Βιβλιοπαρουσίαση: ΗΛΙΟΣ ΑΝΕΣΠΕΡΟΣ

Του Κυριάκου Μ. Χονδρού Με τον τίτλο ΗΛΙΟΣ ΑΝΕΣΠΕΡΟΣ, κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Φιλιππότη, η πρώτη ποιητική συλλογή της Πολυξένης Χούση, ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και έχουν ανθολογηθεί. Η συγγραφέας σπούδασε δημοσιογραφία και θεατρολογία, ενώ είναι υπεύθυνη ύλης στο περιοδικό Ναυτική Ελλάς έκδοση του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο έχει τιμηθεί με βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών (1979). Η Πολυξένη Χούση, μέσα από το θαυμάσιο αυτό μηνιαίο περιοδικό, έχει γράψει ή έχει επιμεληθεί δεκάδες άρθρα για τα νησιά της Δωδεκανήσου, κείμενα που περιέχουν σοβαρά ιστορικά, λαογραφικά και εθνικά στοιχεία. Το εξώφυλλο του βιβλίου κοσμεί έργο του ζωγράφου Χρήστου Μποκόρου Ηλιος και αποτελεί μια καλαίσθητη έκδοση που η ποιήτρια την αφιερώνει στους γονείς της. Ο τίτλος Ηλιος Ανέσπερος, μας παραπέμπει ασφαλώς στο πιο γλυκό ύμνο λίγο πριν το Χριστός Ανέστη όταν ακούμε το δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός. Εδώ όμως δεν πρόκειται για ένα θρησκευτικού περιεχομένου βιβλίο. Ο συμβολισμός, εδώ είναι πολύ μεγάλος και πολύ σπουδαίος. Γιατί μόνο ένας ήλιος ανέσπερος, μια ατέλειωτη ελπίδα, ένας φως από τα βάθη της ψυχής, μπορεί να γαληνέψει τον τρικυμισμένο κόσμο μας. Ενα κόσμο που έχει χάσει την ταυτότητά του, στη θαλασσοταραχή της καθημερινότητας: Κύμα το κύμα πέρασα/κι έφθασα σ’ άλλο κύμα (σ. 33). Η ποιήτρια αφού στέγασε 30 τόσα ποιήματα κάτω από φως και μέσα από μουσικούς παλμούς, μας προσφέρει σαν τη μέλισσα, μέλι από την ψυχή της. Αρκεί μαι αράδα για να φανεί η ποιητικότητά της: Ο Μάης του ήλιου γέννημα και της αυγής ελπίδα (σ. 31). Τα ποιήματά της αντικατοπτρίζουν όχι το δικό της μικρόκοσμο, αλλά μιας παγκόσμιας κοινωνίας, γεμάτη από προβληματισμούς και προβλήματα, που ταλαιπωρούν τις ψυχές των ανθρώπων από τα βάθη της ιστορίας μέχρι σήμερα. Μάγεψε η αλήθεια να ανθεί/κι η αγάπη να μιλήσει, κάνε το δίκαιο δικαστεί, μάγε της σκέψης σμιλευτή/ η πλάση να πλουτίσει (σ. 43). Την απασχολούν, ως ευαίσθητο άνθρωπο, πολλά θέματα και τούτο φανερώνεται από τη θεματολογία της. Ολα της όμως τα έργα στέκονται κάτω από ένα δυνατό, ανέσπερο, γλυκό και φωτοδότη ήλιο. Δεν παραλείπει να γράψει για την Ελλάδα και ιδιαίτερα για το Καστελλόριζο: Του ανέμου κλεφτοφάναρο/και της σιωπής λημέρι, παράπονο αζωγράφιστο στου ήλιου το τεφτέρι (σ. 53). Ποιητικές συλλογές όπως της κ. Πολυξένης Χούσης, όχι μόνο πλουτίζουν τις καρδιές, αλλά και φωτίζουν τις ψυχές, ακόμα και σε περιόδους όπου οι λαοί αναζητούν το ανέσπερο φως, τον άδυτο ήλιο και την ανάσταση.