Κτηματολόγιο Ρόδου-Κω-Λέρου Ωρα για αλλαγή πλεύσης

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Πάνος Βενέρης

Πολλή σκόνη σηκώθηκε τελευταία για τη λειτουργία του Κτηματολογίου, κρούοντας ανοιχτές θύρες. Χωρίς προσωπικό, χωρίς μέσα και υποδομές, χωρίς άμεση πρόσβαση από τον απλό πολίτη, καθυστερήσεις και πάει λέγοντας. Διαπιστώσεις επί διαπιστώσεων και προτάσεις για λύσεις ένθεν κακείθεν. Επί της ουσίας ελάχιστα πράγματα, ακριβώς γιατί αδυνατούμε ή δεν θέλουμε να δούμε την ουσία!

Το Κτηματολόγιο Ρόδου, Κω και τμήματος της Λέρου, δημιουργήθηκε τη δεκαετία του ’30 από τους Ιταλούς και ήταν για την εποχή πρωτοποριακό εργαλείο (όχι μόνο καταγραφής της περιουσίας αλλά και αναπτυξιακό και βέβαια χάραξης πολιτικής) πρωτόγνωρο για την υπόλοιπη χώρα που ζούσε στους ρυθμούς των υποθηκοφυλακείων.
Η προσπάθεια για κτηματογράφηση της υπόλοιπης χώρας, άρχισε πολύ αργότερα, κάπου τη δεκαετία του ’80 και βρίσκεται σε εξέλιξη, έχοντας σχεδόν ολοκληρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα και επεκτεινόμενη στην ύπαιθρο.

Αν σήμερα θελήσει κάποιος να αντιπαραθέσει τον τρόπο λειτουργίας μιας κτηματογραφημένης περιοχής της χώρας και του δικού μας «Ιταλικού» κτηματολογίου, θα διαπιστώσει ότι η διαφορά είναι χαώδης. Τόσο ως προς την απεικόνιση και καταγραφή των κτηματολογικών στοιχείων όσο και ως προς την καταχώρησή τους και παροχή των δεδομένων στον πολίτη. Ο λόγος απλός: Στην ηλεκτρονική εποχή που τα πάντα «τρέχουν» με υπερηχητικές ταχύτητες, εμείς έχουμε μείνει ακόμη στον …τόμο, φάκελο, φύλο... Το κτηματολόγιό μας δηλαδή από πρώην συγκριτικό πλεονέκτημα έχει μετατραπεί σε μειονέκτημα!...

Έτσι, σε οποιαδήποτε κτηματογραφημένη περιοχή της υπόλοιπης χώρας, αν κάνεις αίτηση για παροχή των κτηματολογικών στοιχείων που σ’ ενδιαφέρουν στις 8.00’ το πρωϊ, θα έχεις τα στοιχεία που ζήτησες στις 8.30’! Εσύ, ο απλός πολίτης, δίχως οποιονδήποτε ενδιάμεσο. Συγκρίνετε και κρίνετε.
Επομένως το πρόβλημα στην περίπτωσή μας δεν είναι τόσο η έλλειψη προσωπικού, αλλά κυρίως δομικό. Με μεθόδους του ΄30, όσο πρωτοποριακές κι’ αν ήταν για την εποχή, δεν μπορείς να εναρμονισθείς με το σήμερα και τις απαιτήσεις του, ούτε ασφαλώς λαμβάνοντας ημίμετρα όπως η ψηφιοποίηση των Κτηματολογικών Μερίδων (μια διαδικασία που είναι χρόνια σε εξέλιξη αλλά δεν ολοκληρώνεται…) που απλώς μπαλώνουν τρύπες. Απαιτείται αλλαγή όλης της δομής που συμπεριλαμβάνει τόσο το τεχνικό σκέλος όσο και το διοικητικό και εναρμόνισή της με τα σύγχρονα δεδομένα που ισχύουν στην υπόλοιπη χώρα.

Με λίγα λόγια η λύση είναι μονόδρομος. Ένταξη του Κτηματολογίου μας στον Εθνικό Σχεδιασμό αφού προηγουμένως διασφαλισθούν οι ιδιαιτερότητες που άφησαν παρακαταθήκη οι Ιταλοί, όπως το μεγάλο εύρος των παραλιών κλπ.
Δεν υπάρχει πολιτισμένο κράτος στον πλανήτη που το κτηματολόγιό του να ανήκει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Ούτε καν στο αντίστοιχο ΥΠΕΚΑ. Σε όλα, ανήκει στη Τοπική Αυτοδιοίκηση Α βαθμού, αποτελεί μέρος της καθημερινότητας του πολίτη και βέβαια εργαλείο για το Χωρικό Σχεδιασμό και την ανάπτυξη. Απεναντίας, στο τόπο μας όχι μόνο αυτό δεν ισχύει αλλά υπάρχουν για πολλά χρόνια ολόκληρες Πράξεις Εφαρμογής Σχεδίων Πόλεων που δεν έχουν μετεγγραφεί ακριβώς λόγω των προβλημάτων που προανέφερα και της ενίοτε επικαλούμενης αναντιστοιχίας του προπολεμικού Κτηματολογικού Κανονισμού με τα σύγχρονα δεδομένα του Πολεοδομικού Σχεδιασμού!..

Εδώ και αρκετά χρόνια, είχαμε σαν ΤΕΕ κάνει προτάσεις για την ένταξη του Κτηματολογίου μας στον Εθνικό Σχεδιασμό. Είχαμε μάλιστα ετοιμάσει για το εγχείρημα αυτό σε συνεργασία με τον τότε ΟΚΧΕ (Οργανισμό Κτηματογραφήσεων) όλες τις απαιτούμενες ενέργειες και προδιαγραφές μέχρι και σύνταξη της αντίστοιχης Νομοθετικής Ρύθμισης. Συναντήσαμε αντιδράσεις για λόγους που δεν είναι της παρούσας να αναλύσω και γι’ αυτό η προσπάθεια σταμάτησε εκεί. Αν τότε είχαμε προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση, σήμερα δεν θα μιλούσαμε για προβλήματα. Ο χρόνος δικαιώνει την επιλογή μας αυτή και όσο πάει θα τη δικαιώνει περισσότερο.
Εκεί επομένως πρέπει να στοχεύσουν οι φορείς. Άλλως θα κινούμαστε αυτιστικά γύρω από τον εαυτό μας και τα δήθεν κεκτημένα αρκούμενοι σε ημίμετρα, αδυνατώντας να δούμε πέρα από τη μύτη μας.