Ηλίας Καραβόλιας: «Η επικίνδυνη εμμονή»

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Ηλίας Καραβόλιας

Επειδή έρχονται Ευρωεκλογές ας μην ξεχνάμε το διακύβευμα: Πού βαδίζει η Ευρώπη;

Πόσο μπροστά ή πίσω είναι η οικονομία της από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ινδία;
Ο Mario Draghi τόλμησε και τάραξε τα νερά.
Αν και πρώην κεντρικός τραπεζίτης μίλησε με την κεϋνσιανή γλώσσα, καταθέτοντας έκθεση που του ζητήθηκε από την Κομισιόν.

Επικαλέστηκε τον Αμερικανό νομπελίστα Paul Krugman που πριν 30 χρόνια χαρακτήρισε ως «επικίνδυνη εμμονή» την εστίαση της οικονομικής πολιτικής στην ανταγωνιστικότητα.

Και ο Draghi μάς θυμίζει ότι αυτή είναι η χρόνια εμμονική εστίαση της κοντόφθαλμης ευρωπαϊκής πολιτικής.
«Η εστίαση στην παραγωγικότητα» έλεγε o Krugman «είναι που φέρνει την διάχυση του πλούτου και ωφελεί τους πολλούς. Μακροπρόθεσμα μόνο η αύξηση της παραγωγικότητας είναι που διαχέει το αποτέλεσμα της μεγέθυνσης».
Στην Ευρώπη βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας, (ουσιαστικά σε αυτό αναφέρεται ο Draghi) επειδή πέσαμε στη νεοκλασική παγίδα του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος, στην προσπάθεια δηλαδή βελτίωσης της σχετικής θέσης κάποιου έναντι άλλων στα μερίδια της αγοράς.

Μιλώντας απλά: τρέχαμε για να επιτευχθεί η σύγκλιση των οικονομιών των κρατών-μελών και χάσαμε την ταχύτητα της διεθνούς οικονομίας, δεν βλέπαμε ότι μας προσπέρασε η Αμερική και η Κίνα.
Με σημαία την ανταγωνιστικότητα - δηλαδή την πτώση των μισθών και τη λιτότητα - του ορντοφιλελεύθερου γερμανικού δόγματος, αφήσαμε την ιδεολογία να πάρει τα ηνία στην οικονομική πολιτική. Ειδικά μετά την κρίση χρέους αυτό που λέει ο Draghi είναι ότι «η λιτότητα είχε αποτέλεσμα να αποδυναμωθεί η εσωτερική ζήτηση και να υπονομευθεί το κοινωνικό μας μοντέλο».

Αναφερόμενος στη διεθνή οικονομία λέει ότι «οι ανταγωνιστές μας, ακόμη και σε τομείς όπως η άμυνα και η ενέργεια όπου έχουμε βαθιά κοινά συμφέροντα, μας πιέζουν».
Μιλάει για «σημεία ασφυξίας» των πολιτικών της Ε.Ε. και για απουσία διαλειτουργικότητας και εναρμονισμού σε διάφορους κλάδους αιχμής.

Ο Draghi εξηγεί πως η Κίνα και οι ΗΠΑ ανακατευθύνουν επενδυτικούς πόρους δημοσίων δαπανών και καταφέρνουν να «εσωτερικεύουν» τις νέες τεχνολογίες και την πράσινη ενέργεια στις εφοδιαστικές αλυσίδες και στην παραγωγή, προκαλώντας διαταραχές ουσιαστικά στην παγκόσμια προσφορά.

Η έκθεση τού πρώην κεντρικού τραπεζίτη συμπεριλαμβάνει προτάσεις και πολιτικές, ενώ είναι υπόδειγμα διαγνωστικής παρέμβασης στους λάθος σχεδιασμούς της οικονομικής πολιτικής πρωτίστως της ίδιας της Ε.Ε.
Κυρίως όμως μας θυμίζει το αυτονόητο: η ενιαία οικονομία μια ένωσης κρατών, ανομοιογενών μεταξύ τους πολιτισμικά και πολιτικά, δεν χωράει ιδεολογικές εμμονές...