Γιώργος Τόππος: Ένας μήνας μετά την καταστροφή

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Γιώργος Τόππος
Μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ

Ένας μήνας έφυγε από τότε που οι καταστροφικές πυρκαγιές λιάνισαν το νησί της Ρόδου, τον τόπο μας.

Ένας μήνας που φάνηκε αρκετός για να επανέλθει η «κανονικότητα», να ξαναμπεί το «τρένο» του τουρισμού στις ράγες και η Ρόδος να ξαναγίνει αυτή η αστραφτερή «μηχανή» παραγωγής κέρδους.

Και για να θυμόμαστε αυτές τις 11 εφιαλτικές ημέρες του πύρινου χείμαρρου που σάρωσε τη Ρόδο, φτάνει να κάνουμε μία βόλτα στη νότια πλευρά.

Ένα «ταξίδι» μέσα στις στάχτες. Εκεί που άλλοτε το καταγάλανο της Μεσογείου ενωνόταν με το καταπράσινο των απέραντων δασών του νησιού μας σε ένα σκηνικό που έκοβε την ανάσα ντόπιων και επισκεπτών.

Μέχρι πριν ένα μήνα το ανθρώπινο μάτι δεν ήξερε τι υπάρχει μέσα στην απεραντοσύνη του δάσους. Πλέον, τα μυστήρια που έκρυβε δεν έχουν χώρο να κρυφτούν και όπου κι αν γυρίσουμε το κεφάλι μας βλέπουμε κοπάδια από ελάφια να ψάχνουν λίγο φαγητό στο καμένο σπίτι τους.

Περιμέναμε πως κάτι θα αλλάξει μέσα σε έναν μήνα, πως οι αρμόδιοι θα γονατίσουν μπροστά από την τεράστια καταστροφή που έπληξε το νησί μας, αλλά η αναμονή μας αποδείχτηκε μάταιη.

Από τις διαβεβαιώσεις του αντιδημάρχου Πολιτικής Προστασίας για πλήρη ετοιμότητα αντιμετώπισης πυρκαγιών (26 Ιουνίου, «Ροδιακή»), μέχρι το «χάρτινο» επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη, μία εγκληματική πολιτική δρόμος.

Αυτή η εγκληματική πολιτική υπερίσχυσης του κέρδους και της παντελούς αδιαφορίας απέναντι σε κάθε τι ζωτικό, είναι που ευθύνεται για την καταστροφή, αφού έπρεπε η φωτιά να αρχίσει να καίει τα ξενοδοχεία έτσι ώστε η κυβέρνηση να ασχοληθεί με μία πυρκαγιά που έκαιγε ασύστολα το νησί ήδη για μέρες.

Και μαζί με το δάσος που ξεγυμνώθηκε από τα πράσινα φύλλα του, έτσι η κυβέρνηση και η τοπική αυτοδιοίκηση ξεγυμνώθηκαν από την ανεπαρκή και επικίνδυνη πολιτική τους.

Ξεγυμνώθηκαν γιατί στον συντονισμό «κέρδισε» η ροδιακή κοινωνία και όχι το οργανωμένο κράτος, γιατί υπήρξε μηδενική μέριμνα για αντιπυρική προστασία και μάλιστα την ώρα που η χώρα μας ήρθε αντιμέτωπη με έναν ακραίο και εκτεταμένο καύσωνα. Γιατί έπρεπε να δούμε την πύρινη λαίλαπα να φτάνει στις ακτές για να κηρύξουν το νησί σε έκτακτη ανάγκη.

Ξεγυμνώθηκαν γιατί όταν χρειαζόμαστε πυροσβέστες και μέσα πυρόσβεσης, εκείνοι προσλαμβάνουν αστυνομικούς και αγοράζουν περιπολικά.

Ξεγυμνώθηκαν γιατί έναν μήνα μετά, όταν η Ρόδος και οι πολίτες της χρειάζονται πραγματική, ουσιαστική και πλήρη στήριξη σε κάθε επίπεδο, εκείνοι φτιάχνουν βίντεο για τον τουρισμό.

Από την άλλη, η κοινωνία του νησιού έδειξε στην κυβέρνηση τι σημαίνει αλληλεγγύη. Οι εικόνες με τους εθελοντές πυροσβέστες να έρχονται μέτωπο προς μέτωπο με τις πελώριες φλόγες, η άμεση ανταπόκριση επιχειρηματιών, επαγγελματιών και απλών πολιτών, είναι λίγες μόνο από τις εικόνες που θα μείνουν πάντα χαραγμένες στις συνειδήσεις ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο.

Ο ηρωισμός και η αυτοθυσία δεν είναι προνόμιο για κάποιους λίγους. Από τους μάχιμους πυροσβέστες που έθεσαν εαυτόν σε άμεσο κίνδυνο, μέχρι εκείνους που γυρνούσαν από σχολείο σε σχολείο για να δουν πού υπάρχει ανάγκη για βοήθεια, οι Ροδίτες κέρδισαν τον σεβασμό και έσωσαν την αξιοπρέπεια.

Με ελάχιστα μέσα, με τα χέρια, τα πόδια και τα μυαλά τους έστησαν μέσα σε λίγες ώρες ένα ολόκληρο δίκτυο αλληλεγγύης που μετέφερε δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων σε ασφαλές σημείο, προκειμένου κάθε επισκέπτης που πέρασε από το πανέμορφο νησί μας να νιώσει τη φιλοξενία και την ασφάλεια που έχουμε να προσφέρουμε.

Ένα ευχαριστώ είναι πολύ λίγο, δύο λέξεις σε ένα κείμενο είναι πολύ φτωχές για να μεταδώσουν την υπερηφάνεια, για να πουν την ιστορία που έγραψε ο λαός της Ρόδου αυτές τις δύσκολες μέρες.

Ως νέοι άνθρωποι που ζούμε στο νησί και είχαμε ενεργό ρόλο στις μέρες της πύρινη καταστροφής, μπορούμε μόνο να παλεύουμε για ένα καλύτερο μέλλον εδώ.

Η παρακαταθήκη που άφησε η 18η του Ιουλίου και οι επόμενες 10 μέρες στο νησί, δεν θα πάψει ποτέ να μας πεισμώνει και να μας δίνει δύναμη να παλεύουμε για το δίκιο.

Για παραπάνω στελέχωση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, της Πολιτικής Προστασίας και των Δασικών Υπηρεσιών στο νησί μας, με αυτονόητη την αντιπυρική προστασία και την πρόληψη.

Κυβέρνηση και Αυτοδιοίκηση οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους την κλιματική κρίση, η οποία δεν αποτελεί δικαιολογία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά πραγματική πρόκληση του σήμερα, που ζητά ουσιαστικές και αποτελεσματικές πολιτικές σε μεγάλη κλίμακα.

Η Ρόδος δεν είναι εμπόρευμα, ούτε «ατμομηχανή». Είναι ένα νησί πλούσιο σε φύση και τοπικό κεφάλαιο, ένας ευλογημένος τόπος με τεράστιες προοπτικές, ανάγκες και απαιτήσεις.

Το «ποτάμι» που σηκώθηκε ένα μήνα πριν για να σώσει ό, τι σώζεται από την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης και του δήμου, δε γυρνά πίσω και η Ρόδος θα γίνει επιτέλους ο τόπος που μας αξίζει. Θα παλέψουμε όλοι και όλες μαζί γι’ αυτό.