«Τεχνικές» αναπνοής για το τραγούδι και τη ζωή

Γράφει ο Γιώργος Σακελλαρίδης, διδάκτορας μουσικής παιδαγωγικής και διευθυντής Χορωδιών Στην ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΟΥ γνωρίζουμε καλά πως η ΦΩΝΗ είναι ένα ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ. Ένα μουσικό όργανο γεμάτο ζωντάνια, γεμάτο ενέργεια γιατί «πηγάζει» από το σώμα, τη ψυχή, τα συναισθήματα. (Αργότερα, στην ενήλικη ζωή, μια άλλη «πηγή» του τραγουδιού είναι τα βιώματα, οι εμπειρίες μας). Κάθε μουσικό όργανο έχει τις τεχνικές του, τα «μυστικά» του. Έτσι και το τραγούδι. Ένα από τα «μυστικά» του καλού τραγουδιού είναι η ΑΝΑΠΝΟΗ που διευκολύνεται από την ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ( τη ζωντανή) στάση του σώματος. Τέτοια στοιχειώδη «μυστικά»-τεχνικές, τις «διδάσκουμε» στα παιδιά με απλούς- παιγνιώδεις τρόπους. Τους δείχνουμε με ποιό τρόπο καθόμαστε στην καρέκλα,( για παράδειγμα με όρθια την πλάτη), ή πως στεκόμαστε, (με τα πόδια λίγο ανοιχτά ώστε να έχουμε καλή βάση), με σκοπό να ενεργοποιήσουμε καλύτερα την αναπνοή μας που τόσο πολύ τη χρειαζόμαστε για το «καλό» τραγούδι. Σιγά – σιγά, σε βάθος χρόνου, οδηγούμε τα παιδιά να μαθαίνουν «τεχνικές» αναπνοής, μέσα από «ασκήσεις» - παιχνίδια. Όπως: Φυσάμε απαλά τη φλόγα ενός φανταστικού κεριού. Φυσάμε πιο έντονο ζεστή σούπα για να την κρυώσουμε. Φυσάμε ένα πούπουλο από την παλάμη μας για να πάει μακριά… Μα οι τεχνικές αναπνοής δεν βοηθούν τα παιδιά μόνο στο τραγούδι. Είναι χρήσιμες στην καθημερινότητα τους. Όσοι μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τη χαμηλή αναπνοή (αυτή που λέμε διαφραγματική), όσοι μαθαίνουν να εισπνέουν βαθιά και να εκπνέουν αργά, νιώθουν μια χαλαρότητα και μια γαλήνη σε ολόκληρο το σώμα. Ο νους τους-ασυναίσθητα- ηρεμεί. Έτσι μπορούν να βάζουν ευκολότερα στην άκρη συναισθήματα θυμού ή φόβου και να μετριάζουν (ή και να απομακρύνουν) το άγχος και το στρες, που είναι γνωστό πως δεν λείπει από καμιά ηλικία, απλώς «τροφοδοτείται» από διαφορετικές πηγές. Στην ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΗΜΟΥ ΡΟΔΟΥ είναι πεποίθηση μας ότι οι τεχνικές αναπνοής που μαθαίνουν τα παιδιά για να τραγουδήσουν καλύτερα, είναι χρήσιμες για την ίδια τη ζωή τους.