Πετρελαϊκή κρίση, αβέβαιο το μέλλον της ανθρωπότητας

Πετρελαϊκή κρίση, αβέβαιο  το μέλλον της ανθρωπότητας

Πετρελαϊκή κρίση, αβέβαιο το μέλλον της ανθρωπότητας

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 229 ΦΟΡΕΣ

Εναλλακτικές πηγές ενέργειας, ίσως παγκόσμια αναμενόμενη έκρηξη των ισχυρών της γης

Του Αργυρού Αργυρού του Νικολάου

Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε ότι αφορά με τους σημερινούς ρυθμούς ανάπτυξης οι αξιόπιστες προβλέψεις προσδιορίζουν ότι η παγκόσμια ζήτηση ενέργειας θα αυξηθεί περισσότερο από 60% πριν το 2030 και ήδη επιβεβαιωμένο σήμερα το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού καταναλώνει το 80% της ορυκτής ενέργειας.

Επειδή είναι προφανής η απουσία μιας φιλόδοξης πολιτικής εξοικονόμησης ενέργειας, είναι άκρως απαραίτητο να οργανωθεί μία αποτελεσματική ενεργειακή πολιτική. Οι επιπτώσεις περιβαλλοντικές θα μειωθούν ένεκα της αποβολής του διοξειδίου του άνθρακα, θα είναι καλό και για την ανάπτυξη γιατί οι συνέπειες από τον έλεγχο θα είναι ανταποδοτικές. Οι ενεργειακές απαιτήσεις αυξάνονται συνεχώς διότι η υπό ανάπτυξη χώρες έχουν μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας ως φυσικό επόμενο διότι ο πλούτος απαιτεί ενέργεια. Μετά βεβαιότητος δε ενάμιση δισεκατομμύριο άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στον ηλεκτρισμό, φαινόμενο που υποδεικνύει τις μελλοντικές εξελίξεις.

Οι ερευνητικές προσπάθειες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στο μέλλον θεωρούνται επιβεβλημένες. Μόνο η γενικευμένη συνειδητοποίηση των κινδύνων που απειλούν προσεχώς την αρμονική και ισορροπημένη οργάνωση των ανθρωπίνων κοινωνιών θα μας αποτρέψει από το να καταλήξουμε μια μέρα πολύ καθυστερημένα στη διαπίστωση ότι όταν τα πράγματα φθάνουν στο απροχώρητο καταλαβαίνει οιοσδήποτε πόσο εύκολο ήταν να προβλεφθούν. Η φυγή των προσφύγων ή μεταναστών είναι αποτέλεσμα της άθλιας επιβίωσης στις χώρες τους, πέραν των άλλων διακριτικών φυλών ή θρησκειών επιλέγοντας χώρες οικονομικά προηγμένες για εργασία, όταν πλέον 800 εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο υποσιτίζονται με λιγότερο από 2.400 θερμίδες την ημέρα και 2 δισεκατομμύρια υποφέρουν από διατροφικές ελλείψεις.

Η πείνα είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο ειδικά στις χώρες του νότου με τις υποανάπτυκτες ζώνες όμως η πραγματικότητα είναι ότι δεν γνωρίζει σύνορα. Η κρίση η πετρελαϊκή πολύ σύντομα θα πάρει διαστάσεις επιδημίας, η συνεχής αυξομείωση των τιμών τα τελευταία 30 χρόνια προσδίδουν σύντομα παγκόσμια δραματική εξέλιξη όταν προς το τέλος του 2000 η κατανάλωση πετρελαίου ανερχόταν σε 24 δισεκατομμύρια βαρέλια ετησίως ενώ τα νέα κοιτάσματα αντιπροσωπεύουν ένα όγκο 9,6 δις βαρέλια, αντίθετα σταθμά, σύντομα μεγαλύτερη κατανάλωση, λιγότερη εξώρηξη.

Με τα σημερινά δεδομένα υπάρχουν ακόμα αποθέματα για 60 χρόνια περίπου και αποδεδειγμένα η παγκόσμια ζήτηση ενέργειας θα διπλασιαστεί μέχρι το 2030. Μόνο ο τομέας των μεταφορών εξαρτάται κατά 97% από το πετρέλαιο.
Πρωταρχικός σκοπός είναι η οργάνωση και ο περιορισμός της κατανάλωσης για να μειώσουμε την εξάρτηση, να επινοήσουμε νέα καύσιμα και να αποδεχτούμε την ανάπτυξη νέων, ή ανανέωσιμον πηγών ενέργειας. Ο ανθρώπινος παράγοντας και πολύ περισσότερο όλες οι βιομηχανικές χώρες πρέπει να επιδώσουν σύντομα (στο εγγύς μέλλον) άμεση λύση διότι η πιθανή πτώση εξώρηξης του πετρελαίου που μπορεί να συμβεί πρέπει να είναι σε πλήρη ετοιμότητα προσαρμογής σε νέες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας διότι αιφνίδια πτώση του πετρελαίου ίσως θα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα γενικότερα στον κόσμο και φυσικά στην λειτουργία της παραγωγής βιομηχανιών.

