Λουκάς Μαστής: 110 χρόνια μιας αέναης προσπάθειας για την ενημέρωση του Ροδιακού λαού

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο
Λουκάς Μαστής
Τέως Διευθυντής Ροδιακής

Σημαντικό επίτευγμα και σπάνιο πια, να γιορτάζει σήμερα μια περιφερειακή εφημερίδα τα 110 χρόνια της παρουσίας της.
Από τις μοναδικές εφημερίδες σε πανελλαδικό και περιφερειακό επίπεδο που έχει τόση και πολύχρονη πορεία.
Μια πορεία συνυφασμένη με τον πολιτισμό και την ιστορία αυτού του τόπου.

Τα 110 χρόνια της «Ροδιακής» αποτελούν το επιστέγασμα μιας συνεχούς προσπάθειας για την ενημέρωση του ροδιακού και του δωδεκανησιακού λαού.
«Η Ροδιακή» είναι ιδέα. Ανήκει σε όλους και σε κανέναν. Ανήκει στους ιδιοκτήτες της, στους εργαζόμενους της, στο αναγνωστικό κοινό. Κυρίως όμως ανήκει στη Ρόδο. Αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της καθημερινότητας των Ροδιτών και σημείο αναφοράς.

Σημείο αναφοράς για τα καλά και τα κακά αυτού του τόπου. Στα 110 χρόνια της «Ροδιακής» είναι καταγεγραμμένα τα πάντα. Οι αγωνίες και οι μάχες αυτού του τόπου, από τα δύσκολα χρόνια της Ιταλικής κατοχής μέχρι σήμερα.

«Η Ροδιακή» είχε ένα μεγάλο πλεονέκτημα όλες αυτές τις δεκαετίες για να μπορέσει σήμερα να κατέχει δεσπόζουσα θέση, ως σημείο αναφοράς στο αναγνωστικό κοινό της Δωδεκανήσου.

Δεν είχε ποτέ στις τάξεις της «προθυμογράφους» για να «λιβανίσουν» τους έχοντες και κατέχοντες την εξουσία ή για να σπιλώσουν και να συκοφαντήσουν ανθρώπους που είχαν διαφορετικές ιδέες και απόψεις.
Ευτύχησε να έχει επαγγελματίες δημοσιογράφους, που πάνω απ’ όλα έβαζαν την ενημέρωση του κόσμου και τα συμφέροντα αυτού του τόπου.

Τη βαριά κληρονομιά του Καλαμπίχη, του Μαρτίνη, του Ζαχαριάδη, του Τσαλαχούρη, του Μαρασιώτη, του Παγκά, του Βαλέριου καλούνται να διαχειριστούν οι δημοσιογράφοι που εργάζονται σήμερα στην εφημερίδα.

Αυτή η κληρονομιά βαραίνει το συντακτικό προσωπικό και αποτελεί μέτρο σύγκρισης. Μπορεί η τεχνολογία, με τη ραγδαία ανάπτυξή της, να έχει φέρει το πάνω κάτω στον χώρο του Τύπου, όμως απαιτούνται τα ίδια προσόντα, οι ικανότητες και το ήθος.

Σαφώς και ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι ακόμα και να συγκριθείς με όλους αυτούς που εδραίωσαν τη «Ροδιακή» στη συνείδηση του κόσμου, όμως είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε στον δρόμο που χάραξαν.
Διότι η «Ροδιακή», σε πείσμα των καιρών, θα συνεχίσει να υπάρχει και να δίνει τις καθημερινές μάχες. Αποτελεί σημείο αναφοράς για τα Δωδεκάνησα και τη Ρόδο, και έτσι επιβάλλεται να παραμείνει. Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος που εργάστηκα τόσα χρόνια στη «Ροδιακή».

