Πώς περιγράφει τη διάσωσή του από τον Ακραμύτη ο συμπολίτης μας, Μιχάλης Κυριακόπουλος, μετά το έμφραγμα που υπέστη

Rodiaki NewsRoom

Τι αναφέρει στην επιστολή που έστειλε στη «Ροδιακή»

Επιστολή στην οποία αποτυπώνει όλο το ιστορικό της υπόθεσης με το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε ενώ πραγματοποιούσε ανάβαση στον Ακραμύτη, έστειλε στη «Ροδιακή» ο συμπολίτης μας, Μιχάλης Κυριακόπουλος.

Στην επιστολή αναφέρει ότι στάθηκε τυχερός μέσα στην ατυχία του, καθώς η κινητοποίηση αρχών, υπηρεσιών και συλλόγων υπήρξε άμεση και είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθεί έγκαιρα στο νοσοκομείο όπου και αντιμετωπίστηκε το έμφραγμα που υπέστη.

Μέσω της εφημερίδας μας ευχαριστεί όσους συμμετείχαν στη διάσωσή του και συνέβαλαν στο να καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το σοβαρό πρόβλημα που προέκυψε εκείνη τη μέρα.

Αναφέρει συγκεκριμένα τα εξής:

«Κε διευθυντά

Θα ήθελα με την παρούσα επιστολή μου να εκφράσω μέσω της εφημερίδας σας τις αμέτρητες ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη μου σε όλους όσοι συνέδραμαν και βοήθησαν να αντιμετωπίσω το σοβαρό πρόβλημα υγείας που συνέβη (οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου) κατά τη διάρκεια πεζοπορικής εκδρομής στο υπέροχο και αγαπημένο δάσος του Ακραμύτη.

Το Κέντρο του 112, τον διοικητή κ. Ζουναλή Χρήστο και τα άλλα μέλη της Πυροσβεστικής, το ΕΚΑΒ, τους εθελοντές διασώστες, καθώς και τον αντιδήμαρχο κ. Μιχάλη Θωμάτο, που βρέθηκαν κοντά μου σε ταχύτατο χρόνο και έκαναν ό,τι ήταν απαραίτητο με επαγγελματισμό και ευσυνειδησία που απαιτείται σε ανάλογες περιπτώσεις.

Επίσης, θα μου επιτρέψετε να κάνω ειδική μνεία στα παιδιά-εργαζομένους της ομάδας TREKKING HELLAS RHODES που οργανώνουν εκδρομές με τουρίστες στην συγκεκριμένη περιοχή και αλλού, μέλος των οποίων, ενώ κατέβαινε από το βουνό συνοδεύοντας ομάδα περιπατητών, ανέβηκε τρέχοντας όλη τη διαδρομή για να μου φέρει την αναγκαία σε τέτοια περιστατικά ασπιρίνη.

Φυσικά, το νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό του Νοσοκομείου Ρόδου, ιδιαίτερα το προσωπικό της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, τον διευθυντή της Καρδιολογικής Κλινικής Δρ. Κατσίλη Κωνσταντίνο-Μιχαήλ, αλλά και τον επεμβατικό καρδιολόγο Δρ. Γιακουμάκη Τσαμπίκο που αντιμετώπισε με επιτυχία το πρόβλημα.

Ανεβαίνω στο συγκεκριμένο βουνό τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο τα τελευταία 12 χρόνια, ίσως και περισσότερο. Αυτή η φορά έμελλε να είναι επεισοδιακή, ελπίζω βέβαια να μην ήταν η τελευταία. Τυχερός στην ατυχία μου από πολλές απόψεις και λόγους, είμαι σε θέση αυτή τη στιγμή να μπορώ να γράψω τη συγκεκριμένη επιστολή.

Πρώτον, κατά τη διάρκεια της πεζοπορίας είχαμε στην παρέα μας την ιατρό ειδική καρδιολόγο κα Μπουρνή Ειρήνη, η παρέμβαση της οποίας μόλις αντιλήφθηκε τα συμπτώματα ήταν καταλυτική... δίνοντάς μου οδηγίες και επικοινωνώντας άμεσα με το 112.

Δεύτερον, η άμεση και ταχύτατη ανταπόκριση από τον διοικητή και τα μέλη της πυροσβεστικής και των ομάδων διάσωσης, μιας και έτυχε να βρίσκονται στην περιοχή για αυτοψία και έλεγχο των προσβάσεων στις δασικές περιοχές μαζί με τον αντιδήμαρχο κ. Θωμάτο, ενώ η όποια ταχύτατη προσέγγιση έγινε εφικτή λόγω του πρόσφατα διανοιχθέντα "δασικού δρόμου" που τόσες αντιπαραθέσεις έχει προκαλέσει. Τρίτον, ο διανοιχθείς "δασικός δρόμος" αυτός καθ' εαυτός, στην περίπτωσή μου, βοήθησε να σωθεί η ζωή μου.

Όπως ανέφερα, είμαι φανατικός λάτρης του Ακραμύτη και της περιοχής γενικότερα. Όλα τα χρόνια που ανεβαίνω στο βουνό απολαμβάνω την ομορφιά της υπέροχης φύσης και του δάσους, αλλά ταυτόχρονα προβληματίζομαι για την υψηλού κινδύνου καταστροφή λόγω πυρκαγιάς, κάτι που θεωρώ ότι νομοτελειακά θα συμβεί αν δεν γίνουν σημαντικές παρεμβάσεις όπως αυτή η ύπαρξη πρόσβασης μέχρι σχεδόν την κορυφή.

Ο Ακραμύτης είναι μια πυριτιδαποθήκη... έχει συσσωρευμένη απίστευτη ποσότητα καύσιμης ύλης από ξερά δέντρα και κλαδιά που αν αναφλεγούν δεν θα υπάρχει, κατά την άποψή μου, τρόπος να σβήσει ακόμα και με την παρέμβαση αρκετών εναέριων μέσων. Όλα εξαρτώνται από το από ποια πλευρά θα ξεκινήσει η φωτιά και προς τα που θα κατευθυνθεί. Αν αυτό συμβεί από την πλευρά της θάλασσας με τα μελτέμια να πνέουν δυνατά το καλοκαίρι, θα ζήσουμε την απόλυτη καταστροφή.

Στο πλαίσιο της προστασίας αυτού του σημαντικού δασικού πνεύμονα, η πρόληψη είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη. Η πρόσβαση στο βουνό είναι σημαντικό κομμάτι αυτής της πρόληψης. Είναι προτιμότερο λοιπόν να κοπούν μερικές εκατοντάδες δέντρα για να σωθεί το δάσος ολόκληρο, αλλά και ανθρώπινες ζωές όπως στην περίπτωση μου, εκτός και αν θέλουμε να αποκλείσουμε την πρόσβαση σε περιπατητές και λοιπούς πραγματικούς λάτρεις της φύσης.

Με τη λογική ότι τα πράγματα πρέπει να μείνουν ως έχουν χωρίς καμία παρέμβαση, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν δρόμοι σε κανένα βουνό της Ρόδου, όπως π.χ. στον Προφήτη Ηλία. Ας το σκεφτούμε και ας προβληματιστούμε.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και τη δυνατότητα να εκφράσω δημοσίως τις ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ευχαριστίες μου σε ΟΛΟΥΣ όσοι βοήθησαν να είμαι σήμερα κοντά στην οικογένειά μου.

Με εκτίμηση,
Μιχάλης Κυριακόπουλος»