Η Κάρπαθος και ο Καλλικράτης

Rodiaki NewsRoom

Γράφει ο Ιωάννης Καρελλάς

Εις την καθημερινότητα όπου διανύουμε σαν άνθρωποι εις την εποχή μας, υπάρχουν και τα ερωτήματα αν τα νομοσχέδια όπου εμφανίζει κάθε εξουσία αποβλέπουν στο καλύτερο ή στο χειρότερο.

Η συγχώνευση δήμων και κοινοτήτων δεν έδωσε και πολλά θετικά αποτελέσματα, αφού τα προβλήματα της ζωής παραμένουν άλυτα και τα ερωτήματα αναπάντητα.

Ταπεινωμένοι και φτωχοί και αιχμάλωτοι της κλιματολογικής αλλαγής με φαινόμενα όπου προβληματίζουν τη ζωή μας και το αύριο.

Σαν ακρίτες της Καρπάθου και Δωδεκανήσιοι άνθρωποι της νησιωτικής Ελλάδας ζητούμε προστασία και παρουσία του κράτους. Να ακούμε λίγα λόγια και να βλέπουμε πλούσια έργα.

Να βλέπουμε αξιοπρέπεια και κοινωνική προστασία-ένα κέντρο υγείας να νοσηλεύει τουλάχιστον 7 άτομα και να γίνεται μια αιμοκάθαρση. Να βλέπουμε ένα δήμο όρθιο και παρόντα στις ανάγκες της καρπάθικης κοινωνίας. Και υπάρχει το ερώτημα: Γιατί η Κάρπαθος δεν πήρε ανάπτυξη όλα αυτά τα χρόνια; 1960-2010.

Η Κάρπαθος δεν πήρε ανάπτυξη γιατί κάθε κοινότητα απαιτούσε τα συμφέροντά της. Το αυτό φαινόμενο παραμένει και σήμερα. Προβληματισμένα τα χωριά της Καρπάθου και της ακριτικής Ολύμπου δεν έχουν ένα δρόμο να πάνε στο αγρόκτημά τους. Ο Καλλικράτης δεν έχει δώσει και μεγάλη αλλαγή στη ζωή της Καρπάθου, αφού υπάρχουν οι ζωηροί όπου εκτελούν και αποφασίζουν.

Η Κάρπαθος διανύει τα πλέον δύσκολα χρόνια, η κλιματολογική αλλαγή, η ανωμβρία, η παρουσία της φτώχειας όλο και μεγαλώνει. Η απασχόληση ανύπαρκτη, αφού η τουριστική απασχόληση είναι μικρής διάρκειας.

Η Κάρπαθος έχει πρόβλημα υποδομής, υγείας, ύδρευσης, λιμενισμού πλοίων, ασφαλείς δρόμους καλής βατότητας, δημοτικό φωτισμό και όλα αυτά πως θα βρουν μία λύση.

Η δρομολόγηση του πλοίου Blue Star Ferries έδωσε στο νησί ένα κομμάτι νέας ζωής καθώς και το Ο/Γ Πρέβελης. Το αιωνόβιο έργο της αποπεράτωσης του οδικού δικτύου Σπόων-Ολύμπου ακόμα παραμένει εκκρεμότητα. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ανάπτυξη όταν οι ανθρώπινες ζωές δεν προστατεύονται. Όλα αυτά λησμονούνται από τους αρμόδιους δυστυχώς και που πηγαίνει αυτός ο τόπος;

Ζητούμενο η ανθρώπινη προστασία της ζωής προπάντων των παραθεριστών. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε φτωχοί αλλά είμαστε ακόμα μακριά από την οργάνωση.

Ζητούμενο η προστασία των νησιών μας και των συνόρων. Λίγα λόγια και κοντά στην ορθότητα.
Να παταχτεί η φτώχεια, να δοθεί μια ανάσα στους αγρότες της επαρχίας. Να αυξηθούν οι συντάξεις της ντροπής των 300-400 ευρώ όπου δεν καλύπτουν ούτε τα φάρμακα, ούτε για το ηλεκτρικό ρεύμα της ΔΕΗ.
Σπίτι κλειστό στην Ολυμπο η ΔΕΗ. Στέλνει έναντι 12.30, ο δήμος παίρνει 7.60 ευρώ.

Αυτή δεν είναι κοινωνική προστασία της νήσου Καρπάθου. Να μειωθεί η γραφειοκρατία και να δοθούν κίνητρα ζωής, ανάσα προς τη ρευστότητα της ακριτικής κοινωνίας. Να γίνουν έργα, δρόμοι καλής βατότητας προς τις παραλίες και τις δασικές εκτάσεις προς προστασία του περιβάλλοντος.

Όλα αυτά επιβάλλονται και έχουν προτεραιότητα. Και ας το λάβουν υπόψιν οι αρμόδιοι.