Άντριου Λιβέρης. Ένας Έλληνας (από το Καστελλόριζο) για δύο προέδρους

Άντριου Λιβέρης. Ένας Έλληνας (από το Καστελλόριζο) για δύο προέδρους

Άντριου Λιβέρης. Ένας Έλληνας (από το Καστελλόριζο) για δύο προέδρους

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 319 ΦΟΡΕΣ

Του
Γιώργου Κανελλόπουλου
από τα ΝΕΑ

«Το ότι μεγάλωσα μέσα σε μια οικογένεια ελλήνων μεταναστών μού επέτρεψε να βρω την ισορροπία στο να είμαι Αγγλοσάξονας στο σχολείο και Έλληνας στο σπίτι», είχε πει ο Άντριου Λιβέρης.

Ο 64χρονος Ελληνοαυστραλός φαίνεται πράγματι ότι κατάφερε να βρει τη σωστή ισορροπία, αφού διατέλεσε για πάνω από μία δεκαετία διευθύνων σύμβουλος της DowDuPont, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες χημικών στον κόσμο με περισσότερους από 55.000 εργαζομένους και παρουσία σε 160 χώρες.

Στην πολύ πετυχημένη καριέρα του για τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες στη συγκεκριμένη εταιρεία αναδείχτηκε ως ένας από τους κορυφαίους μάνατζερ στον κόσμο ολοκληρώνοντας ένα από τα μεγαλύτερα ντιλ όλων των εποχών -τη συγχώνευση της DuPont και της Dow- συνολικής αξίας άνω των 130 δισ. δολαρίων. Επίσης οδήγησε την Dow με ασφάλεια στους δύσκολους καιρούς της μεγάλης χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 καταφέρνοντας να ηγηθεί με μεγάλη επιτυχία ενός κολοσσού που κατασκευάζει τα πάντα όσον αφορά τα χημικά -από συστατικά για καλλυντικά μέχρι υλικά συσκευασίας και υγρά φρένων αυτοκινήτων.

Τώρα ο βετεράνος αυτός του κλάδου ετοιμάζεται να αποχωρήσει από την εταιρεία παραδίδοντας τη σκυτάλη στους διαδόχους του. Ο ίδιος όμως υπόσχεται ότι δεν θα παραμείνει αδρανής, αφού δεν αποκλείει να ασχοληθεί ξανά με το επιχειρείν ή ακόμη και να κάνει καριέρα στην πολιτική.

Ο Αντριου Λιβέρης είναι εγγονός έλληνα μετανάστη, ο οποίος έφτασε στο Ντάρουιν της Αυστραλίας το 1915 με εμπορικό πλοίο και αποφάσισε να μείνει εκεί για πάντα. Ο ίδιος γεννήθηκε το 1954 στο Ντάρουιν, εκεί όπου η οικογένειά του διατηρούσε πετυχημένη κατασκευαστική εταιρεία. Ο πατέρας του πέθανε όταν ο Άντριου ήταν μόλις 15 ετών, με αποτέλεσμα να βρει τον δικό του μέντορα στο πρόσωπο του θείου του “Λες” Λιβέρη.

Το 1974 ο κυκλώνας Τρέισι έπληξε καίρια τις δραστηριότητες της οικογένειας στην περιοχή, με συνέπεια όλοι να αποφασίσουν να μετακομίσουν στο Μπρισμπέιν. Εκεί ο Άντριου Λιβέρης φοίτησε με υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ, όπου πήρε πτυχίο Χημικού Μηχανικού. Τότε ένας από τους καθηγητές του παρακίνησε τον νεαρό Λιβέρη να αναζητήσει εργασία σε αμερικανικές εταιρείες επειδή θεωρούνταν ότι προσφέρουν καλύτερες ευκαιρίες. Το 1976 εντάχθηκε στο δυναμικό της Dow Chemical στην Αυστραλία και άρχισε να εργάζεται στη Μελβούρνη.

Στη συνέχεια πήρε προαγωγή και πέρασε μεγάλο μέρος της καριέρας του στην Ασία. Μόνο στο Χονγκ Κονγκ έμεινε 14 χρόνια, ενώ διατέλεσε επίσης γενικός διευθυντής της εταιρείας στην Ταϊλάνδη. Ακολούθως έγινε επικεφαλής όλων των δραστηριοτήτων της Dow Chemical στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Το 2004 ανέλαβε καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας. Το 2006 απέκτησε και το αξίωμα του προέδρου.

