«Η κοινωνία που αντιστέκεται», είναι ίσως το συμπέρασμα που βγαίνει από την προχθεσινή συζήτηση για το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Ρόδου, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
«Η κοινωνία που αντιστέκεται», είναι ίσως το συμπέρασμα που βγαίνει από την προχθεσινή συζήτηση για το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Ρόδου, στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
Απέναντι σε επιτρόπους, επιτροπές, νόμους, κωλύματα και αδιέξοδα, μια χούφτα άνθρωποι,
εργαζόμενοι και μη στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., μιλούν για θέατρο, για πολιτισμό, για τέχνη.
Προτιμούν να μείνουν απλήρωτοι παρά να βολευτούν σε άλλες θέσεις και να διαλυθεί το Θέατρο. Ως πότε, όμως; Ως πότε θα αντιστέκονται όταν απέναντι σ αυτά που αγαπούν και ξέρουν να κάνουν μπαίνουν αμείλικτα οι πιστωτικές κάρτες, τα δάνεια, η ίδια η ζωή;
«Και να μου δώσετε τα λεφτά μου εγώ θα τα χαρίσω, φθάνει να μείνει το Θέατρο ανοιχτό!», είπε, προχθές, στο δημοτικό συμβούλιο 60χρονος ζωγράφος, απλήρωτος επί εννέα μήνες εργαζόμενος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.
«Το θέατρο του παραλόγου»-όπως ειπώθηκε προχθές το βράδυ-θα είναι, άραγε, η τελευταία παράσταση που θα παρακολουθήσουμε να παίζεται για το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.;
Κυρ.Π.