Μαρία Καρίκη: Τι συμβαίνει μετά από μια μεγάλη απογοήτευση;

Rodiaki NewsRoom

Γράφει η Μαρία Καρίκη

Ψυχολόγος, Msc

Κάθε άνθρωπος προχωράει στη ζωή του κουβαλώντας όνειρα, στόχους και προσδοκίες. Το γνωρίζει εξαρχής ότι, ίσως, δεν καταφέρει να τα υλοποιήσει όλα. Ωστόσο, θέλει να προσπαθήσει και να δοκιμάσει. Υπάρχουν, όμως, και φορές που μπορεί να έχει επενδύσει πάρα πολύ κόπο, χρόνο και δυνάμεις σε κάτι που επιθυμεί αρκετά και στο τέλος όχι μόνο να μην έρθει το αποτέλεσμα που θέλει, αλλά να συμβεί κάτι απρόβλεπτο που θα τον αιφνιδιάσει και θα τον απογοητεύσει πολύ! Το πώς αντιδρά ο καθένας μας μετά από μια έντονη απογοήτευση θα φανεί σε βάθος χρόνου, ανάλογα με το πόσο σημαντικό ήταν για εκείνον όλο αυτό που συνέβη.

Παρόλο που οι απογοητεύσεις θεωρούνται μέρος της ζωής, υπάρχουν, ωστόσο, κάποιες που μας επηρεάζουν βαθιά και μας στιγματίζουν για πολύ καιρό. Όταν κάποιος στόχος που επιθυμούμε διακαώς δεν πετύχει, υπάρχει κίνδυνος να πληγεί η αυτοπεποίθησή μας και η αίσθηση της αυτοαξίας μας. Απογοητευόμαστε τόσο πολύ που μπορεί να γεμίσουμε με αμφιβολίες για τον εαυτό μας και για κάποιο διάστημα να μη θέλουμε να ξαναπροσπαθήσουμε. Κάνουμε άθελά μας γενικεύσεις και μπορεί να αρχίσουμε να πιστεύουμε ότι ό,τι κι αν προσπαθήσουμε από εδώ και πέρα ίσως και να έχει παρόμοια κατάληξη. Διστάζουμε, αποφεύγουμε όσο συνεχίζει και μας κυριεύει ο φόβος της πιθανής επόμενης αποτυχίας.

Εκτός από τους στόχους, απογοήτευση μπορεί να νιώσουμε και από τους σημαντικούς για εμάς ανθρώπους. Μέσα σε κάθε σχέση που κρατάει καιρό, ο καθένας έχει δεθεί συναισθηματικά με τον άλλο και έχει ζήσει στιγμές μαζί του. Έχει ανοιχτεί, έχει εμπιστευθεί και έχει συνηθίσει την παρουσία του άλλου ατόμου στη ζωή του. Όταν για κάποιο λόγο συμβαίνει κάτι που εκπλήσσει με άσχημο τρόπο τον ένα από τους δύο, η σχέση δεν μπορεί να μείνει η ίδια. Η απογοήτευση μπορεί να έρθει μετά από ένα ψέμα, μια άσχημη συμπεριφορά, μια αποκάλυψη, μια παρεξήγηση. Ανάλογα με το πόσο σημαντικός είναι για εμάς ο άνθρωπος που μας απογοητεύει, θα είναι και το μέγεθος των συναισθημάτων που θα εκλυθούν. Η μεγάλη απογοήτευση που θα νιώσουμε κάποια στιγμή από κάποια άτομα γύρω μας, μπορεί να είναι και η πιο δύσκολη κατηγορία.

Απογοήτευση, ωστόσο, μπορεί να νιώσουμε και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Όταν δεν προσπαθούμε αρκετά, όταν κάνουμε επιλογές που μας κάνουν ζημιά, όταν παραμένουμε στάσιμοι, όταν παραμελούμε τα θέλω και τα όνειρά μας, όταν δεν αναγνωρίζουμε πώς γίναμε κάτι που δεν είμαστε πραγματικά, τότε νιώθουμε μια εσωτερική ματαίωση. Τα αδιέξοδα, η καταπίεση, οι συμβιβασμοί, οι εκπτώσεις, ο φόβος, το άγχος ίσως μας έχουν οδηγήσει στο να ζούμε μια ζωή που δεν μας ευχαριστεί. Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, στεναχωριόμαστε, αλλά και θυμώνουμε με τον εαυτό μας. Μας στεναχωρεί ο χρόνος που πέρασε μέχρι να το καταλάβουμε και μας θυμώνει η συνήθεια που μας έχει απορροφήσει και η αδράνειά μας...

Κάθε απογοήτευση εγείρει πολλαπλά συναισθήματα εντός μας. Ανάλογα με το πόσο είχαμε επενδύσει σε αυτό που μας απογοήτευσε και ανάλογα με το πόσο ευαίσθητοι είμαστε από τη φύση μας, θα πάρει καιρό μέχρι να ανακάμψουμε ψυχολογικά. Μπορεί για αρκετό χρόνο μετά να θέλουμε να απομονωθούμε από όλους και όλα, μπορεί να μας νευριάζουν τα πάντα, μπορεί να μην έχουμε διάθεση να κάνουμε αυτά που συνήθως κάναμε. Η θλίψη, η μελαγχολία, αλλά και ο θυμός είναι συνήθως τα κυρίαρχα συναισθήματα. Μαζί με τα συναισθήματα ξεπροβάλλουν και πολλά “γιατί”, που δυστυχώς δεν απαντιούνται όλα. Αυτό που πονάει περισσότερο είναι αυτό που δεν περίμενε “με τίποτα” το ίδιο το άτομο να συμβεί.

Μετά από κάθε μεγάλη απογοήτευση, δεν είμαστε οι ίδιοι. Κάτι μέσα μας έχει αλλάξει. Η ίδια η εμπειρία μας κάνει να αναθεωρήσουμε μέσα μας κάποια πράγματα που μέχρι πρότινος τα πιστεύαμε αλλιώς. Γινόμαστε πιο κλειστοί, πιο επιφυλακτικοί, πιο προσεκτικοί. Επειδή, συνειδητά και μη, δεν θέλουμε να ξαναπεράσουμε τον πόνο και τη θλίψη που περάσαμε, ξυπνούν αμυντικές συμπεριφορές που μας ακολουθούν για καιρό. Ίσως, οι επόμενοι άνθρωποι, που θα συναντήσουμε, δυσκολευτούν να αποκωδικοποιήσουν τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις μας.

Μπορεί να εκλαμβάνουν από μας μια σκληρότητα, μια αδιαφορία, μια καχυποψία, μια αποστασιοποίηση χωρίς να γνωρίζουν ότι όλα αυτά μπορεί να συνδέονται με παρελθούσες απογοητεύσεις. Η κάθε δυνατή απογοήτευση κρύβει πίσω της ένα τραύμα, μια πληγή. Αντί να βιαστούμε να το συγκαλύψουμε, καλό θα ήταν να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας να το επουλώσει, χωρίς να διαβρωθούμε εμείς οι ίδιοι, χωρίς να επιτρέψουμε στον πόνο να μας κάνει κάποιον άλλο...!

Η απογοήτευση πράγματι ζορίζει τον άνθρωπο που τη βιώνει. Ταυτόχρονα, όμως, μπορεί να τον κάνει πιο δυνατό, πιο προετοιμασμένο να αντιμετωπίζει τα απρόοπτα από τη ζωή και να μαθαίνει από αυτά... Άλλωστε, όσοι και όσα μας απογοήτευσαν, ίσως τελικά να μην είχαν θέση στη ζωή μας!