Ο καπετάνιος των φτωχών!

Ο μουσουλμάνος ψαράς που χαρίζει τόνους ψάρια στην εκκλησία!

Για το μουσουλμάνο που χαρίζει τόνους ψάρια κάθε γιορτή του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα, έχω ακούσει πολλά. Τόνοι ψάρια που πιάνει με τα καΐκια του και μοιράζει μαζί με τον παπά Χρήστο έξω από τον ιερό ναό, αυτός ο μουσουλμάνος ψαράς δίπλα στον ορθόδοξο παπά.

Είναι στις θάλασσες από πέντε χρονών, κι από παιδάκι έβλεπε τον Οσμάν τον πατέρα του να ψαρεύει και να χαρίζει τα ψάρια στον κόσμο, και τη μάνα του τη Χατικέ να μαγειρεύει για όλους στις τράτες.

Μια ανοιχτή καρδιά είναι ο Τσετίν Καραοσμάν, ένα χαμόγελο ψυχής που αγαπά όλο τον κόσμο, κι όλος ο κόσμος τον αγαπά γιατί μόνο έτσι πάει το πράγμα. Το ραντεβού μας έγινε στο γρι γρι του στο καρνάγιο, κι ήταν μαζί και τα παιδιά του, όλοι ψαράδες ακόμη και τα κορίτσια του!



Στη Ρόδο γεννηθήκατε!
Εγώ εδώ, οι γονείς εδώ, τα πάντα... Πολυμελής οικογένεια, εννιά παιδιά ήμασταν πέντε αγόρια, τέσσερα κορίτσια.

Και πως ξεκινήσατε να προσφέρετε και να το κάνετε συστηματικά;
Είμαι τέτοιος χαρακτήρας που κι εγώ να μην έχω θα βοηθήσω όλο τον κόσμο. Το κανα καμιά 20αριά χρόνια και για την Κάρπαθο. Κάθε 25 Μαρτίου έπαιρνα τα ψάρια εκεί, μένουλα τους έδινα. Τώρα έχω επτά χρόνια να πάω, αλλά πριν τρία χρόνια πήγα πάλι, οι γυναίκες μαγειρεύουν για όλους τα ψαράκια, τα κάνανε μαρινάτα εκεί στο χωριό μετά την εκκλησία. Δυό μέρες καθόμουν, έπιανα άφθονα ψαράκια, είμαι δραστήριος στη δουλειά. Έχω το γρι-γρι, έχω δυό διχτυάρικα και χθες έριξα στη θάλασσα ακόμα ένα, το “Νικόλαος”.

Κι όλη σας η οικογένεια είναι ψαράδες!
Κι ο πατέρας μου ο Οσμάν ήταν ψαράς και καλός ψαράς. Τότε τραβούσανε από τη στεριά οι τράτες και έδινε σε όλο τον κόσμο που ερχόταν να τον βοηθήσει, να του τραβήξει τα δίχτυα.

Θα πρέπει να είστε καλός ψαράς!
Έ, κληρονομιά είναι από τον πατέρα μου. Εγώ προχωρώ και μου μιλούν, με χαιρετά όλος ο κόσμος από το μικρό μέχρι το μεγάλο. Η μαμά μου εμαγείρευε για 50 άτομα σε καζάνια με τα ξύλα, για όλους που δουλεύανε με τις τράτες... Εζύμωνε, έδινε... Γι αυτό άνοιξε η καρδιά μου και το κάνω κι εγώ. Άκουγα τον πατέρα μου, τη μάνα μου: “να δίνεις, να βοηθάς, αυτός που δουλεύει μαζί σου να πληρωθεί, να μην τον αδικήσεις”...

Η προσφορά σας είναι γνωστή, κάθε πότε δίνετε ψάρια;
Εδώ και του Ευαγγελισμού και των Βαΐων δίνω στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα. Φέτος δώσαμε δυόμιση τόνους ψάρια σε 240 φελιζόλ και του Ευαγγελισμού δώσαμε 400 κιλά, δεν ήταν καλός ο καιρός. Τα δώσαμε με τον παπά Χρήστο, να ΄ναι καλά. Και στο Γηροκομείο δίνουμε καμιά φορά και στο ορφανοτροφείο... Εννιά χρόνια είμαστε με τον παπά Χρήστο.

