Συγκλονιστική επιστολή της οικογένειας του Ορέστη

Να κλείσει το στρατιωτικό νοσοκομείο ζητάει η οικογένεια Παπαγεωργίου, ενώ ευχαριστούν όλους όσους συμπαραστάθηκαν στην τραγωδία τους.

Συγκλονιστική είναι η επιστολή της οικογένειας του άτυχου οπλίτη Ορέστη Παπαγεωργίου, που δόθηκε χθες στην δημοσιότητα. Η οικογένειά του, ευχαριστεί με την επιστολή όλους όσους της συμπαραστάθηκαν στην τραγωδία που έζησαν, και παράλληλα καταθέτει δύο προτάσεις και συγκεκριμένα: - Πρώτον να κλείσει το Στρατιωτικό νοσοκομείο Ρόδου διότι δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες. -Δεύτερον να επανδρωθούν τα περιφερειακά στρατιωτικά νοσοκομεία από το προσωπικό που θα απελευθερωθεί από το 401 στρατιωτικό νοσοκομείο. Ειδικότερα, στην επιστολή της η οικογένεια του Ορέστη Παπαγεωργίου, αναφέρει τα εξής: «Θέλουμε να απευθύνουμε αυτή την επιστολή στους συγγενείς και φίλους, γνωστούς και άγνωστους δικούς μας και του παιδιού μας, του Ορέστη. Θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε για τη συμπαράστασή σας στη θλίψη μας για την απώλεια του γιου μας και αδελφού. Αυτές τις ώρες τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να εκφράσουν αυτό που νιώθουμε. Θέλουμε όμως να γνωρίζετε ότι η παρουσία σας και η συμμετοχή σας στο πένθος για τον Ορέστη μάς ανακουφίζει και σας ευχαριστούμε όλους πάρα πολύ. Υπάρχουν μέσα μας και αυτά που ονομάζονται θυμός, οργή, απογοήτευση, ενοχή. Γι' αυτά τα συναισθήματα πιστεύουμε ότι τη λύση τη δίνει ο «διάλογος» που κάνει ο καθένας με τη συνείδησή του. Δεν μπορούμε όμως να μη συγκρίνουμε τη συμπεριφορά, ανθρώπινη και επιστημονική των εντατικολόγων του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου με την αντίστοιχη κάποιων που κρύφτηκαν πίσω από τα συνδικαλιστικά τους δικαιώματα - ο Ιπποκράτης δεν προέβλεψε αυτή την πτυχή. Πολλοί γνωστοί, φίλοι και συγγενείς μάς προτρέπουν για υποβολή μηνύσεων, διεκδίκηση αποζημιώσεων και απόδοση δικαιοσύνης. Η οικογένεια του Ορέστη δεν έχει πρόθεση να κάνει τίποτε απ' όλα αυτά. Αντί για μηνύσεις, καταθέτουμε δύο προτάσεις που, ίσως, βοηθήσουν να μη φύγει άλλος «Ορέστης». Η πρώτη αφορά στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ρόδου. Η δεύτερη στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Όσο αφορά στο πρώτο, προτείνουμε να κλείσει αμέσως. Το όνομα Νοσοκομείο γι' αυτό το κτίριο του 1920 είναι ντροπή. Υπολείπεται σε υποδομή και εξοπλισμό και από το πιο υποτυπώδες Κέντρο Υγείας. Οι δυνατότητές του δεν καλύπτουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες που απαιτεί η σύγχρονη ιατρική περίθαλψη. Προτείνουμε να ενταχθεί το προσωπικό του στο Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου και να νοσηλεύονται εκεί οι στρατευμένοι. Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή και από ιατρική άποψη και από οικονομική. Επίσης, και για το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου υπάρχει ωφέλεια, αφού η υποστελέχωση είναι το κύριο πρόβλημα που το χαρακτηρίζει σήμερα. Η δεύτερη πρόταση αφορά στο 401 Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Εδώ παρατηρήσαμε την αντίθετη εικόνα από την προηγούμενη. Επαρκής αριθμός ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και εξοπλισμός τελευταίας γενιάς. Αλλά και μεγάλο ποσοστό ασθενών που δεν ανήκουν στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά είναι πολίτες, προφανώς συγγενείς των μονίμων στρατιωτικών, Η πρότασή μας είναι να επανδρωθούν τα περιφερειακά στρατιωτικά Νοσοκομεία από το προσωπικό που θα ελευθερωθεί και οι συγγενείς των στρατιωτικών θα πρέπει να λαμβάνουν την ιατρική περίθαλψη που έχουμε κι όλοι εμείς, όσοι δεν υπηρετούμε στις Ένοπλες Δυνάμεις. Κλείνουμε αυτή την επιστολή με αναφορά σ' αυτό που ο Ορέστης τίμησε με τη στάση της ζωής του: Τη φιλία Την τίμησε όσο λίγοι, με πράξεις που μας κάνουν περήφανους και φυσικά τη γεύτηκε και ο ίδιος, γιατί η φιλία είναι ανταποδοτική. Ο γιος μας και αδελφός έβγαλε το ΕΓΩ από την ζωή του και έβαλε το ΕΜΕΙΣ. Αυτό το ΕΓΩ που η σύγχρονη ζωή μας επέβαλε και είναι υπεύθυνο σε μεγάλο βαθμό για την επιδείνωση της ποιότητας της ζωής μας. Αυτό το ΕΜΕΙΣ που σήμερα πρέπει να περάσει τουλάχιστον στις νέες γενιές. Αυτό ο Ορέστης το έκανε πράξη και στάση ζωής στα 20 τεράστια χρόνια που έζησε. Ήταν πολύ πλούσιος. Απίστευτα πλούσιος. ΜΙΔΑΣ. Γιατί είχε φίλους. Αυτό κρατάμε από το δάσκαλό μας, το γιο μας και αδελφό, στην καρδιά μας. Σε ευχαριστούμε Ορέστη. Η μητέρα, ο πατέρας και η αδελφή του Δάφνη Μαυράκη Βασίλης Παπαγεωργίου Δανάη Παπαγεωργίου»