Ο ιδιαίτερος λόγος πίσω από το ταξίδι του Γιώργου Τσαλίκη στη Ρόδο: «Ήταν ένα τάμα!»

Rodiaki NewsRoom

Δεν έχει κρύψει στο παρελθόν τη βαθιά σχέση του με την πίστη, δηλώνοντας ακόμα και ότι έχει ζητήσει γονατιστός από τον Θεό να του δώσει δύναμη σε δύσκολες στιγμές. Αλλά επειδή οι πράξεις λένε πολλά περισσότερα από τις λέξεις, φροντίζει να το αποδεικνύει όποτε του δίνεται η ευκαιρία και χωρίς απαραίτητα να υπάρχει ανάγκη. Έτσι κι έγινε τις προηγούμενες μέρες για τον Γιώργο Τσαλίκη, που οργάνωσε ένα γρήγορο ταξίδι στη Ρόδο για ιερό σκοπό, να εκπληρώσει ένα τάμα στον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη, την μνήμη του οποίου τιμούμε στις 21 Νοεμβρίου.

Ο τραγουδιστής και Αντιδήμαρχος Περιστερίου ταξίδεψε μέχρι το νησί των Ιπποτών για να είναι στον αγιασμό και στην αρτοκλασία που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Πέμπτης 23 Νοεμβρίου. «Ήταν ένα τάμα που είχα κάνει από το καλοκαίρι, να έχω φτιάξει τον σταυρό μέχρι τη γιορτή του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη, έπειτα να γίνει προσκύνημα και να είμαι παρών», λέει χαρακτηριστικά στο youweekly.gr. Ο σταυρός μάλιστα είναι διακοσμημένος με φώτα γύρω-γύρω που ανάβουν τα βράδια ώστε να φωτίζουν το προσκυνητάρι του Αγίου μέσα στη φύση.

Ο λόγος που έκανε τάμα ο Γιώργος Τσαλίκης

Όπως είναι λογικό, η συγκεκριμένη κίνηση γέννησε θαυμασμό, αλλά και ερωτήματα στην τοπική κοινωνία: Για ποιο λόγο αποφάσισε ο Γιώργος Τσαλίκης να προβεί στην εν λόγω δωρεά; Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπήρξε κάποιο ξαφνικό συμβάν που τον ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση, παρά μόνο η βαθύτατη πίστη του στον Θεό. «Το έκανα για το καλό της ψυχής μου», λέει χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας ότι η ολοκλήρωση αυτού του έργου του έφερε πολύ μεγάλη χαρά και ευφορία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ντόπιοι αγκάλιασαν με θέρμη αυτή την κίνηση και τον υποδέχτηκαν με χαμόγελο. Λίγο πριν αναχωρήσει από τη Ρόδο, μετά από μία σύντομη διαμονή, του έκαναν δώρο εικονίσματα του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη και τον κέρασαν παραδοσιακά γλυκά του νησιού, όπως μελεκούνια και ξεροτήγανα.

Πηγή: youweekly.gr

Λίγα λόγια για τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη

Από τον Απόστολο Σπύρου στο orthodoxtimes.gr

Τριάντα δύο χρόνια συμπληρώθηκαν την Τρίτη 21 Νοεμβρίου από την ημέρα που κοιμήθηκε ένας από τους σύγχρονους αγίους της εποχής, ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης. Επειδή η κοίμησή του συμπίπτει με την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, αποφασίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο να τιμάται η μνήμη του μία μέρα μετά, δηλαδή στις 22 Νοεμβρίου εκάστου έτους.

Ο άγιος γεννήθηκε το 1920 στα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, στο Λιβίσι της Μάκρης, απέναντι από τη Ρόδο. Έζησε τα πέτρινα χρόνια, τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό των Ελλήνων από τις αλησμόνητες πατρίδες. Όταν ο άγιος ήταν δύο ετών, την προσφυγική οικογένεια του Τσαλίκη τη δέχτηκαν τα φιλόξενα χώματα το χωριού Φαράκλα στην Βόρεια Εύβοια. Εκεί ο άγιος έμαθε τα πρώτα γράμματα στο δημοτικό σχολείο του χωριού, τα οποία ήταν και τα τελευταία. Δεν συνέχισε ο γέροντας στο γυμνάσιο. Ο πατέρας του ένεκεν της φτώχειας, που είχαν τότε, τον έπαιρνε μαζί του στα κτίσματα, για να τον βοηθά. Ο μικρός Ιάκωβος έδειχνε από τη νεανική του ηλικία κλίση προς τον μοναχισμό. Είναι χαρακτηριστικό πως πολλοί τον αποκαλούσαν καλόγερο, ένεκα του ασκητικού βίου που διήγε καθώς και εξαιτίας των πρώτων χαρισμάτων που είχαν αρχίσει να διαφαίνονται.

Το 1952, ο γέροντας πήγε στο μοναστήρι του Οσίου Δαβίδ στην Βόρεια Εύβοια, όπου εκάρη μοναχός και έμεινε μέχρι της κοιμήσεώς του. Εκεί έζησε οσιακά και βάδισε στα ίχνη του Οσίου Δαβίδ. Πιστοί από την ευρύτερη περιοχή, αλλά και από όλη την Ελλάδα, επισκέπτονται καθημερινά τον τάφο του, που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της Μονής, για να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Εξάλλου, ο άγιος από τα πρώτα χρόνια της κοίμησής του θεωρούνταν προστάτης της περιοχής και τον τιμούσαν ιδιαιτέρως.

ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΗ
Υστερα από έντονα αιτήματα πιστών, να χαρακτηριστεί επίσημα άγιος ο γέροντάς τους, ο Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος κατέθεσε το 2014 την πρόταση στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία αρμοδίως την παρέπεμψε στο Φανάρι. Κατόπιν ελέγχου του φακέλου η Σύνοδος του Πατριαρχείου αποφάσισε τη Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017 την αγιοκατάταξη του Γέροντα. Αν και πιστοί, τα πνευματικά του παιδιά, ο λαός της Εύβοιας τον θεωρούσε άγιο από την πρώτη στιγμή.