχα πιεί και δυό- τρία ποτά και λέει ένας φίλος από την παρέα: «δεν του δίνετε το μικρόφωνο τώρα που έχει πιει, να γελάσουμε;»
Και αντί να γελάσουν, σου πρότειναν επιτόπου να γίνεις τραγουδιστής!
Ήρθε ο Γιώργος Γιαννιάς ο τραγουδιστής, μου δίνει το μικρόφωνο, κι αφού τραγούδησα τρία λεπτά, έρχεται ο αείμνηστος σήμερα Βασίλης Παπανικόλας, ο ιδιοκτήτης του “Melody” και μου λέει με τρόπο που δε μπορούμε να τον πούμε τώρα εδώ «θέλεις να γίνεις τραγουδιστής;»
Άκουγα και τον Γιώργο Γιαννιά να με ενθαρρύνει, με πήγε στον πατέρα του, ο πατέρας του είχε το καθαριστήριο στη γειτονιά μου... Ο δικός μου πατέρας ήταν ξυλουργός, δε μπορούσα να το φανταστώ ότι θα θα βγω στο τραγούδι..., το θεωρούσα τρέλα. Εκείνοι με παροτρύνανε. Στα πρώτα μου βήματα με βοήθησε πάρα πολύ ο Γιώργος και τον ευχαριστώ πάρα πολύ.
Η οικογένειά σου πώς το πήρε; Η μητέρα σου, η κ. Μάτα Γιάννου;
Οι γονείς μου, ήταν πάντα ως εξής: δε σου απαγόρευαν κάτι, αλλά έπρεπε να το κερδίσεις. Ειδικά ο συγχωρεμένος ο μπαμπάς μου, λειτουργούσε έτσι. Ας πούμε ο πατέρας μου, μου είπε: «δε ξέρω τι θα κάνεις, αλλά το πρωί να έρχεσαι στη δουλειά και γίνε κι αστροναύτης...»! Μου λέει «θα έρθω να σε δω σ’ έναν μήνα...»!
Περνάει ένας μήνας, έρχονται με τη μαμά μου να μ’ ακούσουν, μ’ ακούει και μου λέει: «μην ξανάρθεις στη δουλειά, αυτή είναι η δουλειά σου»! Από το 1998 μέχρι το 2003 δούλευα επταήμερο, χειμώνα- καλοκαίρι κάτι που είναι ρεκόρ μέχρι σήμερα. Δούλευα και στο μεγάλο Melody και στο μικρό.
Νεαρός, ακούραστος, αλλά το πλήρωσα με μικροπροβλήματα στην υγεία μου, τότε. Έχω δουλέψει πολύ σκληρά, κι αν κάτι με ενοχλεί είναι που πολλοί θεωρούν ότι είναι εύκολη η ζωή του τραγουδιστή.
Δεν είναι; Εμείς βλέπουμε τη λάμψη, τα φώτα...
Εκτός των παρασκηνίων, και της ίντριγκας, είναι που ό,τι και να σου συμβαίνει πρέπει να τραγουδάς και να γελάς. Να είσαι πάντα καλά στην υγεία σου γιατί εξαρτώνται πολλοί άνθρωποι από εσένα.
Όταν είχα το πρόβλημα με τις αμυγδαλές μου και νοσηλευόμουν στο νοσοκομείο, έβγαζα την πεταλούδα, άφηνα το νοσοκομείο, τραγουδούσα και γυρνούσα στο νοσοκομείο, και μου έβαζαν την πεταλούδα.
Επένδυσες στη Ρόδο και ως επιχειρηματίας και μάλιστα έκανες μεγάλες επενδύσεις που δεν υπάρχουν πια. Έχεις μετανιώσει γι’ αυτήν σου την απόφαση;
Το μετάνιωσα. Το 2004 όταν αρρώστησε ο Βασίλης Παπανικόλας, κάνω ένα πρώτο μαγαζί που πήγε πολύ καλά, αλλά έπρεπε να μετακινηθεί και φτιάχνω το “Sfaira” που επίσης πήγαινε πάρα πολύ καλά, αλλά είχα μεγάλο πόλεμο.
