To “Παλλάδιον” της Ρόδου

Από τη Νικολέτα Μακρυωνίτου στο περιοδικό “Γαστρονόμος” της “Καθημερινής” Στη Νέα Αγορά της Ρόδου, ο πολιτικός μηχανικός Νίκος Παπασταματίου έχει στήσει ένα παντοπωλείο που θα ζήλευε ακόμη και η πρωτεύουσα με επιρροές από τις σπουδές του στην Ιταλία και από τον πατέρα του Γιάνγκο, ο οποίος επί αρκετά χρόνια εργάστηκε σε ιταλικό παντοπωλείο της Ρόδου. «Στο τέλος της κατοχής, το ‘45, άνοιξε δικό του μπακάλικο με πολλές εισαγωγές από την Ιταλία. Κάποιοι παλιοί Ροδίτες ακόμα ζητάνε «μουρταντέλα» και «πανίνο περβολόνε», θυμάται ο κύριος Παπασταματίου. Στα χνάρια εκείνου του μεταπολεμικού μπακάλικου, με αυστηρά ποιοτικά και γευστικά κριτήρια, έφερε σιγά-σιγά το κατάστημα στα μέτρα και τα σταθμά που επιβάλλουν οι σύγχρονες ανάγκες. Κατά την άποψή του, «το μέλλον επιβάλλει υπερεξειδίκευση. Για να επιβιώσεις πρέπει να είσαι πιο πλούσιος από την υπεραγορά και ταυτόχρονα πιο φθηνός και πιο επιλεκτικός». Κάθε ντεκόρ είναι περιττό, αφού το ρόλο αυτό παίζουν τα αναρίθμητα καλούδια, που ακροβατούν το ένα πάνω στο άλλο δύο από τις πιο δυνατές φίρμες ιταλικών ζυμαρικών, τα ναπολιτάνικα Pastificio di Maetino και τα πεντανόστιμα Garofalo, και επτά διαφορετικές μοτσαρέλες, εκ των οποίων και μία άψογα ζουμερή burrata, έξι διαφορετικά ιταλιάνικα ντοματάκια κονσέρβας εκπροσωπούν τα δυνατά χαρτιά της κάθε κονσερβοποιΐας και τέσσερις ποικιλίες ριζότο συμπληρώνουν την γκάμα: αρμπόριο, καρναβόλι, βιαλόνε νάνο, μαύρο αναποφλοίωτο. Η ποικιλία είναι τέτοια, που η φήμη του «Παλλάδιον» έχει εξαπλωθεί εκτός συνόρων. Μόνιμοι κάτοικοι από την Αττάλεια, το Φετιγιέ και το Μαρμάρι ταξιδεύουν ολοχρονίς, από την αντίπερα όχθη, για να κάνουν προμήθειες, από ιδιαίτερες ντελικάτσες, όπως το δυσεύρετο λικέρ Alchermes για το τιραμισού αλλά και chinotto (κινότο, γλυκόπικρο αναψυκτικό από εσπεριδοειδή), μέχρι ντόπιες νοστιμιές, όπως ροδίτικο θαλασσόχορτο (το γνωστό μας κρίσταμο), ολόκληρο στέλεχος κάππαρης για τη ροδίτικη εκδοχή της χωριάτικης, εκλεκτά μέλια από τα γύρω νησιά και βραστερά όσπρια από την Καλαμάτα. Τις εντυπώσεις, βέβαια, κερδίζουν τα 70 διαφορετικά τυριά, παρμεζάνες παλαιωμένες, λαχταριστό manchego για τα τάπας, αψύ pecorino Romano αλλά και το βραβευμένο κασκαβάλι του Χρυσάφη, ο «μεθυσμένος» πόσσιας της Κω, η αγαπημένη του «Γαστρονόμου» γραβιέρα τετραετούς ωρίμασης του Τσιτσιρίδη, και ο κατάλογος δεν τελειώνει. Κάθε βήμα και μια έκπληξη, κάθε δοκιμή και μια νέα εμπειρία.