Τουρισμός είναι το ταξίδι, η περιήγηση

Rodiaki NewsRoom

Συνεκδοχικά τουρισμός είναι το σύνολο των δραστηριοτήτων που εξασφαλίζουν την περιήγηση

Ο τουρισμός έχει τις ρίζες του στον αρχαίο ελληνικό κόσμο όπου σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς η περιήγηση ήταν η διαδικασία με την οποία καθοδηγούσαμε τους ξένους σε ενδιαφέροντες τόπους και αξιοθέατα μετά λεπτομερούς ερμηνείας αυτών.

Η τάση της γνωριμίας και περιγραφής του παλαιότερου αρχαίου κόσμου συνεχίστηκε κατά τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους και αναβίωσε κατά την αναγέννηση. Σήμερα μετά και την τεχνολογική επανάσταση στον τομέα των μεταφορών, αποτελεί αυτοτελή οικονομική δραστηριότητα αλλά και την κύρια πηγή οικονομικών εσόδων για την χώρα μας η οποία είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως .

Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Εταιρεία το 2011 επισκέφτηκαν τη χώρα μας 16.427.247 τουρίστες, το 2012 15.517.622 το 2013 17.919.580 ενώ ξεπέρασε τους 22.032.000 το 2014. Η γεωγραφική της ποικιλομορφία, η πολιτισμική της κληρονομιά, το νησιωτικό της σύμπλεγμα, ο φυσικός πλούτος, η πάνω από 4 χιλιετίες καταγεγραμμένη ιστορία της αποτελούν σημείο αναφοράς για τους ταξιδιώτες.

Η χώρα μας μετράει 17 μνημεία «Παγκόσμιας Κληρονομιάς» και ανήκει στις πλουσιότερες χώρες της Ευρώπη ως προς την σπουδαιότητα και το πλήθος των ιστορικών της μνημείων. Έχει τοποθετηθεί μέσα στην πρώτη δεκάδα των προορισμών με ιστορική και πολιτισμική σημασία.

Την τουριστική περίοδο του 2013 πάνω από 2.500.000 τουρίστες επισκέφτηκαν αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία στην χώρα μας. Αξιοσημείωτο είναι πως τα τελευταία χρόνια πολλές περιοχές της πατρίδας μας αποτελούν πόλο έλξης για εναλλακτικό τουρισμό χαρακτηριστικά του οποίου είναι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, η διατήρηση των οικοσυστημάτων, η αλληλεπίδραση του ανθρώπου με τα πολιτιστικά μνημεία κ.α.

Άλλωστε μετά από τη Διακήρυξη της Μαννίλας για τον Παγκόσμιο Τουρισμό (1980), τη Διάσκεψή του Ρίο για το Περιβάλλον (1992), την Agenda 21, που ενσωματώθηκε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ και πρόσφατα τον Παγκόσμιο Κώδικα Δεοντολογίας για τον Τουρισμό (1999), όπου σε όλα αυτά τα κείμενα, τα οποία δεσμεύουν και την Ελλάδα, θεσπίζονται αρχές «βιώσιμης ανάπτυξης» και ταυτόχρονα η υποχρέωση της παγκόσμιας κοινότητας που εμπλέκεται με την τουριστική ανάπτυξη να προστατεύει το περιβάλλον.

Πιο συγκεκριμένα να προστατεύεται το περιβάλλον φυσικό και ανθρωπογενές από την υπεράντληση και μόλυνση της ποιότητας των υδάτων, τις αδυναµίες στο σύστημα διαχείρισης στερεών αποβλήτων από τουριστικές δραστηριότητες, την υποβάθμιση παραλιακών κυρίως υγροτόπων, την εποχική κυκλοφοριακή συμφόρηση και την συναφή δημιουργία αναγκών για νέα έργα συγκοινωνιακής κυρίως και µεταφορικής υποδοµής, την πρόκληση πυρκαγιών, την εγκατάλειψη άλλων μορφών παραγωγικών δραστηριοτήτων , την εγκατάλειψη μνημείων και χώρων πολιτιστικής κληρονομιάς κ.α.

Αναμφισβήτητα λοιπόν, θεμέλιος λίθος για την διασφάλιση της κύριας πηγής εσόδων μας, είναι η διαφύλαξη της γενεσιουργού αιτίας του τουρισμού. Δηλαδή η διαφύλαξη, η ανάδειξη και η αξιοποίηση του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος του τόπου μας. Ελλάδα, Τουρισμός, Ιστορία και Περιβάλλον είναι έννοιες αλληλένδετες και αλληλοεξαρτώμενες.

Γράφει ο Βάιος Καλοπήτας
Μηχανικός Περιβάλλοντος