Ένας νεαρός, αυτοδημιούργητος που έρχονταν οι επιχειρηματίες της Αθήνας και μου έδιναν συγχαρητήρια, εδώ έτρωγε μεγάλο πόλεμο! Στην επταετία η κίνηση στο μαγαζί μειώθηκε. Είχα 80 άτομα προσωπικό και τα χρήματα που μου έμεναν μπορούσα να τα βγάλω και μόνο τραγουδώντας. Νοίκιασα το μαγαζί, στη συνέχεια νοικιάστηκε σε άλλον και μετά έκλεισε.
Έκανες νέο ξεκίνημα, στην Κύπρο!
Το έκλεισα το 2010, είχα γενική άρνηση, δεν ήθελα καν να βγαίνω έξω. Ήρθε μία πρόταση από την Κύπρο, λίγα χρήματα, ως δεύτερο όνομα, αλλά πήγα. Αμέσως γίνομαι πρώτο όνομα, κάνω δικό μου μαγαζί, μένω τρία χρόνια, πάω πάρα πολύ καλά, μέχρι που το 2014 ο πατέρας μου πεθαίνει από καρκίνο, κι αναγκάζομαι να τα παρατήσω και να γυρίσω στη Ρόδο.
Δυστυχώς δε σώθηκε ο πατέρας μου. Φεύγω πάλι στην Αθήνα, με τον κουμπάρο μου τον Λευτέρη Πανταζή ο οποίος με βοηθάει πάντα πολύ και σε κάθε βήμα μου είναι πίσω μου.
Πάω μένω στο σπίτι του Λευτέρη, κάνω come back δισκογραφικά, υπογράφω συμβόλαιο με τη Heaven που τότε ήταν Top of the top κάνω το «Σκότωσέ με» και μόλις υπογράφω το συμβόλαιο, μου τηλεφωνεί η κοπέλα μου που τώρα είναι η γυναίκα μου και μου λέει «είμαι έγκυος»! Είναι σαν δεύτερός μου πατέρας ο Λευτέρης και μάλιστα η κουμπαριά μας συνεχίζεται γιατί η κόρη του η Κόνι έχει βαπτίσει τον γιο μου.
Αναγκάζομαι, γυρίζω στη Ρόδο όπου τότε τραγουδάω ενώ είμαι υπεύθυνος και σε κατάστημα εστίασης. Ζω στο νησί με την οικογένειά μου και τα τρία μου παιδιά που το μικρότερο είναι έξι μηνών.
Το τελευταίο σου τραγούδι κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες και πάει ήδη πολύ καλά!
Αυτή τη στιγμή με παραγωγό τον κουμπάρο μου, τον άντρα της Κόνι Μεταξάς, τον Μάριο Καπότση τον Ολυμπιονίκη, κυκλοφόρησε από την Panik, τη δισκογραφική εταιρεία που είναι η πρώτη στην Ελλάδα το τραγούδι «Μου χρωστάς». Σε μουσική Μάριου Ψιμόπουλου και στίχους Εύης Δρούτσα και Μάριου Καπότση. Πάει πολύ καλά.
Μέσα σε δύο μέρες έχει 80.000 προβολές και να σκεφτείς ότι δεν είμαι εκεί, είμαι στο κρεβάτι μου, κλινήρης, από μία πτώση που μου δημιούργησε προβλήματα στη μέση! Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος μ’ αυτή τη δουλειά και δόξα τω Θεώ. Η ζωή είναι πάνω - κάτω, πάνω - κάτω. Ένας αγώνας μεγάλος και πάμε.
Πιστεύεις πως όταν είναι να γίνει κάτι, θα γίνει;
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον! Βλέπω ανθρώπους στη δουλειά που προσπαθούν πολύ, πάρα πολύ και δεν παίρνουν αυτό που πρέπει και βλέπω άλλους που δεν κάνουν τίποτα και τους έρχονται όλα από μόνα τους.
Εσύ, αν ξεκινούσες τώρα, τι θα άλλαζες;
Δε θα ξεκινούσα καμία επιχειρηματική δραστηριότητα στη Ρόδο. Θα πήγαινα στην Αθήνα και θα το κυνηγούσα εκεί. Ήταν λάθος.
Κανονικά θα έπρεπε και τώρα να είναι στην Αθήνα, να δίνει συνεντεύξεις για το νέο του τραγούδι, να κάνει εμφανίσεις. Αλλά πολλές φορές αποφασίζει η ζωή. Η ζωή που ό,τι και να πεις είν’ ωραία!
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
