Ήταν Φεβρουάριος του 1998, όταν… φοβήθηκα τον Γιάννη Ιωαννίδη απέναντι στην Ούλκερ!

Rodiaki NewsRoom

Εκτενή αφιερώματα θα διαβάσατε εδώ και δύο μέρες πάρα πολλά, ειδικά στον αθηναϊκό Τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό, για τη ζωή και το πλούσιο αθλητικό έργο του Γιάννη Ιωαννίδη, που «έφυγε», αφήνοντας πάμφτωχο το ελληνικό μπάσκετ.

Να μπω στη διαδικασία ανάλυσης της πορείας του, λοιπόν, τώρα δεν θα ‘χει κανένα απολύτως νόημα και διαθέτω ούτως ή άλλως τα… κότσια να το κάνω. Μπορώ όμως να διηγηθώ μία ωραία ιστορία από τον Φλεβάρη του 1998, όταν ο «Ξανθός» ήταν στα μισά της διαδρομής του ως τον τελικό της Ευρωλίγκας με την ΑΕΚ.

Σε μία διοργάνωση που δεν έχει καμία σχέση με το σήμερα και με την Ένωση να παίζει ακόμα για τη β’ φάση των ομίλων στο «Αμντί Ιπεσκί» απέναντι στην Ούλκερ.

«Φτιαγμένος» 16χρονος πιτσιρικάς με την ΑΕΚ εγώ τότε, εκείνο το απόγευμα είχα επιστρέψει από το φροντιστήριο και καταϊδρωμένος άναψα αμέσως την τηλεόραση και πάτησα το πλήκτρο «3» του τηλεκοντρόλ όπου είχα ρυθμίσει τον ΑΝΤ-1.

Οι παίκτες του Γιάννη Ιωαννίδη στο ημίχρονο ήταν πίσω στο σκορ 42-32, σ’ ένα γήπεδο «κολαστήριο» που απλώς ο αντίπαλος παρακαλούσε να τελειώσει ο κάθε αγώνας… αναίμακτα.

Αφού ξεκίνησε το δεύτερο ημίχρονο (τότε ακόμη δεν ίσχυε το σύστημα με τις περιόδους), η τουρκική ομάδα είχε σερί 9-2 με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο 51-34 και τις όποιες ελπίδες να εξανεμίζονται για νίκη και κατάκτηση πρωτιάς στον όμιλο ως αβαντάζ έδρας και στις δύο φάσεις των play off.

Στη συνέχεια όμως, όλοι οι ΑΕΚτζήδες ζήσαμε ένα μπασκετικό «θαύμα», παρακολουθώντας σε κάποια φάση τον Γιάννη Ιωαννίδη να ζητά τάιμ άουτ και να πάει να γκρεμίσει το κλειστό από τις φωνές και τις κλωτσιές σε ό,τι έβρισκε μπροστά του…

Αποσύροντας τον Τσακαλίδη (Τσακάλοφ τότε) αφού ήδη είχε τέσσερα φάουλ, έριξε πολύ στα… βαθιά τον Μιχάλη Κακιούζη, 22 ετών και παγκόσμιο πρωταθλητή με την Εθνική Κ19 το 1995. Τότε λοιπόν ήταν που σημείωσε 11 πόντους, αλλά το σπουδαιότερο ήταν ότι πρόλαβε να μαζέψει 9 από τα 30 ριμπάουντ της ομάδας.

Και τώρα κρατηθείτε! Με σερί 18-0 (!), η ΑΕΚ προηγήθηκε στο 32' με 52 - 51 και λίγο αργότερα 59 - 54, διατηρώντας τον έλεγχο του παιχνιδιού μέχρι το φινάλε που έληξε στο 70-63 υπέρ της.

Απ’ ό,τι θυμάμαι μάλιστα, είχε προκαλέσει εντύπωση στους τηλεθεατές πως ο τούρκικος σταθμός που μετέδιδε τηλεοπτικά το παιχνίδι είχε αφαιρέσει τον δικέφαλο αετό από το σήμα της ΑΕΚ στα γραφικά για το σκορ και τα στατιστικά των παικτών, εφευρίσκοντας ένα δικό του σύμβολο για την περίσταση…

Εν πάση περιπτώσει, για πρώτη φορά τότε… φοβήθηκα τον Γιάννη Ιωαννίδη και δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία, περισσότερο ενστικτωδώς, πως η ΑΕΚ θα μπορούσε να φτάσει στον τελικό, όπως και το έκανε.