Υπερήφανος διότι εργάστηκα σε μία ιστορική εφημερίδα, που έχει ως παρακαταθήκη αγώνες για τα προβλήματα αυτού του τόπου, αλλά και γιατί η εφημερίδα αυτή χαίρει της εμπιστοσύνης του ροδιακού και του δωδεκανησιακού κοινού.
Θα μπορούσα να γεμίσω δεκάδες σελίδες με αυτά που έζησα καθημερινά στην εφημερίδα αυτή από το 1988, που εργάστηκα για πρώτη φορά. Η μάχη της καθημερινής ειδησεογραφίας είναι άλλωστε συναρπαστική από μόνη της. Γνώρισα πολλούς, έμαθα πολλά, κυρίως όμως έχω δεθεί με την εφημερίδα αυτή.

Είμαι πραγματικά υπερήφανος που αποτέλεσα μέρος της οικογένειας της «Ροδιακής». Το χρωστάω αυτό και στον Θανάση Μαρασιώτη και τον Δημήτρη Τσοπανάκη, οι οποίοι βρίσκονταν τότε στο τιμόνι της εφημερίδας αυτής. Με δέος βρέθηκα στα γραφεία αυτής της εφημερίδας, διότι, έχοντας προλάβει να αποκτήσω όσμωση με τον χώρο των εφημερίδων, ήξερα πολύ καλά πόσο σημαντικό ήταν αυτό το βήμα.

Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια, τόσο ώστε να μπορώ να αισθάνομαι περήφανος που συνέβαλα κι εγώ στο να εκδοθούν μερικές εκατοντάδες φύλλα.
Η «Ροδιακή» αποτελεί το όνειρο κάθε δημοσιογράφου. Είναι μια εφημερίδα που δεν βαρύνεται με αμαρτίες, ύποπτα παιχνίδια, ίντριγκες και παρασκήνιο. Είναι μια εφημερίδα που τόσο οι ιδιοκτήτες της, όσο και οι δημοσιογράφοι της (και γενικά οι εργαζόμενοι σ’ αυτήν) έχουν να δώσουν λόγο μόνο στο αναγνωστικό κοινό, στους διαφημιζόμενους και σε κανέναν άλλο.

Αυτό σημαίνει ότι, πολύ απλά, μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους, χωρίς να χρειάζεται να απολογηθούν σε κανέναν ή να πάρουν εντολές από κανέναν ή να φοβούνται μήπως στενοχωρήσουν κάποιον.
Κι αυτό ακριβώς το εργασιακό περιβάλλον είναι που κάνει καλύτερη τη δουλειά των δημοσιογράφων. Και βεβαίως αυτό το αναγνωρίζουν ακόμα και άνθρωποι με τους οποίους η «Ροδιακή» βρέθηκε σε κόντρα.

Διότι στη «Ροδιακή» έχουμε μάθει να σεβόμαστε την αντίθετη άποψη. Μπορεί να μην συμφωνούμε, αλλά ούτε την λοιδορούμε, ούτε την αποσιωπούμε. Παραθέτουμε τα γεγονότα, τις απόψεις, λέμε τη δική μας κι αφήνουμε τους αναγνώστες να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους.

Αυτό που επίσης χαρακτηρίζει τη «Ροδιακή» είναι η διαδραστική δημοσιογραφία. Σε μια εποχή που, λόγω διαδικτύου, πολλοί ανακάλυψαν τον όρο, η «Ροδιακή» το έχει κάνει πράξη εδώ και δεκαετίες.

Δεν είναι άλλωστε μυστικό ότι οι καλύτεροι δημοσιογράφοι της εφημερίδας είναι οι αναγνώστες της. Οι περισσότεροι, άλλωστε, από εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ξέρετε για τι πράγμα λέμε. Οι αναγνώστες είναι αυτοί που μεταφέρουν τις αρχικές πληροφορίες στην εφημερίδα, για να τις αναλάβουν στη συνέχεια οι δημοσιογράφοι, να τις αξιολογήσουν, να τις διερευνήσουν κ.λπ.

Αυτό που επιχειρούν να κάνουν την τελευταία δεκαετία ορισμένα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, η εφημερίδα αυτή το έχει κατακτήσει και αποτελεί δομικό στοιχείο της λειτουργίας της.

Προϋπόθεση, βέβαια, για να γίνει αυτό, είναι να χαίρεις της εμπιστοσύνης και της αγάπης του αναγνωστικού κοινού.