Aδηφάγο Κράτος με μαύρη τρύπα και κοφίνι χωρίς πάτο
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 159 ΦΟΡΕΣ
Οσα και να συγκεντρώνει κάθε χρόνο από φόρους με συντονισμένες και συνεχείς ενέργειες της Γραμματείας εσόδων το Ελληνικό Δημόσιο, δεν αρκούν σε καμμιά περίτπωση να καλύψει τις ανάγκες του, και αυτές αναφέρονται σε θέματα Εθνικής Αμυνας, Παιδείας, Υγείας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και άλλα, που αφορούν την λειτουργία του Δημοσίου γενικά, γιατί η παραγωγή είναι ελάχιστη και η κατανάλωση μεγάλη.
Αν πάρουμε σαν απλό παράδειγμα τις αναγκαίες συντάξεις δικαιολογημένες ή αδικαιολόγητες πρόωρες ή μη που οφείλει να καταβάλλει το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, δηλαδή όλα τα Ασφαλιστικά Ιδρύματα εν τω συνόλω τους με την αναγκαία συμμετοχή του Δημοσίου, ο λογαριασμός δεν βγαίνει, είναι ζημιογόνος για τον απλούστατο λόγο ότι η παραγωγή δηλ. οι εργαζόμενοι που κατβάλλουν τις συντάξεις είναι σχεδόν ίσοι με τους καταναλωτές, δηλαδή τους συνταξιούχους, τα έσοδα δεν αρκούν, προκύπτει συνεχής ζημιά.
Τα πάσης μορφής επιδόματα ανεργίας δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα οι διάφορες κοινωνικές παροχές, κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά προγράμματα φτώχειας και ανέχειας, κοινωνικό ηλεκτρικό ρεύμα και άλλα είναι ούτως ή άλλως απθητικά για το κράτος και μάλιστα πολύ αυξημένα σε ποσά,α ριθμούς, άτομα και οικογένειες, οι οποίοι με την σκέψη της κοινωνικής παροχής και κάλυψης προτιμούν να μην εργάζονται, αν και οφείλουν να κάνουν όλες τις δουλειές που κάνουν οι ξένοι, σε οικοδομές και στον πρωτογενή τομέα, γεωργία, κτηνοτροφία δεν τους αρέσει, προτιμούν να κάθονται.
Ενα κράτος που δανείζεται συνεχώς για να καλύψει τις κρατικές του ανάγκες δεν έχει μέλλον η οικονομία του θα είναι πάντα σε ύφεση γιατί έχει μάθει, έχει συνηθίσει κάποιες κοινωνικές ομάδες χάριν της πολιτικής να τις στηρίζει και δεν τις σπρώχνει στην παραγωγική εργασία, δηλαδή είναι προτιμότερον να επιδοτεί την εργασίαν και όχι την ανεργία, η οποία συν τοις άλλοις είναι μήτηρ και πάσης κακίας και υστεροβουλίας.
Ενα κράτος που τα έσοδα του είναι περιωρισμένα, οφείλει να σταματήσει πλέον τις κάθε μορφής επιδοτήσεις όπως π.χ. επιδοτεί επιχειρήσεις ή βιομηχανίες ή ξενοδοχειακές μονάδες που αποδίδουν ελάχιστα και για περιορισμένο χρόνο γίνονται κάποιοι έξυπνοι πολίτες πλούσιοι εις βάρος του ελληνικού δημοσίου και τους συνήθως γνωστού φορολογούμενου πολίτη.
Η απλή, η βασική αρχή της οικονομίας, αυτών που διδαχθήκαμε σε Δημόσιες Εμπορικές Σχολές είναι ότι τα έσοδα πρέπει να προϋπολογίζεται έτσι που καλύπτουν τα έξοδα και μάλιστα να έχουμε και ένα μικρό αλλά ασφαλές απόθεμα για τις έκτακτες ανάγκες για τις δύσκολες ώρες αυτό κάνει ο κάθε νοικοκύρης πολίτης δημότης για να μπορεί να επιζήσει να πληρώνει.
Γι’ αυτό το αδηφάγο κράτος Δημόσιο, παρομοιάζεται με μαύρη τρύπα ή με κοφίνι δηλαδή μεγάλο καλάθι χωρίς πάτο γιατί όσα και να ρίξει μέσα κσι ρίχνει μάλλον περισσότερα καταστρέφεται ο πάτος του κοφινιού δεν υπάρχει στο τέλος τίποτε, από αυτά που συενχώς ρίχνει αφού έσπασε ο πάτος.
Οι θεωρίες των σημερινών σύγχρονων οικονομολόγων είναι για γέλια και κλάματα καθηγητές της θεωρίας και του λόγου και όχι της πράξης από την οποίαν έχουμε ανάγκη.