Θησαυροφυλάκιο της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ρόδου, η νέα μελέτη για τη ζωή και το έργο του Γαβριήλ Μίσιου

Rodiaki NewsRoom

Στις 24 Αυγούστου 1924, ιδρύθηκε ο ιστορικός Σύλλογος «Δωριεύς», και τον επόμενο χρόνο συμπληρώνονται 100 χρόνια. Με την αφορμή αυτή παραχώρησε συνέντευξη ο συγγραφέας του βιβλίου (478 σελίδων) «Η μεγάλη ιστορία της θρυλικής ομάδας ΔΑΝΣ Δωριεύς – Η αθλητική ζωή της Ρόδου μέσα από ντοκουμέντα και φωτογραφίες εποχής», Κυριάκος Μιχ. Χονδρός.

Ο ίδιος συνεχίζει να καταγράφει την αθλητική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της Ρόδου, με νέα ενδιαφέροντα στοιχεία. Ολοκλήρωσε ήδη μία νέα μελέτη που αφορά την Αθλητική και Πολιτιστική Παιδεία της Ρόδου, μέσα από τη ματιά του ιδρυτή του «Δωριέα» Γαβριήλ Μίσιου.

Ποια αφορμή σας δόθηκε για να γράψετε τη νέα αυτή εργασία;
Αποφάσισα να ασχοληθώ και να αφιερώσω πολύ χρόνο καταγράφοντας σημαντικά κεφάλαια της κοινωνίας της Ρόδου. Μία χρονολογική περιπλάνηση που ξεκινά στα μέσα της Ιταλοκρατίας και φτάσει στα απελευθερωτικά χρόνια. Αφορμή μου έδωσαν πρώτα η συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του «Δωριέα» και δεύτερο το πλούσιο έργο του ευπατρίδη Γαβριήλ Μίσιου.

Από πού αντλήσατε το υλικό σας, Ποιες είναι οι πηγές σας;
Πριν από κάθε βιβλίο μου, πραγματοποιώ ενδελεχή έρευνα των πηγών. Επιστρατεύω τεκμήρια όπως ημερολόγια, πρακτικά, φωτογραφίες, επιστολές, δημοσιεύματα και κυρίως συνεντεύξεις από ανθρώπους που έζησαν τα γεγονότα. Επίσης έχω αποκτήσει πλούσιο υλικό από συλλέκτες σχετικών εγγράφων.

Σε ποιους απευθύνεται η εργασία σας;
Πρώτα - πρώτα σε κάθε αναγνώστη που θέλει να αποκτήσει γνώσεις, να εντοπίσει συγγενικά του πρόσωπα, αφού καταγράφω δεκάδες ονόματα Ροδίων και Δωδεκανησίων, να γνωρίσει το παρελθόν της Ρόδου με νοσταλγικό τρόπο.

Απευθύνεται ακόμα σε αθλητές και παράγοντες του αθλητισμού και του πολιτισμού, ανεξάρτητα ηλικίας.

Η εργασία μου στόχο έχει την ανάδειξη και προβολή της άυλης κληρονομιάς του αθλητικού, πολιτιστικού και κοινωνικού κόσμου της Ρόδου.

Πριν από χρόνια είχατε γράψει ένα βιβλίο για τον «Δωριέα». Τι διαφορετικό θα μας παρουσιάσετε τώρα;
Εκείνο το βιβλίο που εξέδωσα πριν από 20 χρόνια, καταγράφει τους αγώνες του «Δωριέα» και των άλλων ομάδων. Η νέα μου εργασία αναστυλώνει, διασώζει, παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του ιδρυτή του «Δωριέα» της ΕΠΣΔ και άλλων ροδίτικων ομάδων Γαβριήλ Μίσιου.

Τώρα παρουσιάζω αξίες σταθμούς και γεγονότα του «Δωριέα» και των άλλων ομάδων πολλών αθλημάτων, κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας αλλά και στα ελεύθερα χρόνια.

