Ο «Δωδεκανήσιος» Ναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης και η τεράστια προσφορά του

Rodiaki NewsRoom

Του Ηλία Κ. Κυπραίου
Πολιτευτή Δωδεκανήσου

Στη«Ροδιακή» της 7.10.2017, διάβασα για το χρονικό της κατά το έτος 1958, φιλοτέχνησης και τοποθέτησης της προτομής του πρώτου Έλληνα στρατιωτικού διοικητή Δωδεκανήσου Ναυάρχου Περικλή Ιωαννίδη, ο οποίος, με το κύρος και τον πανελλήνιο σεβασμό που ενέπνεε, ως εξέχουσα προσωπικότητα, έθεσε, κατά την καθοριστική εκείνη περίοδο, τις βάσεις για τη ρωμαλέα ανάπτυξη της Δωδεκανησιακής Οικονομίας, με τη λήψη καινοτόμων και τολμηρών δημοσιονομικών μέτρων, τα οποία σεβάστηκαν και ακολούθησαν όλες ανεξαιρέτως οι μετέπειτα κυβερνήσεις, ενώ όσοι έχουν τώρα την ευθύνη των χειρισμών των κρισίμων προβλημάτων της Δωδεκανήσου, θα πρέπει να εξηγήσουν αυτά που συμβαίνουν σήμερα.

Ο Ναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης (1881-1965) αποτέλεσε την πλέον επιτυχή επιλογή του Βασιλέως Παύλου για να παραλάβει τα Δωδεκάνησα από τους Συμμάχους και να οριστεί ως ο πρώτος Έλληνας Στρατιωτικός Δωδεκανήσου, προκειμένου να επιδοθεί, με όλες του τις δυνάμεις, στην εδραίωση και κατοχύρωση της Ελληνικής Κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα, καθ’ όλη τη διάρκεια της Διοίκησής του.
Ήτο σύζυγος της πριγκίπισσας Μαρίας, αδελφής του Στρατηλάτη Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄, πατέρα του Βασιλέως Παύλου και παππού του Βασιλέως Κωνσταντίνου Β’, ο οποίος φέρει και το όνομά του.

Ο Ναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με απόλυτη συναίσθηση της βαριάς ευθύνης που έφερε υπό την ιδιότητά του ως θείου του Βασιλέως Παύλου, άσκησε, εμπράκτως και όχι διακοσμητικώς, τα καθήκοντα του Στρατιωτικού Διοικητή Δωδεκανήσου, με χρηστή και άμεμπτη διοίκηση, ενεργώντας με ρεαλισμό και χωρίς αυταπάτες και παρακάμπτοντας την αποκρουστική μάστιγα των μανδαρίνων και της γραφειοκρατίας, από την οποία κατόρθωσε τον άθλο να απαλλάξει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα Δωδεκάνησα, χωρίς να περιμένει την επιφοίτηση και την εξ ύψους βοήθεια για την επίλυση των προβλημάτων.

Την αμισθί προσφορά των υπηρεσιών του συμπλήρωνε και με δικά του χρήματα, τα οποία προέρχονταν από τη μεγάλη οικονομική άνεση που του επέτρεπε η τεράστια περιουσία της συζύγου του Μεγάλης Δούκισσας της Ρωσίας Πριγκίπισσας Μαρίας.

Η Πριγκίπισσα Μαρία (1876-1940) ήτο η χήρα του Μεγάλου Δούκα της Ρωσίας Γεωργίου Μιχαήλοβιτς (1871-1919), απευθείας απόγονου του Οίκου των Ρομανώφ, οι οποίοι μετέπειτα απέκτησαν τον τίτλο των Τσάρων.

Ο Μέγας Δούκας Γεώργιος Μιχαήλοβιτς εκτελέστηκε το 1919, όπως άλλωστε και όλη η οικογένεια των Τσάρων, η δε Μεγάλη Δούκισσα Μαρία, μόλις άρχισε η κομμουνιστική επανάσταση το 1917, είχε την πρόνοια να διαφύγει από τη Ρωσία και να διασώσει την τεράστια κινητή της περιουσία σε χρυσό και κοσμήματα, όταν η ακίνητη περιουσία της άρχισε σταδιακά να καταλαμβάνεται από τους μετριοπαθείς σοσιαλιστές του Κερένσκι, ο οποίος στη συνέχεια ανατράπηκε από τον Λένιν.