Μόλις το 1/6 καλύπτουν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τον πλανήτη Γη με πρώτη την “βιομάζα”, πράσινος άνθρακας και απόβλητα περίπου το 11% και η υδραυλική ενέργεια (ή λευκός άνθρακας) περίπου το 2‰.
Οι υπόλοιπες μορφές ενέργειας (ήλιος, άνεμος, γεωθερμότητα) παραμένουν ανεκμετάλλευτες έως τώρα. Μετά από συνεχής προβλέψεις και μελέτες τα αποθέματα πετρελαίου ανέρχονται σε 40 χρόνια σημερινής (ανοδικής) κατανάλωσης, του φωταερίου σε 65 χρόνια και του άνθρακα σε περισσότερο από 200 χρόνια.

Παρ’ όλα αυτά οφείλουμε να είμαστε εγκρατείς όσον αφορά την αισιοδοξία που έχουμε στις τιμές αυτών των αποθεμάτων. Το πετρέλαιο και το καυσαέριο είναι άνισα κατανεμημένα στον πλανήτη.
Η Μέση Ανατολή κατέχει το 65% των αποθεμάτων πετρελαίου. Οι δε χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και της Μέσης Ανατολής κατέχουν το 70% των αποθεμάτων φυσικού αερίου. Από αυτό και μόνο προκύπτει ανασφάλεια ανεφοδιασμού και ένταση στις τιμές.

Κάνοντας όμως ανάλυση της όλης κατάστασης, εκτός του πιθανού κινδύνου εξάντλησης των ορυκτών καυσίμων υπάρχουν και άλλοι λόγοι περιβαλλοντολογικοί που ωθούν στην ανάπτυξη των ανανέωσιμων πηγών ενέργειας κατά τον 21ον αιώνα.
Ο ολοένα και πιο πιεστικός αγώνας ενάντια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης θα ευνοήσει τις ενέργειες εκείνες που ρυπαίνουν λίγο ή και καθόλου την ατμόσφαιρα όπως προανέφερα, ο ήλιος, ο άνεμος και η γεωθερμότητα.

Τα ορυκτά καύσιμα συνεισφέρουν μαζικά στη σταδιακή αναθέρμανση της Γης (φαινόμενο του θερμοκηπίου) εξαιτίας του ανθρακικού αερίου που αποβάλλεται από την καύση τους στην ατμόσφαιρα. Επίσης ο ήλιος, ο άνεμος, η γεωθερμότητα θα μας προστατέψουν από αυτή την αναθέρμανση και από όλες τις επακόλουθες κλιματικές συνέπειες, βέβαια η πυρηνική ενέργεια δεν συμβάλλει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά γνωρίζουμε καλά τους κινδύνους, που μας εμπνέει η ασφάλεια των πυρηνικών σταθμών, η τύχη των πυρηνικών όπλων.

Πολλά σενάρια εκτιμήσεων στην παγκόσμια παραγωγή ενέργειας το 2020 μπορεί να φθάσει το ποσοστό του 20% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αντί 13% σήμερα. Στα μέσα δε του 21ου αιώνα μπορεί να προσεγγίσει το 50%.
Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά στην ηλιακή θερμότητα όπου ο ήλιος αν και απέχει 150 εκατ. χιλιόμετρα από τη γη, παρά ταύτα αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή ενέργειας.

Σίγουρα η ενέργεια που δεχόμαστε είναι διαφοροποιημένη ως προς την χρονική στιγμή. Οι νύχτες, τα περάσματα νεφών αποτελούν εμπόδια, είναι στιγμές που η ηλιακή ενέργεια είναι ανύπαρκτη ή ελάχιστη. Κατά μέσο όρο η ισχύς που δέχεται ετησίως η επιφάνεια της γης μπορεί να φθάσει στα 85 και 290 w/m2.
Αυτή η απόκλιση ποικίλει κατ’ αναλογία από 1-3 ανάμεσα στις περιοχές τις λιγότερο και τις περισσότερο φωτισμένες.

