Οι ευπατρίδες της πολιτικής παρωδίας

Οι ευπατρίδες της πολιτικής παρωδίας

Οι ευπατρίδες της πολιτικής παρωδίας

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 248 ΦΟΡΕΣ


Γράφει o
Ελευθέριος Ζήφιας

Μετά από την «νεκρική τελετή|» της καταμέτρησης των καλποδο-χείων, και αφού καταλάγιασε ο ορυμαγδός των πολιτικών κραυγών, οι οποίοι με παραληρήματα κραύγαζαν όλοι οι πολιτικοί διασώστες της Χώρας, που συμμετείχαν στο εκλογικό καρναβάλι, και διατείνονταν ότι ήταν κερδισμένοι, με την παράλογη λογική των αποκλειστικών προσωπικών τους συμφερόντων, παραβλέποντας προφανώς και πάλι για μία άλλη φορά, το γεγονός ότι η ψήφος του κατακρεουργημένου πολίτη, «έσταζε» από αγανάκτηση διοχετεύοντας την οργή του στον πληγωμένο εσωτερικό του κόσμο, που ανέβλυζε από το θυμικό του, αναζητώντας ένα διέξοδο από το αδιέξοδο που περιήλθε και θα του επέφερε ψυχική και πνευματική γαλήνη, την οποία θα χρησιμοποιούσε για την ανασύνταξη των ψυχοσωματικών δυνάμεων, προκειμένου να ξανά βρει και πάλι την παλιά του αίγλη, που δεν είναι τίποτα άλλο, από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια που θα την επανακτούσε σε όλα τα κοινωνικά μήκη και πλάτη και θα του επέφερε την προσωπική του αυτοτέλεια και την πλήρη αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του, που είχαν καταπατηθεί με τον ποιο επαίσχυντο τρόπο από την πολιτική εγκληματική οργάνωση που μας διοικούσαν οι οποίοι συμπορεύονταν με τους αδυσώπητους και αδίστακτους οικονομικούς κατακτητές.


Η ψήφος, «ομίλησε» και απέκτησε ανθρώπινη σκέψη και κρίση, ήταν ένα μήνυμα βγαλμένο μέσα από τα έγκατα της ψυχής του εξαθλιωμένου πολίτη, ήταν βγαλμένο μέσα από τα έγκατα της πύρινης οικονομικής του λαίλαπας προς τους διεθνείς πολιτικούς τοκογλύφους, που είχαν επιφέρει με τις άνομες ανθρωποκτόνες δράσεις τους, τον ηθικό και ψυχικό θάνατο σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας, και ότι όλοι αυτοί οι γηγενείς και αλλογενείς τυχοδιώκτες και τρωγλοδύτες πρέπει να εκδιωχτούν ποινικά και να καταδικασθούν για τα αμαρτωλά μνημόνια και παραμνημόνια που ψηφίσθηκαν παράνομα, τα οποία θα πρέπει να κατακρημνιστούν, με ότι αυτό συνεπάγεται, για να ηρεμήσει επιτέλους η ψυχή των συνανθρώπων μας και να σωθούμε από τις γερμανικές ερπύστριες των οικονομικών συμφερόντων .

Οι οικονομικοί δυνάστες της νομενκλατούρας των γηγενών και αλλοδαπών εγκληματικών φυσιογνωμιών, ευθύνονται για την εκ θεμελίων εκρίζωση των κοινωνικών πυλώνων ισοπεδώνοντας την αποικιοκρατική Πατρίδα μας, και μεταδίδουν με αφορισμούς και με λεονταρισμούς τρομοκρατώντας μας, ότι δεν θα υπάρξει επόμενη ημέρα, αν δεν συνεχίσουμε την οικονομική μας υποδούλωση!!!Αν δεν συνεχίσουμε την οικονομική βαρβαρότητα που μας επιβάλουν οι δανειστές μας!!

Ζούμε δραματικές στιγμές, καθότι οι οβίδες του οικονομικού πολέμου πέφτουν βροχηδόν, και με τα αλλεπάλληλα πολεμικά ανακοινωθέντα, βγαίνουμε ή δεν βγαίνουμε από το ευρώ, αποχρωματίζουμε ή μεταβαπτίζουμε ή μεταλλάσσουμε την λέξη μνημόνιο με διαφορετική ορολογία που θα είναι προφανώς αρεστή στους αλλοδαπούς πολιτικούς μας δολοφόνους και συμβιβαστική για εσωτερική κατανάλωση που θα εφησυχάσει με δόλιο τρόπο τους πολίτες αυτής της κατεστραμμένης χώρας μας, για να μας καταστήσουν αποίκους εφ’ όρου ζωής.