Στο Final Four της Βαρκελώνης η Ένωση κέρδισε την Μπενετόν Τρεβίζο 69-66 και βρήκε απέναντί της την Κίντερ Μπολόνια, αφού είχε ξεπεράσει κι εκείνη στον ημιτελικό το εμπόδιο της Παρτίζαν. Δυστυχώς στον τελικό, οι Ιταλοί, σαφώς ανώτεροι από τους «κιτρινόμαυρους», πήραν δικαίως τον τίτλο με τη νίκη τους με 58-44.

*Οι πόντοι στο αλησμόνητο παιχνίδι της ΑΕΚ με την Ούλκερ στην Τουρκία:
ΟΥΛΚΕΡ: Μπεκίρ, Παρς 10, Τεκινάμπλ 5 (1), Ερντενάι 19 (4), Αντερσον 18 (1), Ράνκιν 7, Τσίτουμ 4, Γιλντιρίμ.

ΑΕΚ: Κολντεμπέλα 10 (2), Λάσα 3 (1), Στάνσμπουρι, Άντερσον 12, Χατζής 18 (1), Κακιούζης 11, Τσακάλοφ 4, άντερσεν, Αλεξάντερ 12.

Σε λίγες γραμμές η πορεία του Γιάννη Ιωαννίδη…
Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου του 1945 ο «Ξανθός» συνέδεσε την μπασκετική του καριέρα ως αθλητής αποκλειστικά με τον Άρη, στον οποίο αγωνίστηκε από το 1959 μέχρι το 1978. Ως προπονητής, ο Γιάννης Ιωαννίδης συγκαταλέγεται στους κορυφαίους της Ελλάδας, κατακτώντας συνολικά 12 πρωταθλήματα και έξι Κύπελλα.

Η πρώτη του δουλειά ως προπονητής ήταν στον πάγκο του Άρη τη σεζόν 1978-79, ενώ τα επόμενα δύο χρόνια εργάστηκε στον Γ.Σ. Λάρισας. Το 1982 επέστρεψε στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, παραμένοντας μέχρι το 1990. Από το 1991 μέχρι το 1996 ήταν στον πάγκο του Ολυμπιακού, ενώ την επόμενη διετία ήταν στην ΑΕΚ.

Η σεζόν 1999/00 επέστρεψε στους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι αποτελέσαν και την τελευταία δουλειά σε σύλλογο. Από ‘κει και πέρα, ο Γιάννης Ιωαννίδης μέτρησε και δύο θητείες στον πάγκο της Εθνικής ομάδας, με την πρώτη να ήταν το 1980-81 και τη δεύτερη το 2002-03. Τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Ιωαννίδης αντιμετώπισε πολλά και σοβαρά θέματα υγείας...

Η ανακοίνωση της E.O.Κ. για τον θάνατο του Γιάννη Ιωαννίδη: «Μία σημαντική προσωπικότητα του ελληνικού μπάσκετ, ένας άνθρωπος που έζησε στο άθλημα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ως αθλητής και προπονητής και είχε καθοριστική συμβολή σε σημαντικές στιγμές της ιστορίας του στην Ελλάδα, έφυγε σήμερα (σ.σ. προχθές) από τη ζωή.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο “ξανθός” όπως έμεινε γνωστός στο πέρασμα των χρόνων, απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών και τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΟΚ και ο πρόεδρο Ευάγγελος Λιόλιος εκφράζουν τη βαθιά τους θλίψη και τα συλλυπητήριά τους στην οικογένειά του.

Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε διατελέσει δύο φορές στην καριέρα του προπονητής της Εθνικής ανδρών, στην οποία είχε συμμετάσχει και κατά τη διάρκεια της αθλητικής του καριέρας. Συνέδεσε το όνομά του με τον Αρη, διέγραψε ξεχωριστή διαδρομή με τον Ολυμπιακό, αλλά και στο πιο σύντομο πέρασμά του από την ΑΕΚ, ενώ είχε προπονήσει ακόμα τον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας. Ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε εκλεγεί βουλευτής και διατελέσει και υφυπουργός Αθλητισμού».

Τα συλλυπητήρια της ΚΑΕ Κολοσσός: «Η ΚΑΕ Κολοσσός H Hotels Collection θρηνεί την απώλεια του Γιάννη Ιωαννίδη. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του κι ευχόμαστε δύναμη και κουράγιο. Καλό ταξίδι Γιάννη Ιωαννίδη».

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