Ο Δράκος της Ρόδου!

Pοδούλα Λουλουδάκη

Το θηρίο που καταβρόχθιζε ανθρώπους και ζώα τον 14ο αιώνα

Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, σε εποχές με δράκους και γενναίους Ιππότες, στη Ρόδο που δεν της έφτανε ο ισλαμικός κίνδυνος, είχε εχθρούς κι από μέσα!

Ο θρύλος λέει πως ένα θηρίο καταβρόχθιζε ανθρώπους και ζώα, περιφερόταν ελεύθερα και είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος της πόλης. Ήταν τον 14ο αιώνα, κι ο ιππότης που σκότωσε το Δράκο είναι υπαρκτό πρόσωπο και μετά την ηρωική του πράξη έγινε Μεγάλος Μάγιστρος.

Αν ήταν Δράκος ή κροκόδειλος ο οποίος ξέφυγε από ναυάγιο ενώ μεταφερόταν στην Ευρώπη, δεν έχει μεγάλη διαφορά. Η Ρόδος έχει το δικό της Δράκο θρύλο όπως τον έχουν κι άλλες μεσαιωνικές πόλεις στον κόσμο.

To 14o αιώνα, μερικά χρόνια μετά την κατάκτηση της Ρόδου από τους Ιππότες, κι ενώ είχαν μετατρέψει την πόλη σε μία από τις πιο βαριά οχυρωμένες πόλεις της Ευρώπης, ο εχθρός ήταν από μέσα! Ένα θηρίο, στους βράχους πάνω από την πόλη καταβρόχθιζε βοσκούς και προσκυνητές. Το θηρίο είχε σχήμα μεγάλου αλόγου, αλλά ήταν άγριο, το κεφάλι του έμοιαζε με φιδιού, η ανάσα του έκαιγε σαν φωτιά, κι είχε τεράστια δόντια. Είχε σκληρό λεπιδωτό δέρμα και δύο μεμβρανώδη φτερά.

Ονομάστηκε «Ο δράκος της Ρόδου», κρυβόταν στην πλαγιά του λόφου του Αγίου Στεφάνου και το προσκύνημα στο παρεκκλήσι του Αγίου Στεφάνου, στο λόφο πάνω από τη φωλιά του, ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο. Γι αυτό το σημείο στο οποίο φώλιαζε λεγόταν Mall Passo δηλαδή Κακό Πέρασμα και ήταν στο σημερινό Μόντε Σμιθ.

Ο Χριστόδουλος Παπαχριστοδούλου, στο βιβλίο του «Ιστορία της Ρόδου» αναφέρει έναν τοπικό θρύλο σύμφωνα με τον οποίο σ΄ ένα βάλτο της τοποθεσίας Κακό Πέρασμα (Mal Passo),ζούσε ένα τέρας που έκανε μεγάλες ζημιές, κατατρώγοντας ζώα και ανθρώπους. Κανένας δεν τολμούσε να το αντικρύσει κι όσοι Ιππότες επιχείρησαν να το εξοντώσουν δεν τα κατάφεραν.

Ο μεγάλος Μάγιστρος Βιλλενέβ, με διάταγμα απαγόρευσε να περνάει κανείς από το πέρασμα αυτό ή να αποπειράται να το αντιμετωπίσει. Κανείς δεν τολμούσε πια να το αντικρύσει εκτός από το νεαρό ιππότη Ντε Γκοζόν ο οποίος ζήτησε άδεια ένα χρόνο, αποσύρθηκε στο κάστρο του πατέρα του στη Γαλλία, ζήτησε και του έφτιαξαν ένα ομοίωμα του Δράκου και μαζί με τα σκυλιά του και το άλογό του εκπαιδεύτηκαν στην εξόντωσή του.
Ο Ντε Γκοζόν, επιστρέφοντας στη Ρόδο, κατόρθωσε να σκοτώσει το Δράκο, με κίνδυνο της ζωής του. Από τότε το Κακό Πέρασμα ονομάστηκε «Bell Passo» δηλαδή Καλό Πέρασμα.

Όμως ο νεαρός ιππότης είχε αψηφήσει την εντολή, κι έτσι αν και η νικηφόρα επιστροφή του ακολουθήθηκε από πανηγυρισμούς του πλήθους το οποίο προέτρεπε για την ηρωική του πράξη να ανταμειφθεί, ο μεγάλος Mάγιστρος τον τιμώρησε. Έγινε όμως ήρωας του λαού, το πλήθος πίεσε και τελικά του δόθηκε χάρη ενώ προήχθη σε ύπαρχο του νησιού.

Ο Θεοδάτος de Gozon, διαδέχτηκε τον Βιλλενέβ όταν εκείνος πέθανε και έγινε μεγάλος Mάγιστρος. Σήμερα σώζεται η ταφόπλακα του θαρραλέου Ιππότη στο μουσείο Κλουνί στη Γαλλία όπου αναγράφεται ως «Ο εξολοθρευτής του Δράκου» (Extinctor Dragonis).

Ήταν κροκόδειλος;
Άλλες περιγραφές του τέρατος φανερώνουν ότι επρόκειτο για κροκόδειλο ο οποίος μεταφερόταν στην Ευρώπη, έπεσε έξω από ναυάγιο πλοίου, κι έμεινε στο τέλμα του βάθους της κοιλάδας, μέσα από το μονύδριο της Φανερωμένης πριν από τη Μίξη (Τρεις). Όποια κι αν είναι η αλήθεια πάντως η μάχη με το Δράκο περιγράφεται μεταξύ άλλων γεγονότων που έχουν επαληθευτεί ιστορικά.

Ένας ταξιδιώτης του 17ου αιώνα ανέφερε ότι είδε το κρανίο του να κρέμεται στην είσοδο της πόλης. «Οστά τεράστιου φιδιού σώζονταν πάνω από τη Θαλασσινή πύλη και πίστευαν πως ήταν του τέρατος (Rottiers, Thevenot, Biliotti). Διακόσια χρόνια αργότερα το κρανίο ταυτοποιήθηκε και έμοιαζε με κροκόδειλου.