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος το 2014 στην εφημερίδα “The Australian”, στόχος της ζωής του ήταν να γίνει γενικός διευθυντής της Dow Australia. Όμως κατάφερε να πάρει ακόμη μεγαλύτερη προαγωγή και κατευθύνθηκε στις ΗΠΑ, όπου κατέλαβε τελικά το ανώτατο αξίωμα στην εταιρεία. Ο Αντριου Λιβέρης και η σύζυγός του Πόλα έχουν τρία παιδιά και ζουν σήμερα στο Μίσιγκαν.

Όντας υπέρμαχος της ισχυρής βιομηχανίας για την αέναη ανάπτυξη μιας οικονομίας, το 2010 τοποθετήθηκε ως σύμβουλος στην ειδική επιτροπή για τις εξαγωγές από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα. Στόχος της επιτροπής αυτής ήταν η αύξηση των εξαγωγών, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η ενίσχυση της ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας.

Το 2011 μπήκε στους επικεφαλής άλλης επιτροπής του Ομπάμα για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε διάφορους κλάδους βιομηχανικής παραγωγής. Κατά τη διάρκεια της μακράς καριέρας του είχε την ευκαιρία να γνωρίσει μερικούς από τους μεγαλύτερους ηγέτες του κόσμου.
Τον Δεκέμβριο του 2016, του ζητήθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ να ηγηθεί ειδικού συμβουλίου για την ανάπτυξη της βιομηχανίας στις ΗΠΑ. Τάχθηκε από νωρίς επικεφαλής προσπάθειας μέσα στην εταιρεία του για ανάπτυξη της καινοτομίας και της τεχνολογίας.

Στην περιγραφή του για τη μεγάλη προσπάθεια της Κίνας να επεκταθεί στην παγκόσμια βιομηχανία και στο εμπόριο ήταν πολύ παραστατικός. Όπως ο ίδιος αποκάλυψε στην εφημερίδα “The Australian”, για να δώσει περισσότερα κίνητρα στο προσωπικό χρησιμοποιούσε ένα απλό παράδειγμα. «Φανταστείτε ότι είστε πάνω σε ένα ποδήλατο και πίσω σας ακολουθεί ένα φορτηγό. Εάν το ποδήλατο είναι η κινητήρια δύναμη της καινοτομίας σας, θα σας πατήσουν οι (νέες) τάσεις. Εκείνο που πρέπει να κάνετε είναι να αποκτήσετε ένα πολύ γρήγορο σπορ αυτοκίνητο και να ξεπεράσετε το φορτηγό αυτό με τις καινοτομίες ώστε να μην μπορέσει ποτέ να σας πατήσει».

Ο Αντριου Λιβέρης εξήρε επίσης την ανάγκη να υπάρχει πάντα ισορροπία στις επενδύσεις, αναφέροντας ότι δεν πρέπει να βάζει κανείς τα αβγά στο ίδιο καλάθι. Συγκεκριμένα, προειδοποίησε να μην επενδύει κανείς μεγάλα κεφάλαια μόνο για συγκεκριμένα είδη προϊόντων αφού στο τέλος οι πελάτες μπορεί να ζητήσουν κάτι άλλο.

Πριν από δύο χρόνια ο Αντριου Λιβέρης ανακοίνωσε ότι θα πάρει σύνταξη από την εταιρεία στα μέσα του 2017. Ωστόσο η αποχώρηση καθυστέρησε μέχρι να ανακοινώσει η εταιρεία τον διάδοχό του.Τώρα η DowDuPont θα χωριστεί σε τρεις διαφορετικές εταιρείες με διαφορετικές δραστηριότητες, με την καθεμία να έχει διαφορετικό επικεφαλής. Η μονάδα επιστήμης υλικών, στην οποία θα περάσουν οι δραστηριότητες ανάπτυξης χημικών για τις οποίες έγινε γνωστή η Dow, θα διατηρήσει το εμπορικό σήμα της εταιρείας.

Διαβάστε ακόμη

Πέθανε ο Πήτερ Άγγελος, ο Καρπάθιος δικηγόρος που έφτιαξε αυτοκρατορία στις ΗΠΑ

Η 77η Χοροεσπερίδα της κοινότητας Λέρου στην Αμερική

Εορτάστηκε στη Βαλτιμόρη η 76η επέτειος της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου

Την 76η επέτειο της Ενσωμάτωσης της Δωδεκανήσου γιόρτασαν οι Δωδεκανήσιοι στην Αμερική

«Την ουσία να είσαι Έλληνας» γιόρτασαν οι Δωδεκανήσιοι της Μελβούρνης

Εκδήλωση στην Αυστραλία για την Ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου

Εκδηλώσεις στο Κονέκτικατ για την επέτειο της Ενσωματώσεως της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα

Η κοπή πίτας του Παρροδιακού Συλλόγου στη Νέα Υόρκη