Αεροδρόμιο: Ξεπούλημα ή σωτηρία;

Με αφορμή το κυρίαρχο θέμα του Βήματος της Κυριακής (02.11.14) με τίτλο «Η Ελλάδα πληρώνει τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν ποτέ» και αναφέρεται, κυρίως, στις ευθύνες Κυβέρνησης και κομμάτων για τη διαρκή κρίση, θα ήθελα να τοποθετηθώ στο θέμα του αεροδρομίου μας, που απασχολεί έντονα την τοπική κοινωνία και πρωταγωνιστεί στην τοπική ειδησιογραφία:

Η «παραχώρηση» των περιφερειακών αεροδρομίων εντάσσεται στο πλαίσιο των περιβόητων αποκρατικοποιήσεων και αποτελεί μια από τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που προχωρούν με «βήμα χελώνας» και αντιμετωπίζουν σθεναρές αντιδράσεις από ορισμένους τοπικούς φορείς και κάποιους «αυτοβαπτιζόμενους» ειδικούς.

Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που διερωτάται κανείς αν οφείλεται:
1ον: στον καθιερωμένο «ελληνικό φθόνο», το έντονο, δηλαδή, συναίσθημα δυσαρέσκειας που μας κατακυριεύει για κάποιον που υπερέχει και είναι καλύτερός μας, χαρακτηριστικό του «Έλληνα» από αρχαιοτάτων χρόνων, που φαίνεται να παίρνει καταστροφικές διαστάσεις, ή
2ον: στα, δικαιολογημένα εν μέρει, μικροσυμφέροντα μερίδας εργαζομένων ή επιχειρηματιών, που ανησυχούν μήπως χάσουν το «βόλεμα».

Διότι, τι άλλο θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, όταν ακούει υπερβολικά σχόλια ορισμένων «καλοθελητών» σχετικά με την ικανότητα / αξιοπιστία των κ.κ. Μπόμπολα ή Κοπελούζου; Επιθυμούν, μήπως, να επαναφέρουμε τον οστρακισμό και να τους απομακρύνουμε από τη γενέθλια γη; Σημειώνω, ότι ο δεύτερος διαχειρίζεται με επιτυχία το τρίτο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ρωσίας Pulkovo στην Αγία Πετρούπολη.

(http://www.newsbeast.gr/financial/arthro/616634/to-pulkovo-stin-agia-petroupoli-ferei-kai-elliniki-upografi/).

Υποστηρίζουν, επίσης, ότι απαξιώνεται σκόπιμα το αεροδρόμιο, με στόχο το «ξεπούλημά» του.

Υπενθυμίζω ότι:
1ον: ποτέ το αεροδρόμιο δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από τη σημερινή. Επί τρείς τουλάχιστον δεκαετίες, κάθε χρόνο καταγράφονταν σημαντικά προβλήματα: χωρητικότητας (terminal, apron, parking,….), ή εξοπλισμού ελέγχου και επιτήρησης κυκλοφοριακών ροών (radar, navigation aids, taxiways, airspace organization….), ή περιβαλλοντικών θεμάτων (διαχείριση στερεών / υγρών αποβλήτων, ηχορύπανση,….), ή συντήρησης υποδομών (στεγανοποίηση, ηλεκτρ. κυλιόμενες σκάλες, ασανσέρ….), και

2ον: δεν γνωρίζει κανείς το πραγματικό λειτουργικό κόστος του αεροδρομίου, δηλαδή: καθαριότητα/m2, κόστος security/m2, κόστος ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, κλιματισμού, μισθοδοσίας προσωπικού, συντήρησης υποδομών (φωτισμού, κτιριακών εγκαταστάσεων, ηλεκτρονικών συστημάτων, κλπ).

Διερωτώμαι, λοιπόν, αν δέχεται κάποιος εθελοντής να επενδύσει κάποια εκατομμύρια και να αναλάβει το λειτουργικό κόστος του αεροδρομίου χωρίς διασφαλισμένα αντίστοιχα έσοδα; Ή μήπως πρέπει να συνεχίσει να χρηματοδοτείται η λειτουργία του αεροδρομίου από τον Έλληνα φορολογούμενο;

Πρέπει, μήπως, να συνεχίζονται οι «σκανδαλώδεις» δημόσιες επενδύσεις, όπως o βιολογικός σταθμός και το νέο ανατολικό terminal, το οποίο δεν διαθέτει αυτοματοποιημένο σύστημα διαχείρισης αποσκευών και παραμένει αναξιοποίητο το 60% της επιφανείας του; Σημειώνω ότι η FAA (Federal Aviation Agency) προτείνει την εμπορική και επιχειρηματική εκμετάλλευση τουλάχιστον του 55% της συνολικής επιφάνειας του αεροσταθμού.

Κάθε αεροδρόμιο αποτελεί σύνθετο δυναμικό σύστημα, το οποίο επιβάλλεται να προσαρμόζεται στις αλλαγές της αεροπορικής κίνησης και τεχνολογίας. Η επίτευξη του στόχου αυτού προϋποθέτει σύγχρονη διοικητική δομή, με δυνατότητα εφαρμογής στρατηγικών και διάθεσης μέσων για την άμεση αντιμετώπιση των εκάστοτε προβλημάτων και όχι μια «υδροκεφαλική» δημόσια διοίκηση που «χάνεται» στη γραφειοκρατία και δεν επιτρέπει την έγκαιρη προσαρμογή στις εξελίξεις στο χώρο των αερομεταφορών.

Εξάλλου δεν χρειάζεται να πάμε μακριά, αρκεί να επισκεφτούμε την ιστοσελίδα του «Ελευθέριος Βενιζέλος», http://www.aia.gr/el/company-and-business/ για να αντιληφθούμε την τεράστια διαφορά σε προσφερόμενες υπηρεσίες, εμπορικές δραστηριότητες και περιβάλλον, σε σχέση πάντα με τα υπόλοιπα κρατικά αεροδρόμια.

Με τιμή «ο πολίτης»