Τα "Δικαιώματα της Ανθρωπότητας"

Της Λίζας Τσοπανάκη lizatsopanaki@rodiaki.gr Γεμάτη από κόσμο που ήθελε να ενημερωθεί για τα «Δικαιώματα της Ανθρωπότητας» ήταν η αίθουσα του Νεστορίδειου Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης στην οποία πραγματοποιήθηκε προχθές το απόγευμα η ομιλία του κ. Νίκου Λυγερού, καλεσμένου του συλλόγου «Γυναίκες Χωρίς Σύνορα». Στην ομιλία παραβρέθηκε ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Βασίλης Υψηλάντης, η δημοτική σύμβουλος και πρόεδρος του συλλόγου «Γυναίκες Χωρίς Σύνορα» κ. Χαρούλα Γιασιράνη και πλήθος επιχειρηματιών, δικηγόρων και συμπολιτών μας που με μεγάλο ενδιαφέρον παρέμεινε λίγο περισσότερο από τρείς ώρες προκειμένου να ακούσει αλλά και να συμμετάσχει σε ένα θέμα που δεν έχει σύνορα. Ο κ. Λυγερός επεσήμανε τη διαφορά ανάμεσα στα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα της ανθρωπότητας. Δίνοντας για παράδειγμα τις γενοκτονίες ο κ. Λυγερός τόνισε πως αποτελούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, ενώ διαφοροποιούνται από τα εγκλήματα στους ανθρώπους λόγω του ότι δεν παραγράφονται. «Οι γενοκτονίες δεν έχουν την έννοια της ποσότητας» ανέφερε, ενώ τόνισε πως από τις οκτώ φάσεις που έχει μια γενοκτονία, η τελευταία και πιο σημαντική είναι αυτή που ενσωματώνει την άρνηση της ύπαρξης της γενοκτονίας. Ο ίδιος επεσήμανε πως στο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας το πιο σημαντικό είναι το «κατά της ανθρωπότητας» και όχι το έγκλημα ενώ τόνισε τη σημασία να υπάρξει διακήρυξη που να αφορά τα δικαιώματα της ανθρωπότητας καθορίζοντας τα δικαιώματα μέσα από μια μορφή νομολογίας. «Η ανθρωπότητα δεν είναι πολλοί άνθρωποι, είναι όλοι» επεσήμανε ο κ. Λυγερός αναφέροντας πως η μεγάλη αλλαγή στην ανθρωπότητα υπήρξε το 1945 όταν με την ατομική βόμβα η ανθρωπότητα για πρώτη φορά συνειδητοποίησε ότι μπορεί να αυτοκτονήσει! Επιστρέφοντας στο θέμα της αναγνώρισης των γενοκτονιών- γεγονός στο οποίο ο κ. Λυγερός δίνει ιδιαίτερη σημασία- ανέφερε πως η αναγνώριση της γενοκτονίας δεν σημαίνει ότι σβήνουμε το έγκλημα. Τόνισε δε πως οι γενοκτονίες μας έχουν μάθει δύο πράγματα. Πρώτον ότι υπάρχουν και δεύτερον ότι δεν είναι ουτοπικές αφού γίνονται ακόμη και σήμερα. Επεσήμανε δε, πως πρέπει να υπάρξει φράγμα εναντίον της βαρβαρότητας. Και φυσικά παρότι όλοι γνωρίζουμε ότι ο δυνατός γράφει την ιστορία ο κ. Λυγερός σημείωσε πως πρέπει να υπάρχει δικαιοσύνη. «Είναι σαν να σου αλλάζουν την προσωπική σου ιστορία και πρέπει εσύ να την ξανα-αλλάξεις». Στην ομιλία του ο κ. Λυγερός αναφέρθηκε και στη γενοκτονία των Ποντίων οι εκδηλώσεις μνήμης των οποίων πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή τόσο στη Ρόδο όσο και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μεταξύ μάλιστα των αμέτρητων παραδειγμάτων που έδωσε στην ομιλία του ο κ. Λυγερός ανέφερε: «στις διαπραγματεύσεις οι Έλληνες δεν είναι πολύ καλοί στη γεωγραφία αλλά γνωρίζουν πολύ καλή ιστορία. Στην Τουρκία οι διαπραγματευτές γνωρίζουν πολύ καλή γεωγραφία και όχι ιστορία. Αυτό συμβαίνει γιατί εμείς είμαστε μόνο ιστορία. Η ιστορία είναι ο χώρος που υπάρχει, η αντίσταση απέναντι στο δυνατό». Μάλιστα εστιάστηκε αρκετά και στην έννοια της κοινωνίας αναφέροντας μεταξύ άλλων: «η κοινωνία σχετίζεται με τον χώρο. Θέλει να είναι παντού. Η κοινωνία έχει την τάση να είναι αθάνατη, δεν θεωρεί ότι θα πεθάνει» και «η κοινωνία είναι σαν τη μόδα. Κάνουν όλοι το ίδιο και μετά όλοι βαριούνται». Σε αυτό το θέμα ανέφερε και τη μόδα της πολιτικής όπου όλοι θέλουν μια αλλαγή, όμως όταν ζητάμε μια αλλαγή, δεν γίνεται να υπάρξει αν έχουμε πάντοτε αλλαγή! Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο πολύ σημαντικό θέμα της ΑΟΖ εστιάζοντας στο ορυκτό πλούτο που βρίσκεται στο Αιγαίο, τόσο στα Δωδεκάνησα όσο και στο Ιόνιο, γεγονός που κέντρισε αρκετά το ενδιαφέρον όσων παρακολουθούσαν την ομιλία, «βομβαρδίζοντάς» τον με ερωτήσεις για το εν λόγω θέμα. Όσον αφορά τις «Γυναίκες Χωρίς Σύνορα», ο κ. Λυγερός έδειξε ενδιαφέρον στην ονομασία του συλλόγου ενώ τους επεσήμανε πως δεν πρέπει να βλέπουν μόνο τι συμβαίνει στη Ρόδο αλλά και τι συμβαίνει στις γυναίκες σε όλο τον πλανήτη.