Μέρος αυτού του χρυσού επένδυσε στην Ελλάδα, αγοράζοντας διάφορα ακίνητα. Όπως οι πραγματικοί Ευπατρίδες, ο Ναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, δεν επηρεάστηκε από τον εμφύλιο του 1946-1949 και αγκάλιασε όλο τον Λαό με τη δική του πατρική αγάπη.

Στο σύντομο χρονικό διάστημα της γόνιμης Διοίκησής του (1947-1948) θα αναφέρουμε ενδεικτικά τις παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά, ανεξαιρέτως και χωρίς διακρίσεις, τη χορήγηση δωρεάν χαρτιού στις εφημερίδες των μικρών νησιών, παρ’ όλη τη σκληρή αντιπολίτευση που έκαναν, διακηρύσσοντας ότι το φρόνημα είναι ελεύθερο και διώκεται μόνο η παράνομη πράξη.

Κορυφαίο έργο του είναι η δημιουργία του Ιστορικού Αρχείου Δωδεκανήσου, στο οποίο είναι συγκεντρωμένα, σε μια ενιαία ενότητα, τα ιστορικά αρχεία των νησιών της Δωδεκανήσου. Δικό του έργο είναι επίσης και η εισαγωγή του Αστικού Κώδικα στη Δωδεκάνησο σε έναν κομψό και με καλαισθητική βιβλιοδεσία τόμο, αφιερωμένο στον κουμπάρο του Δήμαρχο Κώστα Κυπραίο.

Αυτή η καλαίσθητη και σπάνια σήμερα έκδοση πραγματοποιήθηκε με προσωπική δαπάνη του Ναυάρχου, η δε σύνταξη, επιμέλεια και προσαρμογή στα νέα δεδομένα της Δωδεκανήσου έγινε από επιστημονική ομάδα, υπό τον διακεκριμένο νομικό Ιωάννη Ν. Δόξα και φέρει τον τίτλο «Έκδοσις επί τη επισήμω κυρώσει της προσαρτήσεως της Δωδεκανήσου εις την Μητέρα Πατρίδα – Αθήνησι κατά Μάρτιον 1948».
Έργο του Ναυάρχου Περικλή Ιωαννίδη είναι και η ίδρυση του δημοτικού φαρμακείου στη Σύμη, με εισήγηση του προσωπικού του φίλου και κουμπάρου του Δημάρχου Κώστα Κυπραίου. Το δημοτικό φαρμακείο παρείχε δωρεάν φάρμακα και φαρμακευτικό υλικό σε όλους τους κατοίκους, χωρίς εισοδηματικά κριτήρια.
Επίσης, καθ΄όλη τη διάρκεια της Διοίκησής του, παρείχοντο δωρεάν τα άλευρα στους κατοίκους της Σύμης, πάντα με εισήγηση του Δημάρχου Κώστα Κυπραίου. Περαίνοντας αυτό το σύντομο αφιέρωμα στον σεβαστό μου νονό Ναύαρχο Ιωαννίδη, ο οποίος μου χάρισε τη χρυσή ταμπακιέρα και την καπνοσύριγγα από τον Οίκο των Ρομανώφ, θα ήθελα να αναφέρω, για την ιστορική αλήθεια, ότι αρχική πρόθεση του δημοτικού συμβουλίου ήτο να τοποθετηθεί η προτομή του εντός του κτηρίου της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.

Ο Ναύαρχος εξέφρασε την επιθυμία να υπάρχει η προτομή του σε εξωτερικό χώρο και η επιθυμία του αυτή διαβιβάστηκε μέσω του φίλου και κουμπάρου του Δημάρχου Κώστα Κυπραίου και έτσι αποφασίστηκε η τοποθέτηση της προτομής στη θέση που βρίσκεται σήμερα.