"Κική Δημουλά, Χρονικογράφος του εφήμερου"

"Κική Δημουλά, χρονικογράφος του εφήμερου" επιγράφεται το εγκόλπιο μελετημάτων του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος, μια κριτική ανάλυση για το ύφος και την πορεία της ποιήτριας.

"Κική Δημουλά, χρονικογράφος του εφήμερου" επιγράφεται το εγκόλπιο μελετημάτων του Κώστα Γ. Παπαγεωργίου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος.

Πρόκειται για μια ιχνηλάτηση της επίπονης υπερ-πεντηκονταετούς πορείας της γνωστής ποιήτριας και ακαδημαϊκού, από την πρώτη συλλογή "Έρεβος", του 1956, έως την τελευταία, του 2010, "Τα εύρετρα". Από τον ερεβώδη κόσμο των συναισθημάτων στην εξομολογητική ωριμότητα του σήμερα.

Τα κείμενα του βιβλίου των 157 σελίδων δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά ως κριτική και δοκιμιακή προσέγγιση και -όπως σημειώνει και ο ίδιος ο μελετητής-ποιητής- αποτελούν την οριστική έντυπη κατάθεση των όσων αποκόμισε ως αναγνώστης μιας ποίησης αναντίρρητα σημαντικής.

Ο μελετητής, ξεκινώντας με τις ποιητικές συλλογές "Έρεβος", "Ερήμην" (1958) και "Επί τα ίχνη" (1963 ), επισημαίνει ότι ως νεαρή ποιήτρια κινείται στον χώρο της οικογενειακής και κοινωνικής συμβατικότητας, της ευταξίας και σοβαροφάνειας, της συνεπούς και αδιαμαρτύρητης εκπλήρωσης άχαρων υποχρεώσεων, της τυφλής υποταγής στους άτεγκτους κανόνες της καθημερινότητας.

Αλλά, παράλληλα, ενδόμυχα, επεκτείνεται και στον άλλο κόσμο: Αυτόν του ευφάνταστου ψυχισμού, όπου τον πρώτο λόγο έχουν "τα ονειροπολήματα/ με τα μικρά τους χάσματα/ της φαντασίας σας τα εύκολα πηδήματα". Είναι τα διεγερτικά τεχνάσματα της ψυχής για να αντιμετωπίσει τις συνθήκες που επικρατούν στο οικογενειακό περιβάλλον, την ανία της καθημερινότητας και την κοινοτοπία του κόσμου των μεγάλων.

Η απροσδιόριστη θλίψη, η ακατέργαστη μελαγχολία και η θανάσιμη πλήξη, κυριαρχούν στον ορίζοντά της, με εναλλασσόμενη δοσολογία.

Αυτή η έντονη σκοτεινή διαδικασία -τονίζει ο κριτικός- δεν την απομακρύνει από την πραγματικότητα και δεν την ωθεί στο περιθώριο της καθημερινότητας, με την οποία είναι προφανές ότι βρίσκεται σε μια διαρκή αντιπαράθεση, άλλοτε φιλική άλλοτε θυμωμένη.

Η ατμόσφαιρα που επικρατεί είναι φθινοπωρινή. ʼλλωστε, η ίδια λέει ότι