Οι Έλληνες και η «φρίκη» των συν-εταίρων

...Ας φορούσαν τουλάχιστον μια γραβάτα!

Συνοψίζοντας τα 5 χρόνια των μνημονίων, πιστεύω πως ακόμη και να είχαμε να δώσουμε όσα χρήματα ήθελαν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας, δεν θα ησύχαζαν, αν δεν έβλεπαν όλους τους Έλληνες υποταγμένους, να δουλεύουν ολημερίς και ολονυχτίς και να ζουν με ένα κομμάτι ψωμί.

Τους «χαλάει» ο ήλιος, η θάλασσα, τα νησιά, το ούζο, η ταβέρνα, το φαγητό μας, το γλέντι μας, ο καφές, οι μαζώξεις, το γέλιο και η χαρά μας.

Τους «χαλάει» που πριν 50 χρόνια η χώρα εξήγαγε φθηνούς εργάτες, για τις βιομηχανίες και τις στοές των μεταλλείων τους και τώρα εξάγει (κακό του κεφαλιού μας βέβαια) περιζήτητους επιστήμονες και φωτισμένα νεανικά μυαλά, «περιουσιακά στοιχεία» ανεκτίμητης αξίας για την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Μετά τις τελευταίες εκλογές όμως, έχουν τελείως «φρικάρει»! Δεν χωράει στο «παγωμένο» μυαλό τους και δεν μπορούν με κανένα τρόπο να το διασκεδάσουν, πως ένας νέος άνθρωπος 40 χρονών, παρά τις συστηματικές αντίθετες προσπάθειές τους, εξελέγη Πρωθυπουργός της Ελλάδας, πήρε στους νεανικούς ώμους του μια χώρα και ένα λαό και εμφανίστηκε «χωρίς καν μια γραβάτα», ως ισότιμος συνομιλητής στα σαλόνια της Ευρώπης, για να υπερασπιστεί πάνω από όλα την τιμή και την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου λαού!

Δεν μπορούν να χωνέψουν πως αυτός ο νεαρός Έλληνας Πρωθυπουργός, το πρώτο που έκανε μετά την εκλογή του, ήταν να αποτίσει φόρο τιμής στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, τόπο εκτέλεσης από τους Ναζί, την Πρωτομαγιά του 1944, 200 Ελλήνων πατριωτών, σε αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού Στρατηγού στους Μολάους!

Ακόμη, τους ενόχλησε το ότι η πρώτη του επίσκεψη δεν έγινε σε αυτούς, για να υποβάλει τα διαπιστευτήριά του στην ηγέτιδα δύναμη της Ευρώπης, αλλά στην μαρτυρική Κύπρο, όπου και εκεί επισκέφθηκε τους ηρωικούς τόπους των αγωνιστών του Απελευθερωτικού Αγώνα, όπως τα Φυλακισμένα Μνήματα, σηματοδοτώντας την ενότητα και αδελφοσύνη του απανταχού Ελληνισμού.

Ακόμη, δεν μπορούν να πιστέψουν και «τρελαίνονται» να βλέπουν τον Υπουργό Οικονομικών της Ψωροκώσταινας, να εμφανίζεται ως ίσος προς ίσον μπροστά τους, χαλαρός και άνετος, να τους βγάζει λόγο με επιχειρήματα, σε άπταιστα Οξφορδιανά αγγλικά, για τα λάθη και τις παραλήψεις τους, αντί να προσέλθει να τους προσκυνήσει με σκυφτό το κεφάλι, μπας και μας λυπηθούν και μας πετάξουν κανένα ξεροκόμματο.

Τους ενοχλεί το στυλ του Υπουργού, χωρίς γραβάτα και αυτός, παρεκκλίνων από την καθεστηκυία κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά και εμφάνιση. Τους ενοχλεί η άνεσή του, τους ενοχλεί η μόρφωσή του, τους ενοχλούν τα πτυχία, οι γνώσεις και η ευγλωττία του, μα πάνω από όλα τους ενοχλεί που δεν τους φοβάται.

Έχω την αίσθηση ότι και τίποτα να μην κερδίζαμε, σε οικονομικό επίπεδο, από όλη αυτή την προσπάθεια, θα μας έμενε η ικανοποίηση του αγώνα που δόθηκε, σε αντίθεση με τη συνήθη, μέχρι τώρα, πίκρα της άνευ όρων και ορίων παράδοσης και υποταγής.

Γράφει ο Γιώργος Κασσάρας
Μέλος του Π.Σ. της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ
Πρ. βουλευτής Δωδεκανήσου