Πώς βιώσατε την προσωπικότητα του ανθρώπου αυτού;
Ο Γαβριήλ Μίσιος, υπήρξε ένας αγνός αγωνιστής. Ένας σπουδαίος δημοσιογράφος. Άλλα πολλά επαγγέλματα όπως π.χ. αντιπρόσωπος φαρμάκων, νοσοκόμος, προπονητής, κτηματομεσίτης, δημοσιογράφος. Για τους αγώνες του κατά της ιταλικής κατοχής εξορίστηκε για πολλά χρόνια εκτός Ρόδου.

Υπηρέτησε ως ναύτης στο καταδρομικό «Έλλη» και μόλις επέστρεψε στη Ρόδο άρχισε τη δράση του. Ίδρυσε τον «Δωριέα», καθώς και άλλες αθλητικές ομάδες, αποσπώντας νίκες από αντίστοιχες ομάδες των Ιταλών της Ρόδου. Τόση ήταν η εθνική του δράση ώστε οι ιταλικές Αρχές αφού τον παρακολουθούσαν και διαπιστώνοντας τη δράση του, τον εξόρισαν στο νησί της Τήλου.

Ο ήρωας αυτός, μας έχει κληροδοτήσει σπουδαία κείμενα που προσφέρουν γνώσεις. Πάλεψε στη ζωή του είχε ιδανικά και πρόσφερε την αγάπη του στους συνανθρώπους του. Ο δήμος Ρόδου αναγνωρίζοντας το πλούσιο έργο του έδωσε το όνομά του σε δρόμο της πόλης μας.

Το γραπτό υλικό αυτού του ανθρώπου συγκέντρωσα, ταξινόμησα, σχολίασα και αναστύλωσα, με πολύ κόπο και πολύ χρόνο, αλλά άξιζε αυτή η πρωτοβουλία μου.

Σας ακούω να μιλάτε γι’ αυτόν τον ήρωα με μεγάλο θαυμασμό.
Βεβαίως!
Διετέλεσε προπονητής στην ομάδα «Πρόοδος» Νεχωρίου, στον ΑΡΣ, στην «Ελπίδα» Κρεμαστής, βοήθησε τον «Πρόδρομο» Φανών, έγραψε ιστορικά του «Διαγόρα», ανασυγκρότησε τον «Δωριέα» το 1948, οργάνωσε μουσικά τμήματα, νυχτερινή σχολή, θεατρικές παραστάσεις, κι ακόμα ιδρυτής και πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομάδας Αμαρουσίου Αττικής, ιδρυτής του «Αχιλλέα» Κω και φυσικά ιδρυτής της ΕΠΣΔ.

Και χαίρομαι που ακόμα και σήμερα υπάρχουν ενδιαφέροντα έργα άλλων συγγραφέων όπου μνημονεύουν τον Γ. Μίσιο και τον «Δωριέα», όπως του Γιώργου Αλ. Διακοσάββα «Μουσική Παιδεία» (σ. 155-160) και του Γιώργου Μ. Σεντάκη «Αθλητικό Πανόραμα» (σ. 29-34 και σ. 153-154).

Υπάρχουν κοινά σημεία της τότε εποχής με τη σημερινή;
Η εποχή εκείνη μπορεί να χαρακτηριστεί από αλτρουισμό, από αλληλεγγύη, ανθρωπιά, μέσα από πράξεις και γεγονότα. Σήμερα υπάρχει μία οπισθοδρόμηση σε πολλούς τομείς. Μεσαίωνας. Γι’ αυτό και μας έκανε εντύπωση όταν νέα παιδιά έτρεξαν να σβήσουν τη φωτιά με αυτοθυσία, με κίνδυνο, με αυταπάρνηση.

Κοινά σημεία εντοπίζουμε στα νέα παιδιά που προτιμούν να αθλούνται, να σπουδάζουν, μα διψούν για γνώσεις.

Μετά από την «Αθλητική και Πολιτιστική Παιδεία της Ρόδου» τι άλλο ετοιμάζετε;
Ετοιμάζω ένα μικρό θεατρικό έργο, μία σύγχρονη ροδίτικη κωμωδία, για τους θεατρικούς ομίλους των χωριών μας και που θα έχει τίτλο: «Από τη Σύμη ακούμια κι από τις Φάνες μελεκούνια».