Ρόδος: Ακυρώθηκε πλειστηριασμός και «σώθηκε» η κατοικία πενταμελούς οικογένειας

Ελευθερία Πελλού

Στη δικαιοσύνη προσέφυγε πενταμελής οικογένεια στη Ρόδο για να «σώσει» την κύρια και μοναδική κατοικία της, καταφέρνοντας τελικά να ακυρωθεί ο πλειστηριασμός.

Συγκεκριμένα, με την 639/2025 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, ακυρώθηκε αναγκαστική κατάσχεση της μοναδικής και κύριας κατοικίας της οικογένειας, λόγω καταχρηστικότητας της ρήτρας παρέκτασης αρμοδιότητας (ΓΟΣ).

Οι συμπολίτες μας, δια της δικηγόρου τους, κας Κατερίνα Βολονάκη, προσέφυγαν στη δικαιοσύνη, ασκώντας ανακοπή κατά της κατάσχεσης, τον Μάιο του 2025.

Η κατάσχεση στηρίχθηκε σε διαταγή πληρωμής που εκδόθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης, η σύναψη του στεγαστικού δανείου έλαβε χώρα στη Ρόδο στις 03/02/2006 και μεταξύ των όρων περιλάμβανε και τη ρήτρα της κατά τόπον αρμοδιότητα των Δικαστηρίων των Αθηνών.

Το Δικαστήριο έκανε δεκτό τον λόγο της ανακοπής περί καταχρηστικότητας του όρου αυτού, γιατί δεν αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των μερών (όπως απαιτείται κατά τις διατάξεις των άρθρων 42 και 43 ΚΠολΔ).

Με τις άνω ρήτρες απονέμεται τοπική αρμοδιότητα και στα Δικαστήρια των Αθηνών, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν αναρμόδια για την έκδοση της διαταγής πληρωμής, όσο και για κάθε άλλη διαφορά προερχόμενη εκ των άνω συμβάσεων καθώς οι συμπολίτες μας, δεν συνδέονται ουδόλως με την Αθήνα όπου δεν έχουν ούτε κατοικία ούτε διαμονή, ενώ και ο τόπος σύναψης της δανειακής σύμβασης και των πρόσθετων πράξεων αυτής είναι η Ρόδος.

Η συγκεκριμένη ρήτρα παρέκτασης της αρμοδιότητας συνιστά ΓΟΣ καταχρηστικό και άρα άκυρο κατά τη διάταξη του άρθρου 2 Παρ. 6 του Ν. 2251/1994 «περί προστασίας των καταναλωτών», δεδομένου ότι δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε εύλογο συμφέρον της τράπεζας, αντιθέτως προκαλεί μη αναγκαία επιβάρυνση στους δανειολήπτες, καθόσον αναφορικά με τη δικαστική διάφορα που υπάγεται στην αρμοδιότητα των Δικαστηρίων της Ρόδου, οι δανειολήπτες, που είναι κάτοικοι Ρόδου, εξαναγκάζονται να απευθύνονται στα δικαστήρια των Αθηνών, γεγονός το οποίο δυσχεραίνει την υπεράσπιση των συμφερόντων τους αναφορικά με την υπόθεση πέραν της οικονομικής επιβάρυνσης που τους επιφέρει η ανωτέρω ρήτρα παρέκτασης.

Η έλλειψη τοπικής αρμοδιότητας του εκδώσαντος τη διαταγή πληρωμής Δικαστή επιφέρει την ακύρωση της, λόγω διαδικαστικού απαράδεκτου, ανεξαρτήτως ύπαρξης δικονομικής βλάβης των δανειοληπτών. Επακόλουθο της ακυρότητας της διαταγής πληρωμής είναι η ανυπαρξία εκτελεστού τίτλου για την εκτελεστική διαδικασία, και ως εκ τούτου , η ακυρότητα των πράξεών εκτέλεσης οι οποίες βασίστηκαν σε αυτή.

Το Δικαστήριο καταδίκασε την τράπεζα στα δικαστικά έξοδα των οφειλετών τα οποία όρισε σε 500 ευρώ.