ΦΛΑΣ στο παρελθόν, 1963: Ελεύθερες γνώμες -Σύμη και τουρισμός- Τι πρέπει να κάμουν οι Συμιακοί

Rodiaki NewsRoom

Εν Ρόδω
Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 1963
Αριθ. Φύλλου 3723

ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΓΝΩΜΕΣ
ΣΥΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ
Τι πρέπει να κάμουν οι Συμιακοί
Του κ. ΓΕΩΡΓ. ΤΟΠΟΥΖΗ
Το Πρακτορείον τουρισμού «ΑΡΓΩ» της Ρόδου, έχοντας υπ’ όψιν του ότι η αξιοποίησις του εσωτερικού τουρισμού είναι μία από τις πρωταρχικές ανάγκες του τόπου καθιέρωσε εβδομαδιαίες τουριστικές εκδρομές - κάθε Τετάρτη - με το Μ/Σ ΕΠΤΑΝΗΣΟΣ των κ.κ. Κακά στο γειτονικό μαγευτικό νησάκι της ΣΥΜΗΣ.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει προσέγγισι στο κολπίσκο του αη Γιώργη Διτσάλωνο - με την άγρια ομορφιά - στάθμευσι 1 1/2 ώρα και μπάνιο, εν συνεχεία επίσκεψι στο λιμάνι της Σύμης με δίωρον στάθμευσι και γεύμα και τελικά επίσκεψι στο μοναστήρι του Πανορμίτη με στάθμευσι μίας ώρας.
Η πρωτοβουλία την οποίαν είχε το Πρακτορείον ΑΡΓΩ, είναι αξία κάθε επαίνου είναι μιά καλή αρχή για την ανάπτυξη του τουρισμού στο γειτονικό νησάκι της Σύμης και που ως συνέπεια θάχη όχι μόνον την οικονομικήν του ενίσχυσι, αλλά και την ανάπτυξι γενικά του πολιτιστικού και πνευματικού της επιπέδου.
Η πρωτοβουλία την οποίαν είχε το Πρακτορείον ΑΡΓΩ, είναι αξία κάθε επαίνου είναι μία καλή αρχή για την ανάπτυξι του τουρισμού στο γειτονικό νησάκι της Σύμης και που ως συνέπεια θάχη όχι μόνον την οικονομικήν του ενίσχυσι, αλλά και την ανάπτυξι γενικά του πολιτιστικού και πνευματικού της επιπέδου.
Θα πρέπει όμως παράλληλα να καταλάβουν και ωρισμένοι του νησιού καθως και η Επιτροπή του Μοναστηριού του Πανορμίτη, ότι βασική προϋπόθεσι για την προσέλκυσι περισσοτέρων τουριστών ξένων ειδικώς είναι η δημιουργία τουριστικής συνειδήσεως, η οποία και θα τους κάνη να στραφούν σε ωρισμένες επιχειρήσεις σχετικές με τον τουρισμόν. Όπως π.χ. η απόκτησις ενός καλού κέντρου, που να το διακρίνη κάποια πρωτοτυπία, λόγου χάριν με ένα διάκοσμο νησιωτικό ή ψαράδικο και που να είναι εξοπλισμένο με όλες τις σύγχρονες ανέσεις, που σ’αυτό ο ξένος θα μπορέση να βρή για να φάη κάτι το θαλασσινό και να ξεκουραστή στο λίγο διάστημα της παραμονής του στο νησί. Ακόμη η δημιουργία ενός καταστήματος με είδη τουριστικά, σχετικά βέβαια με τα προϊόντα του νησιού, όπως π.χ. σφουγγάρια, αντίκες (πέτρες βγαλμένες από την θάλασσα με κολλημένα επάνω σφουγγάρια), κελύφη οστράκων και καβουριών με τοπία του νησιού ζωγραφισμένα στο εσωτερικό τους, κρασί συμιακό εμφιαλωμένο (κουμανταρία), κεντήματα και ό,τι άλλο σχετικό με το νησί θα μπορούσε να κινήση το ενδιαφέρον και την περιέργεια των ξένων.
Θα μπορούσαν ακόμη και να εκδόσουν κι ένα βιβλιαράκι με μία σύντομη ιστορία τόσον του νησιού όσον και του Μοναστηριού στο τέλος του οποίου να δίδωνται εξηγήσεις και πληροφορίες για τους αρχαιολογικούς χώρους τα ιστορικά μνημεία, τα αξιοθέατα και τις διάφορες τοποθεσίες του νησιού και το οποίον να τελειώνη με ένα τοπογραφικόν χάρτην.
Και θα πρέπει να το καταλάβουν και να το νοιώσουν βαθειά, μιά κι η βοήθεια του είναι αναγκαία εις την προβολήν του τόπου τους, δεδομένου ότι η ζωντανή διαφήμησις θα συντελέση τα μέγιστα στην αύξησι της τουριστικής κινήσεως, η οποία αύξησις είμαι βέβαιος πως θα ξυπνήση το ξεχασμένο τούτο νησάκι, με την τόσο λαμπρή κι ένδοξη Ιστορία από χρόνια τώρα έχει περιπέσει και θα του ξαναδώση την ελπίδα της ζωής, για ένα ευρύ και ευτυχέστερο μέλλον.
Χρειάζονται όμως και κόποι και θυσίες για την επιτυχία του σκοπού τούτου... μιά ολόκαιρη σταυροφορία... και πρώτα απ’ όλα επαναλαμβάνω χρειάζεται η απόκτησις - τουριστικής συνειδήσεως... και όλα τα άλλα είναι εύκολα... Εμπρός λοιπόν «Άη Γιώργη βούθα μου, κούννα και συ το πόδι σου».­