Είναι σημαντική αλλά όχι αξιοσημείωτη, καμία περιοχή της Γης δεν στερείται ηλιακής ενέργειας όπου μπορεί να μετατραπεί σε θερμότητα ή σε ηλεκτρισμό. Το 80% της ενέργειας που καταναλώνεται σήμερα στον κόσμο δεν είναι ανανεώσιμο. Η ανανεώσιμη ενέργεια που βασίζεται στην αξιοποίηση των φυσικών ενεργειακών ροών μπορεί να δώσει μόνιμη απάντηση και ετοιμότητα στις ανάγκες του πληθυσμού κάνοντας μία ανάλυση της ενέργειας π.χ. η ενέργεια της ροής των υδάτων, η μετατροπή της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρισμό, η αξιοποίηση των ανέμων από ανεμογεννήτριες, η γεωθερμία που προέρχεται από το υπέδαφος, η βιομάζα από διάφορα υλικά όπως η ξυλεία, οι μπαταρίες που ματατρέπουν την χημική ενέργεια σε ηλεκτρική, οι μπαταρίες υδρογόνου αποτελούν εναλλακτικές λύσεις.

Θα ήθελα να κάνω αναφορά ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση η ανανεώσιμη ενέργεια αποτελεί το 6% της κατανάλωσής της, με προοπτική σύντομα μεγαλύτερη, σε ότι αφορά δε τη Δανία 5.400 ανεμογεννήτριες παράγουν το 15% της ενέργειας της χώρας, υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σε ότι αφορά τον μαύρο χρυσό, όπου οι κίνδυνοι είναι προ των πυλών με την ανάδειξη νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διότι η απόκτησή του θα είναι ένα τελειωτικό κτύπημα των ισχυρών της γης με τις όποιες συνέπειές του.

Θα ήταν δε παράλειψις ότι η καθημερινή μας κατανάλωση παράγει ημερησίως ένα κιλό απορριμμάτων ανά άτομο, επί παραδείγματι χώρες όπως η Γαλλία κατ’ εκτίμηση το ετήσιο βάρος οικιακών απορριμμάτων της ισοδυναμεί με 2,5 χιλιάδες πύργους του Άιφελ, δηλαδή με 22 εκατομμύρια τόνους!
Η αξιοποίησή τους (ανακύκλωση) θα μπορούσε να παρέχει οικονομική βοήθεια στους λαούς και δεύτερο φροντίδα για το περιβάλλον.

Αυτό είναι το διακύβευμα το οποίο προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι βιομήχανοι να παράγουμε με πόρους που προέρχονται από την ανακύκλωση αντικειμένων. Συμπερασματικά θα έλεγα η όλη σημερινή κατάσταση που εξελίσσεται με τον λαό της Συρίας, μίας μεγάλης πετρελαϊκής χώρας είτε τρομοκρατία λέγεται είτε κουρδικό, καθ’ ότι τουλάχιστον της επιδίδεται ενοχή, οι ισχυροί της γης είναι αυτοί που επιβάλλουν τις εξελίξεις γενικότερα στον κόσμο ανάλογα των συμφερόντων τους.

Ειδικά στη Συρία που ουσιαστικά δεν κυβερνά λόγω μαύρου χρυσού αλλά κυβερνάται. Αποτέλεσμα. Η απρόσκοπτη οικονομική ανάπτυξη σε παγκόσμιο επίπεδο εξαρτάται από την ύπαρξη του πετρελαίου.
Οταν κάποιες χώρες εκμεταλλευόμενες το υπέδαφός του προσπαθούν να επιβάλλουν τους δικούς τους όρους στις τιμές και στη διανομή του πετρελαίου, τότε είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση.
Και γαρ την των χρημάτων κτίσιν οι πόλεμοι γίγνονται. “Πλάτωνας”.

Αναφορικά δε με τις σχέσεις Συρίας-ΗΠΑ ήταν τεταμένες την τελευταία 10ετία όταν στις 11 Μαΐου 2004 οι ΗΠΑ επέβαλαν στην Συρία οικονομικές κυρώσεις με την κατηγορία ότι υποστηρίζε την τρομοκρατία με ό,τι συνεπάγεται και επεδίωκε να αναπτύξει όπλα μαζικής καταστροφής.
Περίπου δε την ίδια εποχή η Συρία κατήγγειλε τις ΗΠΑ και τον ΟΗΕ ότι επιδίωκαν να καθυποτάξουν την Συρία και το σύνολο της Μέσης Ανατολής στις βουλές των μεγάλων δυνάμεων. Επισφράγιση του αποτελέσματος: Κατά τον αρχαιότερο τραγικό ποιητή Αισχύλο: «Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής». Μην κλοτσάς καρδιά κι αγκάθια για να μην πληγωθείς και πονέσεις με τα χτυπήματα.

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους