Ηλίας Καραβόλιας: Το φόβητρο της γενικής παύσης των ροών
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 230 ΦΟΡΕΣ
Γράφει ο Ηλίας Καραβόλιας
Πίσω από τη δήθεν αποτυχία συμφωνίας μεταξύ Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό, και το προσωρινό φυσικά shutdown στις ΗΠΑ, δεν κρύβεται τόσο η ιδεολογική διαφορά για τους «φόρους που δεν πιάνουν τόπο» ούτε και η εμμονή των ακραίων συντηρητικών για περιορισμό κοινωνικών δαπανών (περίθαλψη, υγεία κ.λπ.).
Κρύβεται φυσικά — για όσους ξέρουν και το ψάχνουν σε βάθος — η επερχόμενη λαίλαπα ιδιωτικοποίησης του κοινωνικού κράτους (social welfare) πολλών ομοσπονδιακών υπηρεσιών.
Και κυρίως κρύβεται — εδώ είναι η χοντρή μπίζνα — η σταδιακή εκχώρηση της διαχείρισης των κρατικών pension funds σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Το όλο σκηνικό μεθοδικά και συμβολικά προετοίμασε ο Μασκ με την παρουσία του στην κυβέρνηση Τραμπ, όταν έδιωχνε δημόσιους υπαλλήλους και «μάζευε» χαμένα κρατικά λεφτά φορολογουμένων από δημόσιες υπηρεσίες και κονδύλια.
Με το φόβητρο όμως της κατάρρευσης του πιο μεγάλου οφειλέτη στον κόσμο (αμερικανικό δημόσιο) εισερχόμαστε σε μια νέα δυσνόητη αλλά όχι μη εξηγήσιμη συνθήκη: το όριο του καπιταλισμού ορίζεται πλέον ως «γενικό τοπίο δυνητικής στασιμότητας».
Και θα ορίζεται έτσι ώστε να μην φαίνεται εκείνο το συνεχώς μετατοπιζόμενο όριο εκτύπωσης χρήματος για πολέμους ή διασώσεις βιομηχανικών και τραπεζικών συμφερόντων.
Οι ροές και οι παύσεις του χρήματος, που δομούνται δεκαετίες τώρα, αναδιαρθρώνουν τον καπιταλισμό. Το όριό τους όμως συνδέεται πλέον άμεσα με την τραμπική άσκηση εξουσίας στις ΗΠΑ.
Πρέπει να δούμε τη χωροχρονική ηγεμονία της Αμερικής ως αποτέλεσμα προσμείξεως εξουσίας με τον καπιταλισμό. Τι εννοώ; Π.χ. χθες ο Τραμπ έκανε κήρυγμα μπροστά σε 800 στρατηγούς, κάτι που δεν διαφέρει ουσιαστικά (ως εξουσιαστικό show) από το κήρυγμα Πούτιν στους δεκάδες ολιγάρχες μετά την εισβολή στην Ουκρανία: «μιλιταρισμό» ελέγχει και διατάσσει ο πρώτος, «καπιταλισμό» κουμαντάρει και ελέγχει ο δεύτερος — άσχετα αν εμείς τα «φοβόμαστε» αντίστροφα!
Σε αυτή τη νευρωτική λοιπόν πρόσμειξη μεταξύ κρατικής ηγεμονίας και επιτυχίας στο American dream (αυτό ενσαρκώνει ο Τραμπ) ο δημόσιος υπάλληλος και η σίτιση του άστεγου δεν χωράνε — ούτε τα δημόσια αγαθά όπως η δωρεάν περίθαλψη προφανώς: χωράει μόνο η βιωσιμότητα για το στρατιωτικό κεφάλαιο και για προληπτικούς πολέμους (γεωπολιτικούς και εμπορικούς).
Θα ακουστώ θεωρητικός αλλά αυτό το συμβολικό shutdown στην Αμερική δείχνει ότι ζούμε περισσότερο την προσομοίωση μιας κρίσης αναδιάρθρωσης και λιγότερο μια εποχή αστάθειας και ανισορροπίας.
Είναι η αθέατη διελκυστίνδα των ορίων συσσώρευσης το μείζον ζητούμενο όλων όσων στήνουν το σκηνικό αυτό, κάτι που μας είναι δύσκολο να το εξηγήσουμε απλά…
ΥΓ: Και ας ετοιμαστούμε ψυχολογικά για τη νέα μιλιταριστική οικονομία της Ευρώπης. Ας είμαστε ανήσυχοι για την οριακή ροπή της κρίσης που έρχεται: είναι μέρος της παγκόσμιας αναδιάρθρωσης των καπιταλιστικών δομών που συμβαίνουν στις ΗΠΑ (και της αποσυσχέτισης εργασίας/κεφαλαίου, φόρων/παροχών και κέρδους/μισθού).
Ακολουθήστε τη Ροδιακή στο Google News
