Αγαπητός Ξάνθης: Η μετεγκατάσταση των ταχυδρομείων Ρόδου στην Εθνικής Αντιστάσεως είναι μια πολεοδομική «βόμβα» στα θεμέλια της πόλης μας

Rodiaki NewsRoom

Γράφει o
Αγαπητός Ξάνθης*
Αρχιτέκτονας

Στο άκουσμα της μεταστέγασης του Ταχυδρομείου Ρόδου στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως (τέως Βασιλίσσης Άννας) από το ιστορικό κτήριο του Μαντρακίου (ιδιοκτησίας πλέον της απρόσωπης ΕΤ.Α.Δ.-Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου) βάζει τους κανόνες της πολεοδομίας σε... μπουρλότο.

Το κέντρο της πόλης θα στερηθεί μια σημαντική Υπηρεσία άμεσης χρήσης, τόσο από τους δημότες όσο και από τους χιλιάδες τουρίστες και παράλληλα θα υπερφορτιστεί ο κεντρικός άξονας της οδού Εθνικής Αντιστάσεως. Στο σημείο αυτό υπογραμμίζω και τη βάσανο των ηλικιωμένων συναλλασσόμενων για τη δίκη τους εξυπηρέτηση του χώρου αλλά και του χρόνου.

Το κριτήριο της οικονομικότερης ενοικίασης από τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΑ Α.Ε. μπήκε σε πρώτο λόγο, παρά την όποια διαπραγμάτευση που διεξαγόταν από τον Μάρτιο του 2018 (σχετικό επίκαιρο άρθρο της «ΡΟΔΙΑΚΗΣ» στις 12/4/2024).
Η άκαμπτη συμπεριφορά της ΕΤ.Α.Δ. εξανάγκασε τελικά τα ΕΛΤΑ σε άλλο προσφορότερο δρόμο αντιμετώπισης» σύμφωνα με αμιγώς οικονομικά κριτήρια.

Ελπίζω η άκαμπτη ΕΤ.Α.Δ., να μην βγάλει στο «σφυρί» το ακίνητο στο Μαντράκι προς όφελος είσπραξης μισθίου υπέρ του προϋπολογισμού της.
Σε άρθρο μου στη φιλόξενη «ΡΟΔΙΑΚΗ» με τίτλο: «Η οδός Εθνικής Αντιστάσεως» (τέως Βασιλίσσης Άννας) και με υπότιτλο: «Από οδός Τραπεζών σε δρόμο των Μπαρ-Καφετέριας», στις 5/11/2017 είχα επισημάνει την ασύμμετρη αλλαγή χρήσης γης, την πύκνωση της τότε κυκλοφορίας των οχημάτων, την εκδίωξη των πεζών, την κατάληψη του μεγάλου πεζοδρομίου από τα αυτοκίνητα για μια θέση στάθμευσης και τέλος τη βύθιση των κανόνων της πολεοδομίας περί «καθολικού σχεδιασμού» της πόλης [βλ. Αραβαντινός, Α. (2007). Πολεοδομικός σχεδιασμός. Αθήνα: Συμμετρία, σσ. 57,83).

Όλα (δυστυχώς) στην τυχαιότητα της ανάπτυξης της πόλης και των όποιων αλλαγών χρήσεων γης.
Ό,τι περισσέψει και μας βολεύει, το γεμίζουμε!

Η πόλη δεν είναι χοάνη ατακτοποίητων πραγμάτων, αλλά μια ανοιχτή συμπαγής επικοινωνία χρηστών, χρήσεων και διαδρομών. Δεν έχει τη δυνατότητα να απορροφά αποσπασματικές κινήσεις για τη χάρη κάποιας οικονομίστικης προσέγγισης.

Και αυτή είναι η «κατάρα», δηλαδή η έλλειψης σχεδιασμού και εκτίμησης για τον πεζοδρομημένο χώρο. Αυτή η απουσία δημιουργεί τις αντίρροπες συζητήσεις για τη δομή της πόλης αφήνοντας τα ατομικά συμφέροντα να καλύπτουν το Δημόσιο.
Εδώ μπορούμε να προσθέσουμε και την υποψηφιότητα του παλιού κτηρίου του ΙΚΑ, επί της οδού Μεγάλου Κωνσταντίνου-Πλατεία Φώκιαλη για τη μεταφορά των Υπηρεσιών του ΕΦΚΑ, ώστε η πολη πλέον να «πνιγεί» οριστικά από το αυτοκίνητο στην ίδια την περιφέρειά της.

Η πόλη είναι ένας ζωντανός οργανισμός που δεν μπορεί να περιορίζεται σε εμπαλοματικές παρεμβάσεις χωρίς κριτήρια, χωρίς ένα όραμα για το αύριό της.

Μιλάμε για Eco_Lab για το νησί του Ήλιου και σύναμα στοιβάζουμε όποια χρήση «γουστάρουμε» σε αρτηρίες ήδη επιβαρυμένες ώστε η πολη να «σκάσει» από τα αυτοκίνητα και τη σχετική ρύπανση.
Η ακρωτηριασμένη και αδύναμη τοπική αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να χωροθετήσει ή ακόμη και να βάλει στοιχειώδεις απαγορεύσεις για την προστασία τα του οίκου της (το βλέπουμε σήμερα στον δήμο Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, όπου εκδόθηκε μερική αναστολή οικοδομικών αδειών λόγω επιβαρυντικής εκμετάλλευσης του νέου ύψους των κτηρίων προς το ευρύτερο περιβάλλον και ήλθε άμεσα απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής μετά από εξώδικο του πρόεδρου του ΤΕΕ (?) περί συμμορφώσεως και άρσης της δημοτικής απόφασης περί αναστολής έκδοσης οικοδομικών αδειών στον δήμο). Έτσι, ο αναφερόμενος δήμος (εξ)αναγκάζεται να ακολουθήσει σαν πολεοδομικός ακόλουθος το μεγάλο κράτος των Αθηνών.

Το κράτος του εξουσιαστικού σχεδιασμού, αλλά και το κράτος οικονομικής τακτοποίησης δύο (2) εκατομμυρίων αυθαίρετων φαντάζει παντοδύναμο και ενισχυόμενο από την εκτελεστική εξουσία «διαφεντεύει» ακόμη και στη χρήση της γης.
Το δικαίωμα στην πολη δεν είναι της «ΕΤ.Α.Δ,», ούτε όποιου γραφειοκράτη της Αθήνας αλλά των δημοτών της, των χρηστών της, γιατί η πόλη πρέπει να ακούγεται σαν τη μουσική, όπως και διαβάζεται σαν έλλογη γραφή.

Το δύο «ταχυδρομεία» που πρόκειται να πάνε στην οδό Εθνικής Αντιστάσεως είναι ένα «ράπισμα» στην πολεοδομική επιστήμη και κυρίως στο ιστορικο-πολιτικό κύρος της αξιοπρέπειας των δημοτών της Ρόδου.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους σώφρονες...

* Ο αρθρογράφος είναι αρχιτέκτονας, μεταδιδακτορικός υπότροφος του Πανεπιστημίου Αιγαίου, διδάσκων στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του μεταπτυχιακού προγράμματος «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση».