Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου 3

Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου 3

Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του μνημονίου 3

Rodiaki NewsRoom

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΚΕ 98 ΦΟΡΕΣ

Αφού και η Ν.Δ εφάρμοσε το δεύτερο μνημόνιο, ενώ το 2010 και το 2011 υπόσχετο την κατάργηση του πρώτου, αφού και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α συμφώνησε και ψήφισε το μνημόνιο 3 - ενώ από το 2010, μέχρι και το 2014 «έσχιζε» τα μνημόνια – και ένα χρόνο τώρα το εφαρμόζει, πιστεύω, να έχει γίνει κατανοητό απ’ όλους και απ’ όλες, πως τα μνημόνια (που εφάρμοσαν, κατά σειράν, όλες οι κυβερνήσεις) δεν τα έφερε το ΠΑ.ΣΟ.Κ, αλλά η κρίση «εκτροχιασμού» των δημοσίων οικονομικών της χώρας μας.

Ας δούμε όμως, με αριθμούς, την αρχή αυτής της κρίσης :
• Κατά την δεκαετία : τέλος 1993 (που εκλέχθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ στην κυβέρνηση), με αρχές του 2004 (που επανεκλέχθηκε η Ν.Δ), οι δαπάνες του ελληνικού κράτους («της γενικής κυβέρνησης») εκυμαίνοντο μεταξύ 44%, με 46% (κατά μέσο όρο 45,1%) του Ακαθάριστου του Εθνικού Προϊόντος (Α.Ε.Π).

• Με την κυβέρνηση της Ν.Δ και πρωθυπουργό τον Κώστα Καραμανλή, οι δαπάνες του ελληνικού κράτους, μέχρι το 2006 κρατήθηκαν στο ίδιο επίπεδο, 45,2% του Α.Ε.Π. Όμως :
- Κατά το 2007, άρχισαν ν’ αυξάνονται και έφθασαν στο 47,6% του Α.Ε.Π.
- Το 2008 αυξήθηκαν επικίνδυνα και έφθασαν στο 50,6% του Α.Ε.Π.
- Και το ενιάμηνο του 2009 «εκτροχιάστηκαν» ! Έφθασαν στο 53,8% του Α.Ε.Π.

• Αυτά τα ποσοστά, αν μετατραπούν σε απόλυτους αριθμούς, σημαίνουν, με απλά λόγια, ότι :
- Κατά το 2007 δαπανήθηκαν 5 δις ευρώ (!) περισσότερα, απ’ όσα εδαπανώντο κάθε χρόνο, κατά την δωδεκαετία 1994 – 2006.
- Κατά το 2008 δαπανήθηκαν 11 δις ευρώ (!!) περισσότερα .

- Και κατά το πρώτο ενιάμηνο του 2009 δαπανήθηκαν 17,4 δις ευρώ (!!!) περισσότερα, από τον μ.ο της ως άνω δωδεκαετίας.

• Και αυτός ο «εκτροχιασμός» των δαπανών εσυνοδεύετο και από μείωση των εσόδων :
- Τα έσοδα του ελληνικού κράτους («της γενικής κυβέρνησης»), από 73% του Α.Ε.Π, που ήταν το 2000,

- κατά το 2007 είχαν μειωθεί στο 40,8% (!) του Α.Ε.Π,
- κατά το 2008 είχαν μειωθεί στο 40,7% (!) του Α.Ε.Π
- και το 2009 έφθασαν μόλις στο 38% (!!!) του Α.Ε.Π.

Αυτές οι σοβαρές αποκλίσεις (αυξημένες δαπάνες και μειωμένα έσοδα) προκάλεσαν μεγάλα ελλείματα.

- Μόνο κατά το 2009 το άνοιγμα της ψαλίδας δημοσίων δαπανών – εσόδων, όπως σημείωσα ήταν : 53,8% του Α.Ε.Π (δαπάνες) – 38% του Α.Ε.Π (έσοδα) = 15,8% του Α.Ε.Π. Δηλαδή, έλλειμμα σε απόλυτους αριθμούς 32 δις ευρώ !

- Το 2008 τα έσοδα υπολοίποντο των δαπανών : 50,6 – 40,7 = 9,9% του Α.Ε.Π. Δηλαδή, έλλειμμα σε απόλυτους αριθμούς 20 δις ευρώ.

- Το 2007 τα έσοδα υπολοίποντο των δαπανών : 47,6 – 40,8 = 6,8% του Α.ΕΠ. Δηλαδή, έλλειμμα σε απόλυτους αριθμούς 14 δις ευρώ κ.ο.κ.

Αυτές οι σοβαρές αποκλείσεις και κάποιες ανειλημμένες υποχρεώσεις του ελληνικού δημοσίου, καλύφθηκαν από την κυβέρνηση του «κρυπτόμενου» επί επτά χρόνια Κώστα Καραμανλή, με νέο υπέρμετρο δανεισμό.
Κατά τα πεντέμιση (5,5) χρόνια, Μάρτης 2004 – Οκτώβρης 2009, η κυβέρνηση της Ν.Δ δανείστηκε 90 δις ευρώ !

Έτσι, το συσσωρευμένο – από την ίδρυση του ελληνικού κράτους – δημόσιο χρέος της χώρας μας, από 182 δις ευρώ που ήταν στο τέλος του 2003 (περίπου 90% του Α.Ε.Π), εκτινάχθηκε στα 270 δις ευρώ !!! (130% του Α.Ε.Π !).
• Έτσι συντελέστηκε ο «εκτροχιασμός» στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας !

• Έτσι «δημιουργήθηκε» η κρίση δημοσίου χρέους, που έφερε τα μνημόνια του ΠΑ.ΣΟ.Κ, της Ν.Δ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

• Tα διεθνή έγκυρα στοιχεία είναι αμείλικτα, κι ας «κρατούν στον αφρό» οι έλληνες πολίτες τη μνημονιακή Ν.Δ (και τώρα τον μνημονιακό ΣΥ.ΡΙΖ.Α), κι ας αναθεμάτιζαν, ως υπεύθυνο για την κρίση, το μνημονιακό ΠΑ.ΣΟ.Κ....

Του Κοσμά Σφυρίου

Διαβάστε ακόμη

Μανώλης Κολεζάκης: Σελίδες από την πολεμική ιστορία της Ρόδου

Ηλίας Καραβόλιας: Περί της δομής των πραγμάτων

Γιώργος Γεωργαλλίδης: Η ανάγκη επιστροφής της ελπίδας

Θεόδωρος Παπανδρέου: Έχει θέση η τιμωρία στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού;

Πέτρος Κόκκαλης: Εθνική Πράσινη Συμφωνία για την ευημερία

Γιάννης Ρέτσος: Υπερτουρισμός: μύθοι και αλήθειες

Δημήτρης Κατσαούνης: Αυτές οι Eυρωεκλογές χτίζουν γέφυρα με τον Ελληνισμό της Διασποράς

Γιάννης Σαμαρτζής: Τα τεκμήρια διαβίωσης των φορολογουμένων και η δυνατότητα αποφυγής τους