Πώς έγινε αυτό το δέσιμο μεταξύ εσάς που είστε μουσουλμάνος κι ενός ορθόδοξου παπά;
Γνωριστήκαμε με τον παπά Χρήστο εδώ στην Κολόνα. Μια μέρα είχα άφθονα ψάρια, του είπα “τι να τα κάνω; ” μου λέει “φέρτα στην εκκλησία να τα δώσουμε στους φτωχούς”. Από τότε κάθε χρόνο δυό φορές τα δίνω. Κι εσύ τώρα θα το πιστέψεις αυτό; Την ημέρα του Ευαγγελισμού που γιορτάζουν και τα καΐκια μου μπορεί άλλη μέρα να βγάλω πέντε κιλά ψάρια, αλλά εκείνη την ημέρα να βγάλω άφθονα, τελαριές... Το καΐκι να είναι πατημένο στα ψάρια. Κι αν ήταν μια φορά θα λεγα “έτυχε”, αλλά όσα χρόνια κι αν το κάνω γεμίζει ψάρια.



Δεν πουλάτε εκείνες τις ημέρες;
Δεν πουλάω, 365 μέρες έχει ο χρόνος. Τι να πουλήσω, να κονομήσω επειδή εκείνες τις δυό μέρες όλοι τρώνε ψάρι; Χρόνια είμαι στα ίδια, έκανα τα σκάφη μου, τρία σκαφάκια έχω, το σπιτάκι μου, τα παιδιά μου γιατί τι είναι και τα λεφτά; Σήμερα δεν έχεις αύριο πας και δουλεύεις και έχεις. Φίλους να ΄χεις, υγεία να ΄χεις, αυτά... Τα λεφτά είναι η καρδιά. Να περνάς στον κόσμο και να σου λένε “γεια σου καπετάνιο”, αυτή είναι η καρδιά για μένα. Εγώ όπου και να πάω όσο μ΄ αγαπάει ο κόσμος δεν αγαπάει εσένα. Να χτυπήσει ένα τηλέφωνο, αν είναι σκάφος αλλουνού, κι έχει πέσει έξω εγώ θα πάω να το τραβήξω. Συνηθίζουν και τα παιδιά μου κι ακολουθούν το παράδειγμα κι αυτά. Όλα από την οικογένεια είναι...

Έχουν ψάρια οι θάλασσες, τι ψάρια συναντάμε στις θάλασσες της Ρόδου;
Άμα δουλεύεις και πας στη δουλειά σου ακόμα και με τις κακοκαιρίες και τα εργαλεία σου είναι σωστά δεν θα σ΄ αφήσει η θάλασσα έτσι. Βγάζει μπαρμπούνι, κουτσομούρα, συναγρίδα, αλλά πιο πολύ βγάζει κολιό, γόπα, κανένα αστακό, σκάρους, γερμανούς... Από πέντε χρονών παιδάκι είμαι μες τη θάλασσα, κι όλα τα παιδιά μου ψαράδες ακόμα και οι κόρες μου να σου πω.



Εσείς ο ίδιος πιο ψάρι τρώτε;
Εμείς οι θαλασσινοί τρώμε πάντα αλμυρό. Φτιάχνουμε το δικό μας μεζεδάκι. Και τα φρέσκα ψάρια όλα είναι νόστιμα.

Τα καΐκια σας τα ονομάσατε “Ευαγγελίστρια”, αλλά δεν είστε Χριστιανός!
“Ευαγγελίστρια I”, “Ευαγγελίστρια II”, “Ευαγγελίστρια ΙΙΙ”, γιατί κι εγώ τι είμαι; Εδώ υπηρέτησα, εδώ γεννήθηκα, εδώ τα παιδιά μου και τώρα φεύγει και ο τελευταίος φαντάρος. Τον Θεό άλλος τον λέει έτσι, άλλος αλλιώς, κι εγώ τώρα πίστεψα και λέω “αυτός είναι ο Θεός”. Κι ο Θεός είναι αγάπη. Έχω κι εγώ ταξίματα, στη θάλασσα περπατώ. Και στον Πανορμίτη έχω ταξίματα, στις δυσκολίες λέω “σώσε με”...