Αλέξανδρος Λουιζίδης: "Ο αγώνας συνεχίζεται"

«Αγαπημένοι φίλοι και φίλες,
Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου στην στήριξη του αγώνα μας και στην προτίμηση σας στο πρόσωπο μου.

Το τελικό αποτέλεσμα της δικής μου προσωπικής προσπάθειας παίζει μικρό ρόλο. Το σημαντικό είναι ότι όλοι μαζί καταφέραμε να δώσουμε στην χώρα μας, στον τόπο μας την Ελπίδα

Δώσαμε όλοι μαζί έναν υπέροχο, και επιτρέψτε μου να πω, ρομαντικό αγώνα αλλά καταφέραμε την μεγάλη ανατροπή.. Όταν κλήθηκα να κατέβω στις βουλευτικές εκλογές, δεν μπορούσα να φανταστώ τι συγκινήσεις με περίμεναν.

Κίνητρό μου υπήρξε η ελπίδα, η προσμονή ενός καλύτερου αύριο που μου έκαιγε το στέρνο, και να που μου δόθηκε η ευκαιρία να συμβάλλω με το λιθαράκι μου στον αγώνα της ανατροπής

Όπως όλοι γνωρίζετε ο αγώνας αυτός υπήρξε δύσκολος. Πολλοί θεωρούσαν ότι ένας τέτοιος αγώνας ήταν σχεδόν αδύνατος. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τεράστιες προεκλογικές δαπάνες από αντίπαλες παρατάξεις, που ήταν πρόκληση και προσβολή στους χιλιάδες ανέργους και στις οικογένειες που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας, αποκλεισμούς από την δημόσια προβολή και τον δημόσιο διάλογο, προκαταλήψεις καθώς και διαρκή υπονόμευση .

Η σπίθα μέσα μου γιγαντώθηκε σαν πυρκαγιά και αποφάσισα να ριχτώ στον αγώνα χωρίς πανοπλίες.
Και όμως… με μηδενικούς πόρους, με ελάχιστη προβολή, με ανύπαρκτους κομματικούς μηχανισμούς και χωρίς επιβλητικά κομματικά κέντρα και προσωπικά γραφεία γράψαμε μία νέα σελίδα στην ιστορία της Δωδεκανήσου.
Προσωπικά ο αγώνας αυτός υπήρξε μία πρωτόγνωρη εμπειρία.

Δυστυχώς, κατά τη διάρκεια του αγώνα αυτού, βρέθηκα δυσάρεστα αντιμέτωπος με την πολιτική παιδεία ενός μικρού μέρους του εκλογικού σώματος, το οποίο μέχρι και σήμερα συνδέει την ψήφο του με οικονομικά και άλλου είδους ανταλλάγματα, όπου η ρομαντική μου προσέγγιση κατέρρεε

Αλλά ποιοι είναι αυτοί που εξέθρεψαν αυτού του είδους τις λογικές και συμπεριφορές; Ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι δίδαξαν γενιές ολόκληρες ότι η ψήφος δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωση αλλά αντικείμενο φθηνής οικονομικής συναλλαγής και διαπλοκής;

Είχα όμως και τη χαρά να δώ την σπίθα και την ελπίδα στα μάτια των συμπατριωτών μου, μικρών και μεγάλων. Ιδιαίτερη χαρά μου έδωσε το βλέμμα των απόμαχων της ζωής, οι οποίοι στο ηλιοβασίλεμα τους πίστεψαν πως ένας άλλος κόσμος πιο ανθρώπινος, πιο δίκαιος είναι εφικτός. Για μία ακόμη φορά σας ευχαριστώ. Σας ευχαριστώ για αυτές τις μοναδικές εμπειρίες, για την αγάπη και την αγκαλιά που μου χαρίσατε. Ο αγώνας μας συνεχίζεται".

Αλέξανδρος Λουιζίδης