Πως είναι δυνατόν οι κίναιδοι δημοκράτες, να ωθήσουν την Χώρα σε πλήρη εξαθλίωση οικονομική-πολιτιστική- ανθρωπιστική –γενεαλογική!!!
Πως είναι δυνατόν, οι πολιτικοί εγκληματίες, να εγκαθιδρύσουν τις κατοχικές δυνάμεις στον τόπο μας που χύθηκε αίμα αθώων συμπολιτών μας, δίχως να χυθεί αίμα από τους ολετήρες του σάπιου πολιτικού συστήματος που μας εγκλώβισαν στην θανατική καταδίκη μας!!!

Πως είναι δυνατόν, δεν το χωράει ανθρώπινος νους, να μας υποδηλώσουν για την απόκτηση οικονομικών θησαυρών των πολιτικών ανθρωποειδών του παρελθόντος.

Διερωτώμαι με την απλή απλούστατη ανθρώπινη λογική, πως είναι δυνατόν να μας καταντήσουν, οι καταστροφείς του γένους, αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα της Νέας Ληστο Δημοκρατίας και του Σοσια ληστρικού Κινήματος, υποχείριους των ξένων συμφερόντων και να εξαρτώμεθα ολοκληρωτικά από τους αλητάμπουρες της διεθνούς τοκογλυφίας οι οποίοι μας «τύλιξαν» σε μια κόλλα χαρτί» που περιείχε το τρισκατάρατο μνημόνιο δίχως να διαφυλαχθούν τα συμφέροντα του Εθνους μας;

Επιτρέψτε να χρησιμοποιήσω, τις εκφράσεις του αείμνηστου Ούγκω Τσάβε ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας το 2010 ο οποίος, δικαίως υπαινίχθη την Ελλάδα είπε ότι :
«Με ρωτάτε γιατί στείλαμε φυλακή όσα στελέχη μας κλέψανε;

Γιατί κλέψανε! Και δεν τους τιμωρήσαμε εμείς αλλά οι θεσμοί.
Μου λένε «γιατί άφησες να μπει φυλακή ο υπουργός άμυνας και δεν τον κάλυψες επειδή ήταν προσωπικός σου φίλος».

Μα... γιατί έκλεψε! Πρόδωσε την εμπιστοσύνη μας, την πίστη του λαού στη κυβέρνηση. Πρόδωσαν τον Λαό, τη Δημοκρατία, το Στρατό, την Πατρίδα, το Έθνος; Τιμωρούνται από τη Δικαιοσύνη! Αν τους αφήσεις θα διαφθείρουν κι άλλους. Γι’ αυτό φυλακίστηκαν.
Τιμωρώντας τη διαφθορά κρατάμε γεμάτα τα ταμεία και...

τη Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη μαφία των τραπεζών μακριά απ’ τα πόδια μας.
Δεν καταντάμε σαν την Ελλάδα!»

Και μέσα σ΄ αυτές τις προτάσεις, περικλείετε η πλήρη διάλυση και των τεσσάρων εξουσιών του Έθνους μας, ιδίως της δικαστικής εξουσίας, η οποία αν λειτουργούσε στο ύψος των περιστάσεων, θα ήταν τελείως διαφορετική η οικονομική εξέλιξη.

Ο λαός, δεν περιμένει εκδίκηση για όσα δεινά του έχουν προσάψει, για όσα δεινά του έχουν καταστρέψει την ζωή, αλλά αναμένει την τιμωρία των ενόχων που κουρέλιασαν το σύνταγμα, που σφετερίστηκαν το δίκαιο των πολιτών, που καταπάτησαν τις ηθικές αρχές και τα εθνικά ιδεώδη και όλα αυτά τα επαίσχυντα επιτεύγματα προήλθαν για τα εκατομμύρια ευρώ που ενθυλάκωσαν οι γυπαετοί μιζαδόροι από κρατικές προμήθειες ανυπολόγιστης αξίας!!! και ο λαουτζίκος σέρνεται κυριολεκτικά και μετράει τις υποδιαιρέσεις του ευρώ για να επιβιώσει.

Ας εφαρμόσουν, οι νέοι πολιτικοί της Ελπίδας τα παραπάνω, ας ακολουθήσουν οι «άφθαρτοι» όσοι είναι «άφθαρτοι….» στην υλοποίηση της εντολής και της κρίσης του ψηφοφόρου, που δεν είναι άλλη από την τιμωρία των ενόχων, την επιστροφή των κλεμμένων και την αφίππευση από το άρμα του οικονομικού υποζυγίου και από το άρμα των αλλοδαπών κατακτητών.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους